Yedi ölümcül günah

Yedi ölümcül günah, Hristiyanlık inançlarına göre yedi büyük günah, temel günahlar, kardinal günahlar olarak da bilinen, Roma Katolik Kilisesi'nin görüşleri çerçevesinde Papa I. Gregorius tarafından düzenlenen, insanın hayatı boyunca sakınması gereken yedi günahtır. Bu günahların genellikle kişinin doğal yetilerinin veya tutkularının kötüye kullanılması veya aşırı versiyonları olduğu düşünülür (örneğin, oburluk kişinin yemek yeme arzusunu kötüye kullanımıdır). Yedi kutsal erdemin tam tersidir.

Hieronymus Bosch'un Yedi Ölümcül Günah ve Dört Son Şey resmi

Yeni Ahit'in Galatyalılar bölümünde Yedi Şeytanî Hareket olarak geçmektedir.

Dante Alighieri'nin İlahi Komedya'sında sık değindiği konulardan biridir.

Günahların Latince adlarının ilk harflerinden oluşan SALIGIA, yedi ölümcül günah'ın diğer adıdır. Zaman içerisinde yedi günahtan her biri bir şeytanî varlıkla ilişkilendirilmiştir.

1. Latince: Superbia (İng. İngilizce: pride): Kibir, kendini beğenmişlik (Lucifer'e atfedilmiştir)
2. Latince: Avaritia (İngilizce: greed): Açgözlülük (Mammon'a atfedilmiştir)
3. Latince: Luxuria (İngilizce: lust): Şehvet (Asmodeus'a atfedilmiştir)
4. Latince: Invidia (İngilizce: envy): Kıskançlık, hasetlik (Leviathan'a atfedilmiştir)
5. Latince: Gula (İngilizce: gluttony): Oburluk (Beelzebub'a atfedilmiştir)
6. Latince: Ira (İngilizce: wrath): Öfke, yıkıcılık, gazap etmek (Baphomet'e atfedilmiştir)
7. Latince: Acedia (İngilizce: sloth): Tembellik, miskinlik (Belphegor'a atfedilmiştir)