Yunanistan'daki millî parklar listesi
Yunanistan oldukça parçalı ve engebeli bir arazisi olan, zengin bir biyoçeşitlilik içeren ve çok çeşitli ekosistemlere ev sahipliği yapan bir ülkedir. Oldukça geniş olan sahil şeridinin yüzde 5'i ekolojik hassasiyeti olan sulak alanlardan oluşur. Halkın üçte ikisi sahile 2 km.den daha yakın bir bölgede oturur ve yerleşim bölgelerinin büyük bir kısmı sahillerdedir. Turizm altyapısı Yunan adaları ve anakaraya dağılmış biçimdedir.
İklim[değiştir | kaynağı değiştir]
Yunanistanın iklimi üç sınıfa ayrılır. Akdeniz iklimi yumuşak ve nemli kışlar ile sıcak ve kuru yazlardan oluşur. Atina, Kiklad Adaları ve Girit'te kışın arada bir kar yağmasına karşın, sıcaklıklar nadiren aşırı derecede düşer. Batı Yunanistan'da (Epir, Tesalya, Batı Makedonya ve Mora Yarımadasının iç kısımları) ise bir dağ iklimi hüküm sürer. Orta ve Güney Makedonya ile Trakya'da ise soğuk ve nemli kışları ve sıcak, kuru yazları olan ılıman kuşak iklimleri hüküm sürer.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Zengin florası ve faunası ile bu kadar çok biyoçeşitliliğe sahip olan bir bölgede millî parklar oluşturma ihtiyacı daha 1937'de Yannis Metaksas'ın hükûmeti döneminde ulusal parklar ile ilgili kanunların yapılmasını gündeme getirdi. 1938'de oluşturulan ilk ulusal park olan Olimpos Dağı Ulusal Parkını Parnassos Ulusal Parkı izledi.
Şu anda Yunanistan'daki ulusal park sayısı 10'a ulaşmıştır.
| Adı | Kuruluşu | Alan (hektar) |
Harita | Resim |
|---|---|---|---|---|
| Ainos National Park | 1962 | 2.862 |   |
|
| Alonnisos Ulusal Deniz Parkı | 1992 | 208.713 | |
|
| Oeta National Park | 1966 | 7.210 | |
|
| Olympus Ulusal Parkı | 1938 | 3.988 | |
|
| Parnassos National Park | 1938 | 3.513 | |
|
| Parnitha Ulusal Parkı | 1961 | 3.812 | |
|
| Pindus Ulusal Parkı | 1966 | 6.927 | |
|
| Prespa Ulusal Parkı | 1974 | 19.470 | |
|
| Samaria Ulusal Parkı | 1962 | 4.850 | |
|
| Sounio National Park | 1974 | 3.500 | |
|
| Vikos–Aoös National Park | 1973 | 12.600 | |
|
| Zakynthos National Marine Park | 1999 | 13.500 | |
|
Düzenleme[değiştir | kaynağı değiştir]
Her ulusal park bir merkez bir de çevre bölgeden oluşur. Yunanistan yasalarına göre merkez bölümün alanı, deniz bölgelerindeli ulusal parklar dışında 15.000.000 metrekareden küçük olamaz. Çevre bölgesinin de merkez bölgesinden büyük, en azından ona eşit olması gerekir.
Ulusal parkların merkez bölgesinde sadece bilimsel araştırmalara ve hafif eğlence tarzı etkinliklere izin verilir. Hayvanat bahçesi ve balık çiftliği oluşturmak, yol ve karakol inşa etmek, kamping ve trekking ile ağaç kesimi ve mera işletmeye ise ancak çevre bölgelerde izin verilir.