Zafere Kaçış (film)

Zafere Kaçış
Escape to Victory
	Escape To Victory film posteri
Yönetmen	John Huston
Yapımcı	Mario Kassar; Gordon McLendon; Andrew G. Vajna
Senarist	Jeff Maguire; Djordje Milicevic; Yabo Yablonsky
Oyuncular	Sylvester Stallone; Michael Caine; Max von Sydow; Pelé; Osvaldo Ardiles; Bobby Moore
Müzik	Bill Conti
Dağıtıcı	Paramount Pictures (theatrical release) ; Warner Bros. (DVD
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Aksiyon/Dram/Savaş/Spor
Renk	Renkli
Yapım yılı	1981
Çıkış tarih(ler)i	30 Temmuz 1981
Süre	110 dk.
Ülke	ABD
Dil	İngilizce

Escape to Victory (Zafere Kaçış), yönetmenliğini John Huston'ın yaptığı, oyuncu kadrosunda Sylvester Stallone, Michael Caine ve Max von Sydow'un yanı sıra Pelé, Bobby Moore ve Osvaldo Ardiles gibi Dünya Kupası kazanan futbolcular da yer almıştır.

Sonraki metin film hakkında spoiler içermektedir.

Filmde II. Dünya Savaşı sırasında esir düşen bir grup müttefik askerin işgal kuvvetlerinin ellerinden kaçma planları konu edilmiştir. Nazi subaylarının propaganda amaçlı düzenledikleri bir futbol maçını müttefikler her türlü olumsuzluklara rağmen bir mucize yaratarak Alman millî takımına karşı maçı kazanmıştır.

Maçın devre arasındaki kaçma fırsatına rağmen askerlerin var olma içgüdüsüyle karşılaşmanın ikinci yarısına çıkması ve ortaya koydukları müthiş mücadele sonunda Alman seyircilerin bile sahaya inip müttefikleri omuzlara alıp stadyumda kaçırmaları, filmin en dokunaklı final sahnesidir.

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

Alman savaş esiri kampının komutanı olan Binbaşı Karl von Steiner'ın teklifiyle, bir zamanlar West Ham United takımında oynayan profesyonel bir futbolcu olan İngiliz Kaptan John Colby (Michael Caine) tarafından yönetilen ve Müttefik savaş esirlerinden oluşan bir ekip, Nazi Almanyası milli takımına karşı bir gösteri maçı oynamayı kabul eder, ancak kendilerini bir Alman propagandasının içinde bulurlar.

Colby, takımın kaptanı ve esasen teknik direktörüdür ve bu nedenle oyuncu kadrosunu kendisi seçer. Başka bir savaş esiri olan Robert Hatch (Sylvester Stallone), Kanada Ordusu'nda görev yapan bir Amerikalıdır ve başlangıçta kadroya seçilmez, ancak sonunda pek isteksiz olan Colby'yi en azından antrenör olarak takıma katılmasına izin vermesi için uğraşır, çünkü Hatch'in yaklaşan kaçış girişimini kolaylaştırmak için ekiple birlikte olması gerekmektedir.

Colby'nin üstleri defalarca Colby'yi maçı bir kaçış girişimi için bir fırsat olarak kullanmaya ikna etmeye çalışırlar, ancak Colby sürekli olarak reddeder, böyle bir girişimin yalnızca oyuncularının öldürülmesine neden olacağından korkar. Bu arada, Hatch kaçış girişiminin planlarını yapar ve Colby'nin üstleri, karşılığında Paris'e gitmeyi kabul ederse, Fransız Direnişi ile temasa geçerse ve onları futbol takımının kaçmasına yardım etmeye ikna etmeye çalışırsa, ona yardım etmeyi kabul eder.

Hatch, esir kampından kaçmayı, Paris'e seyahat etmeyi ve Direniş'i bulmayı başarır; İlk başta, Direniş, futbol takımının kaçmasına yardım etme planının çok riskli olduğuna karar verir, ama maçın Colombes Stadyumu'nda olacağını anladıklarında, Paris kanalizasyon sisteminden oyuncuların soyunma odasındaki duşlara bir tünel kazarak kaçışı planlarlar. Hatch'i, esir kampındaki önde gelen İngiliz subaylara bilgi iletebilmesi için kendisini tekrar yakalanmasına izin vermeye ikna ederler.

Hatch gerçekten de yeniden yakalanır ve hücre hapsine alınır. Bu nedenle, mahkumlar amaçlanan kaçışın gerçekten yeraltından planlanıp planlanmadığını bilmezler, bu yüzden Colby Almanlara Hatch'e takımda ihtiyacı olduğunu çünkü Hatch'in yedek kaleci olduğunu ve asıl kalecisinin kolunu kırdığını söyler. Colby aslında mevcut kalecinin kolunu kırmak zorunda kalır çünkü Almanlar Hatch'i takıma almayı kabul etmeden önce sakatlığının kanıtını isterler.

