Yunanistan'da yolsuzluk

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yolsuzluk, Yunanistan'da bir sorundur.[1][2] Uluslararası Şeffaflık Örgütü 2012'de Yunanistan'daki mali krizde yolsuzluğun önemli bir rol oynadığını belirtti[3] (krizin kendisi 2007-2008 küresel mali krizi tarafından tetiklenmiş olsa da Yunanistan ekonomisi yukarıda bahsedilen krize kadar olan dönemin çoğunda iyi bir performans göstermişti[4]). 2012 yılındaki bir tahmine göre, vergi kaçakçılığı Yunan politikacılar tarafından "ulusal bir spor" olarak tanımlandı - yılda 30 milyar avroluk vergi tahsil edilemiyor.[5] 2016 yılındaki bir tahmin, yılda 11 milyar € ile 16 milyar € arasında bir miktarın tahsil edilemediğini belirtti.[6] Diğer önemli tutarlar KDV (satış vergisi) dolandırıcılığı[7] ve kaçakçılık nedeniyle tahsil edilememiştir.[8] 2016 yılında OECD, Yunanistan ve Avrupa Komisyonu, Yunanistan'ın Ulusal Yolsuzlukla Mücadele Eylem Planı'nın (NACAP) uygulanması için Yunan makamlarının teknik olarak güçlendirilmesi yoluyla Yunanistan'da bütünlüğü artırmak ve yolsuzluğu azaltmak için bir proje başlattı.[9]

Siyasi yolsuzluk da birçok gözlemci tarafından önemli bir sorun olarak kabul edilmektedir.

Çeşitli kaynaklara göre, yolsuzlukla mücadele mevzuatının yetersiz uygulanması ve yolsuzlukla mücadele kurumlarının etkisizliği nedeniyle hükûmetin yolsuzlukla mücadele çabaları etkili olarak değerlendirilmedi. Yolsuzlukla mücadele kurumları, aşırı siyasi etki ve sürekli personel değişimi nedeniyle engellenmiştir. Son zamanlarda medyada üst düzey kamu görevlilerinin yolsuzluk davalarına karıştıkları bildirildi.[10][11]

Yunan yolsuzluğunun kökeni iddiası[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunanistan içindeki ve dışındaki yorumcular, Yunan kültüründeki bu kusuru, Osmanlı Yunanistan'ının Osmanlı İmparatorluğu tarafından yanlış yönetilmesine bağladılar. Osmanlı işgali altındaki Yunanistan'da vergi direnişi bir vatanseverlik biçimi,[12][13] ve bazen hayatta kalmanın bir koşulu haline gelirken, yolsuzluk özellikle sonraki yüzyıllarda İmparatorluğun yetkilileri arasında yaygındı. Emlak ve ticari vergi sistemleri darmadağın kaldı.[14]

Yunan vergi kaçakçılığı ve yolsuzluğunun kapsamı[değiştir | kaynağı değiştir]

10. yüzyıldan kalma Vatopedi Manastırı. Manastır liderliğinin, hükümet fonlarını zimmete geçirmek için yozlaşmış Yunan hükümet yetkilileriyle gizli anlaşma içinde çalışarak yolsuzluk faaliyetlerine karıştığı iddia ediliyor.[15]
Yolsuzluk Algısı Endeksi 2008 (Yunanistan borç krizinden önce): En Kötü AB Performansları[16]
Ülke TÜFE Skoru 2008 (Dünya Sıralaması)
Bulgaristan 3,6 (72)
Romanya 3,8 (70)
Polonya 4.6 (58)
Litvanya 4.6 (58)
Yunanistan 4.7 (57)
İtalya 4,8 (55)
Letonya 5.0 (52)
Slovakya 5.0 (52)
Macaristan 5.1 (47)
Çek Cumhuriyeti 5.2 (45)
Malta 5.8 (36)
Portekiz 6.1 (32)

Uluslararası Şeffaflık Örgütü'nün Yolsuzluk Algısı Endeksine[16] göre Yunanistan, krizden önce AB'nin en kötü performans gösteren ülkelerinden biriydi (tabloya bakınız); 2017 itibarıyla, ilgili puan AB'nin son sıralarına geriledi.[17]

