Zanaat
Zanaat, sermayeden çok nitelikli emeğe dayalı; öğrenimin yanı sıra el becerisi ve ustalık gerektiren meslek.[1] Bu tür mesleklerin erbâbına zanaatkar denir.
Marangozluk, ayakkabıcılık, kuyumculuk (takı üreten), kumaş boyama, çömlekçilik, berberlik, bakırcılık gibi mesleklerin hepsi birer zanaattir. Bir kimsenin zanaatkâr olması için el becerisi gerektiren bir malı veya hizmeti sadece satması değil, bilfiil üretmesi gerekir.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Zanaatkarlar, el becerileri nedeniyle tarih boyunca pek çok toplumda saygın bir yere sahip olmuşlardır. Sanayi devrimi ile birlikte birçok zanaat yok olmuş, yerini endüstriyel üretime bırakmıştır; diğerleri ise şekil değiştirerek değişen koşullara ayak uydurmuştur.
Geçmişten günümüze çeşitli zanaatler[değiştir | kaynağı değiştir]
Marangoz, 1425
Terzi, 1425
Zırhçı, 1425
Kumaş boyayıcı, 1433
Eyerci, 1470
Derici, 1473
Örmeci, 1524
Çivici, 1529
Şapkacı, 1533
Ayakkabıcı, 1535
Kürkçü, 1543
Kuyumcu, 1543
Tekerlekçi, 1545
Taş ustası, 1550
Kılıç ustası, 1564
Kilitçi, 1600
Çömlekçi, 1605
Demirci, 1606
Bakırcı, 1608
Silahçı, 1613
İplikçi, 1616
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "zanaat." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 7 Ocak 2012.
 |
Meslek veya meslek grubu ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