Sonunda, savaş esirleri Alman kampından sadece maçı oynamak için ayrılırlar; maçın ardından tekrar hapse atılacaklardır. Oyun sırasında, bir general de dahil olmak üzere SS ve Wehrmacht subayları tribünlerde otururken, ağır silahlı jandarmalar ve çoban köpekleri olan Waffen SS, Fransız seyirciyi ayakta sahadan uzak tutmaktadır. Direniş tünelcileri, devre arasında soyunma odasındaki duşlara, Hatch'in öncülük ettiği bir kaçışla girerler. Ancak takımın geri kalanı (Russell Osman'ın liderliğinde "ama bunu kazanabiliriz" diyerek) devreyi 4-1 geride olmasına rağmen oyuna devam etmeye ikna eder.

Maç görevlilerinin Almanlara karşı aşırı önyargılı olmalarına ve Son derece sert ve haksız oynayan Almanlar, Luis Fernandez (Pele tarafından canlandırılan), Carlos Rey (Osvaldo Ardiles tarafından canlandırılan), Brady (Bobby Moore tarafından canlandırılan) ve Terry'nin harika performanslarından sonra beraberlik elde ederler.

Hatch kaleci mevkiinde oynar ve Almanların galibiyetini engellemek için çalışır. Süre sona erdiğinde penaltı vuruşundan son bir kurtarış da dahil olmak üzere mükemmel kurtarışlar yapar ve maçı 4-4 berabere skoruna ulaşır. Maçın başlarında Müttefiklerin attığı gole açıkça izin verilmemişti, bu yüzden esir takımın maçı 5-4 kazanması gerekiyordu.

Hatch beraberliği koruduktan sonra, kalabalık sahaya hücum eder ve oyuncuları içine alır. Oluşan kaosta, seyircilerden bazıları Müttefik oyuncuların kaçabilmeleri için kılık değiştirmelerine yardım eder ve hepsi özgürlüğe açılan kapılardan fırlarlar.

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Geliştirme süreci[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmin konusu Zoltán Fábri tarafından yönetilen ve 1962 Boston Sinema Festivali'nde eleştirmen ödülünü kazanan 1962 yapımı Macar draması Két félidő a pokolban ("Cehennemde İki Yarı") filmine dayanıyor.^[1] Ayrıca film, Macaristan'da çekilmiştir.^[2]

Film, Ukrayna'nın İkinci Dünya Savaşı'nda Alman birlikleri tarafından işgal edildiği sırada FC Dynamo Kyiv'in Alman askerlerini yendiği ve artık gerçekliğine şüpheyle bakılan Ölüm Maçı hikâyesinden esinlenmiştir. Efsaneye göre kazandıkları zafer sonucunda Ukraynalıların hepsi kurşuna dizilmiştir. Gerçek hikâye ise çok daha karmaşıktır. Takım, Alman takımlarına karşı bir dizi maç oynamış ve Gestapo tarafından esir kamplarına gönderilmeden hepsinden galip ayrılmıştır. Dört oyuncunun Almanlar tarafından öldürüldüğü belgelenmiştir ancak ölümleri kazandıkları maçlardan çok sonra gerçekleşmiştir.^[3]

Seçilmiş oyuncular, karakterler ve kulüpleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Aktörler
Sylvester Stallone	Yüzbaşı Robert Hatch
Michael Caine	Yüzbaşı John Colby
Max von Sydow	Binbaşı Karl von Steiner
Anton Diffring	Radyo anonscusu
Carole Laure	Renee
Gary Waldhorn	Mueller
Benoît Ferreux	Jean Paul
Clive Merrison	Sahtekâr
Maurice Roëves	Pyrie
Michael Cochrane	Farrell
Zoltán Gera	Victor
Tim Pigott-Smith	Rose
Daniel Massey	Albay Waldron
Jean-François Stévenin	Claude

Futbolcular
Pelé	Onbaşı Luis Fernandez	Santos, New York Cosmos emekli oldu	Dünya Kupası Kazandı
Bobby Moore	Terry Brady	West Ham United, Fulham FC emekli oldu	Dünya Kupası Kazandı
Osvaldo Ardiles	Carlos Rey	Tottenham Hotspur	Dünya Kupası Kazandı
John Wark	Arthur Hayes	Ipswich Town
Kazimierz Deyna	Paul Wolchek	Manchester City, Legia Warszawa
Søren Lindsted	Erik Ball	FC Twente
Paul Van Himst	Michel Fileu	Anderlecht emekli oldu
Werner Roth	Baumann (Alman takım kaptanı)	New York Cosmos emekli oldu
Mike Summerbee	Sid Harmor	Manchester City emekli oldu
Hallvar Thoresen	Gunnar Hilsson	FC Twente
Russell Osman	Doug Clure	Ipswich Town
Kevin O'Callaghan	Tony Lewis	Ipswich Town
Co Prins	Pieter Van Beck	Ajax emekli oldu
Laurie Sivell	Schmidt (Alman kaleci)	Ipswich Town
Robin Turner	Alman Oyuncu	Ipswich Town
Kevin Beattie	Michael Caine'in yerine geçecek	Ipswich Town
Paul Cooper	Sylvester Stallone'un yerine geçecek	Ipswich Town