2017'de Kayıt Dışı Ekonomi (GSYİH'nin yüzdesi) (Seçilmiş AB Ülkeleri) [18]
Ülke Gölge Ekonomi (GSYİH'nın yüzdesi)
Estonya 24.6
Malta 23.6
Macaristan 22.4
Slovenya 22.4
Polonya 22,2
Yunanistan 21.5
İtalya 19.8
ispanya 17.2
Belçika 15.6
Fransa 12.8
İsveç 12.1
Almanya 10.4

2012 verileri, çok az vergi alınan veya hiç vergi alınmayan Yunan "gölge ekonomisi" veya "yeraltı ekonomisinin" tam GSYİH'nın %24,3'ü olduğunu gösterdi - buna kıyasla Estonya için %28,6, Letonya için %26,5, İtalya için %21,6, Belçika için %17.1, İsveç için %14,7, Finlandiya için %13.7 ve Almanya için %13,5[19][20] (2017 yılına kadar çoğu AB ülkesiyle birlikte Yunanistan için durum iyileşmiştir[18]). Kendi işinde çalışanların yüzdesinin 2013 yılında AB ortalamasının iki katından fazla olduğu Yunanistan için, vergi kaçakçılığının serbest meslek sahibi çalışan nüfusun yüzdesi ile ilişkili olduğu iyi bilinen bir durumdur.[20]

Vergi Adalet Ağı, Yunanlar tarafından tutulan İsviçre banka hesaplarındaki paranın 20 milyar Euro'nun üzerinde olduğunu belirtti.[21] Yunanistan'ın eski Maliye Bakanı Evangelos Venizelos'un "Yaklaşık 15 bin kişi ve şirketin vergi görevlilerine 37 milyar Euro borcu var" dediği kaydedildi.[22] Ek olarak, TJN, Yunanistan'a ait off-shore şirketlerinin sayısını 10.000'in üzerine çıkarmaktadır.[23]

Hükümetin gelir toplama çabaları[değiştir | kaynağı değiştir]

İngiltere ve Almanya'nın benzer eylemlerinin ardından Yunan hükûmeti, İsviçre'de Yunan vatandaşlarına ait banka hesaplarının vergilendirilmesi için İsviçre ile görüşüyor.[24] 2011'in sonlarında Maliye Bakanlığı, İsviçreli Yunan banka hesap sahiplerinin ya bir vergi ödemek zorunda kalacaklarını ya da banka hesabı sahibinin kimliğinin bilgileri Yunan iç gelir hizmetlerine açıklamak zorunda kalacaklarını açıkladı.[24] Yunan ve İsviçre hükûmetleri bu konuda 2011 yılı sonuna kadar bir anlaşmaya varmayı umuyordu[24] ancak bu süre yeterli olmadı.

2015 yılı tahminleri, Yunanların İsviçre bankalarında saklanan vergiden kaçan vergi miktarının 80 milyar avro civarında olduğunu gösteriyor. O zamana kadar, bu konuyu ele alacak bir vergi anlaşması Yunan ve İsviçre hükûmetleri arasında ciddi bir müzakere altındaydı.[25][26] 1 Mart 2016'da İsviçre tarafından vergi kaçakçılığına karşı daha etkin bir mücadeleye olanak sağlayacak yeni bir vergi şeffaflığı yasası oluşturan bir anlaşma onaylandı. 2018'den itibaren, hem Yunanistan hem de İsviçre'deki bankalar, vergilendirilmemiş gelirin gizlenme olasılığını en aza indirmek için diğer ülke vatandaşlarının banka hesapları hakkında bilgi alışverişinde bulunacaklar.[27]

Yolsuzlukla mücadele önlemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kamu Yönetimi Genel Müfettişi[28] çevrim içi bir memur sayımı başlattı. Bu nüfus sayımıyla bağlantılı olarak bir dizi suçu ortaya çıkardı.[29]

Vergi tahsilatı iyileştirmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

2010 yılında hükûmet bir vergi reformu hayata geçirdi. 2012 yılı, 1.500 Euro'nun üzerindeki tutarlar için gayri nakdi ödemeler vergisinin getirilmesine tanık oldu.[30][31]

Yunan polisi, yalnızca vergi suçlarıyla ilgilenen özel bir birim kurdu. Almanya, daha verimli bir vergi idaresi oluşturmaya yardımcı olmak için mali yönetim ve vergi inceleme ofisinden uzmanlar önerdi.[32] Ancak aylar sonra, Yunan yetkililerin teklifi kabul edip etmeyeceği belli değildi.[33]

Forokarta[değiştir | kaynağı değiştir]

Forokarta, Yunanistan hükûmeti tarafından Ağustos 2011'de önerilen ve satın alımlar için makbuz tahsilatını kolaylaştırmak için kullanılacak bir "vergi kartıdır"; bu, Yunanistan maliye bakanlığının bireylerin harcamalarını gelirleriyle ve işletmelerin gerçek gelirlerini hesaplarıyla karşılaştırarak yaygın vergi kaçakçılığını[34][35] kısıtlamasına olanak tanıyacaktır.[36] 2015 itibarıyla, bu önlem büyük ölçüde geçersizdir ve başarısız bir proje olarak kabul edilebilir.

Lagarde listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunan hükûmeti, 2010 yılında eski Fransız maliye bakanı Christine Lagarde'dan alınan İsviçre bankası HSBC'de hesap sahibi olduğu iddia edilen 1.991 kişinin yer aldığı listeyle ilgili soruşturmayı tamamlamadı. Başlangıçta, yetkililer çeşitli zamanlarda bilgilerin kaybolduğunu veya yanlış yerleştirildiğini iddia etti. 29 Ekim 2012'de hükûmet, şüpheli suçluları kovuşturmak için çalınan bilgileri kullanmayacağını söyleyerek tutumunu değiştirdi. Bunun yerine Yunan makamları, "Lagarde listesi"ni yayınlayan haftalık Hot Doc dergisinin editörü ve gazetecisi Kostas Vaxevanis'i tutukladı.[37] İki yıl hapis cezasına çarptırılmasına yol açabilecek mahremiyet yasalarını ihlal etmekle suçlandı.[38] Ancak sadece bir gün süren yargılama sonunda beraat etti.[39] 2015'teki bir başka davada, eski ekonomi bakanı Yorgos Papakonstantinou'yu belge tahrifinden suçlu buldu.[40]

Listede eski Yunanistan Başbakanı Antonis Samaras'ın bir danışmanının yanı sıra eski bir bakan ve Samaras'ın Yeni Demokrasi siyasi partisinin bir üyesi yer alıyor. Listede ayrıca maliye bakanlığındaki yetkililerin isimleri de yer alıyor.[41]

Bay Vaxevanis, hükümetin listede bakanların, iş insanlarının ve güçlü yayıncıların dostlarını içerdiği için harekete geçmediğini düşündüğünü söyledi.[42] Ayrıca Yunan medyasının çoğunu hikayeyi görmezden gelmekle suçladı.[42] "Yunan basını şaşkına döndü" dedi. "Yunanistan'da siyasi seçkinler, iş insanları ve gazeteciler tarafından kullanılan kapalı bir iktidar sistemi var."[42]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Inman, Phillip (9 September 2012) Primary Greek tax evaders are the professional classes 11 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Guardian. Retrieved 6 October 2012
  2. ^ "Πτώση της φοροδιαφυγής στο 41,6% από 49% το τελευταίο εξάμηνο" (Yunanca). Ethnos. 2006. 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  3. ^ "The Cost of a Bribe Transparency International, Surveys, 3 April 2012". 3 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  4. ^ "2010-2018 Greek Debt Crisis and Greece's Past: Myths, Popular Notions and Implications". Academia.edu. 8 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2018. 
  5. ^ "A national sport no more". The Economist. 3 Kasım 2012. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  6. ^ "Tax evasion in Greece between €11bn and €16bn annually". www.keeptalkinggreece.com. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017. 
  7. ^ "VAT Gap: Greece Lost 5 Bln Euros in Uncollected VAT Revenue - GreekReporter.com". greece.greekreporter.com. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017. 
  8. ^ "Tax Evasion in Greece – A Study". 22 Haziran 2016. 17 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017. 
  9. ^ "Greece-OECD project: Technical support on anti-corruption". 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  10. ^ "Greece Corruption Profile- Political Climate". Business Anti-Corruption Portal. 22 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2013. 
  11. ^ "2012 Human Rights Reports: Greece". The US Department of State. 21 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2013. 
  12. ^ Itano (15 Şubat 2010). "Taxing Times in Greece". Time. 8 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2012. 
  13. ^ Reguly (10 Haziran 2011). "The roots of the Greek tragedy: bloated bureaucracy and tax evasion". The Globe and Mail. Toronto. 5 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2012. 
  14. ^ Rozenweig (Bahar 2012). "Pour En Finir Avec Crise". Politique Internationale (135). 5 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2012.  This is a transcript of an interview with Jean-Claude Juncker in which he mentions the Ottoman impact upon Greece's property and commercial tax systems.
  15. ^ Michael Lewis, "Beware of Greeks Bearing Bonds 20 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." Vanity Fair, 1 October 2010.
  16. ^ a b "Transparency International Corruption Perceptions Index 2008". Transparency International. 26 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2018. 
  17. ^ "Corruption Perceptions Index 2017". Transparency International. 21 Şubat 2018. 21 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2018. 
  18. ^ a b "Shadow Economies Around the World: What Did We Learn Over the Last 20 Years?". IMF. January 2018. 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2018. 
  19. ^ "Will Euro Austerity Push the Shadow Economy Even Deeper Into the Dark?". Bloomberg. 6 Aralık 2012. 10 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2014. 
  20. ^ a b "Media Coverage of the 2010 Greek Debt Crisis: Inaccuracies and Evidence of Manipulation". Academia.edu. January 2014. 15 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  21. ^ "20 δισ. ευρώ έχουν κρύψει οι Έλληνες στην Ελβετία". Skai TV. 2011. 22 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  22. ^ Boyes. "Rich greeks pack up their troubles along with their euros". The Times. 
  23. ^ "«Υπερδύναμη στις οφ σορ η Ελλάδα»" (Yunanca). Ta Nea. 2011. 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  24. ^ a b c "Μέχρι το τέλος του 2011 η συμφωνία για τη φορολόγηση των καταθέσεων στην Ελβετία" [Deal to tax Swiss bank accounts to be reached by end of 2011] (Yunanca). Skai TV. 3 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011. 
  25. ^ "Greek minister slams Swiss over tax evasion". The Local ch. 24 Haziran 2015. 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  26. ^ "Swiss await Greek input on hidden billions". Swissinfo.ch. 25 Şubat 2015. 9 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  27. ^ "European Commission - PRESS RELEASES - Press release - EU-Swiss relations". europa.eu. 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017. 
  28. ^ "Website of the General inspector of civil services". Gedd.gr. 12 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2012. 
  29. ^ SZ: Herkules versus Verwaltung 5 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 16 July 2010
  30. ^ "Maßnahmen zur Bekämpfung der Steuerhinterziehung in Griechenland". Kosmidis & Partner Anwaltsgesellschaft. May 2010. 7 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2011. 
  31. ^ Gerd Höhler (11 Şubat 2011). "Bargeld lacht – aber nicht mehr in Griechenland". Handelsblatt Global Reporting. 15 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2011. 
  32. ^ zeit.de 17. November 2011: Auf der Jagd nach den reichen Griechen. - Rund 60 Milliarden Euro an Steuern schulden die Griechen dem Staat. Die Regierung in Athen greift nun hart durch, unterstützt von einem Deutschen. 5 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  33. ^ Reuters 10 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 19 February 2012: Germany urges Greece to accept offers of help Webarşiv şablonunda hata: |url= value. Boş.
  34. ^ "New tax system in the pipeline". 5 Ağustos 2011. 1 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2011. 
  35. ^ "Tax evasion: Dues and don'ts". The Economist. 12 Ağustos 2011. 2 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2011. 
  36. ^ "How the state will track your spending". 7 Ağustos 2011. 21 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2011. 
  37. ^ "Λίστα Λαγκάρντ". zougla. 26 Ekim 2012. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  38. ^ McElroy (30 Ekim 2012). "Greek officials accused of persecution as 'Lagarde List' journalist appears in court". Londra: The Telegraph. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  39. ^ "Greek bank list editor Costas Vaxevanis acquitted". BBC News. 1 Kasım 2012. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  40. ^ A year in jail for Langarde list at Giorgos Papakonstantinou 28 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Το Βήμα 24 March 2015
  41. ^ "The Controversial 'Lagarde List' Has Leaked, And It's Bad News For The Greek Prime Minister". Business Insider. 27 Ekim 2012. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2022. 
  42. ^ a b c Mark Lowen, Greek journalist Costas Vaxevanis on trial over bank list 5 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News, November 1, 2012
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yunanistan%27da_yolsuzluk&oldid=30832195" sayfasından alınmıştır