Yankı odası (medya)
Yankı odası veya medya yankı odası iletişim jargonunda bilgi, fikir veya inançların tanımlı bir sistemde iletişim ve tekrarla güçlendirildiği bir durumun metaforik bir tanımlamasıdır. Burada akustik seslerin, duvarlardan yankılandığı yankı odası veya yankılanma odası ile bir analoji söz konusudur. Bir medya yankı odası içinde kaynaklar genellikle tartışmasızdır ve karşıt görüşler sansürlenir veya yetersiz temsil edilir.
Mekanizmalar[değiştir | kaynağı değiştir]
Tütün şirketi Philip Morris'te lobici olan John Scruggs, 1998'de “yankı odaları”[1] dediği şeyin iki mekanizmasını tanımlamıştır. İlki, aynı mesajın farklı kaynaklar tarafından tekrar edilmesinden ibarettir. İkinci mekanizma, benzer ancak birbirini tamamlayan mesajların tek bir kaynaktan yayınlanmasıdır. Scruggs yankı odasını, belirli bilgilerin bir hedef kitle için güvenilirliğini artırmaya yönelik bir strateji olarak tanımlar.
İnternetin demokratikleşmesi ve sosyal medyanın gelişiyle birlikte yankı odaları çoğaldı. Sosyal medya algoritmaları filtreler gibi davranır ve filtre balonları olarak adlandırılan şeyleri üretir. Böyle bir balonun içindeki kullanıcı, bir ağ üzerindeki faaliyetine göre bilgisi dışında sıralanan bilgileri elde eder. Bireylerin görüşlerine karşılık gelen bilgilere artan erişilebilirlik, kendilerininkinden farklı görüşlere daha az maruz kaldıkları anlamına gelir.[2] Yankı odalarında, çoğunluğun görüşlerine karşıt görüşler geniş çapta yayılmaz ve belirtilseler bile genellikle bu çoğunluğun itibarlarını sarsmak için saldırıların hedefi olurlar.
Bilgi birçok medya tarafından alındığında pek çok açıdan çarpıtılabilir veya abartılabilir. Temelsiz bir söylentiye maruz kalmanın artmasıyla güvenilirliği artma eğilimindedir.[3] Bir yankı odasında, bireylerin çoğunluğunun doğru bilginin çarpıtılmış bir versiyonuna veya düpedüz yanlış bilgiye inanmasına sebep olunabilir.
Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Çoğunlukla, medya yankı odaları içinde izole edilmiş bireyler kendi dünya görüşlerine göre inşa edilmiş, inançlarını pekiştiren[4] ve sunulan görüşlere eleştirel ve yapıcı bir bakış atamamalarına yol açan entelektüel ve enformasyonel bir hapistedirler.[5] Bu nedenle, bu kişiler maruz kaldıkları bilginin kalitesini daha az yargılayabilirler. Bu entelektüel sınır, özellikle Düz Dünya Derneği tarafından desteklenen Platists teorisi aracılığıyla görülebilir.[kaynak belirtilmeli]
Ek olarak, bu yankı odaları yanlış bilgilerden ve hatta yalan haberlerden etkilenebilir. Bunların ve yankı odalarının etkisi, sosyal ağların yoğun kullanımından kaynaklanmaktadır.[kaynak belirtilmeli] Gerçekte, siyasi tartışmalar ve hatta sarı yelekliler gibi gösteriler[kaynak belirtilmeli] sahte haberlerin yaratılmasına yardımcı olan ve daha sonra yankı odaları tarafından yayılacak olan olaylardır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Filtre balonları
- Doğrulama yanlılığı
- Sahte haberler
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ John Scruggs. The "Echo Chamber" Approach to Advocacy 28 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Philip Morris, Bates No. 2078707451/7452, 18 décembre 1998.
- ^ "Facilitating communication across lines of political difference: the role of mass media" (PDF). American Political Science Review (İngilizce). 95 (1): 97–114. 2001. 25 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ocak 2021.
- ^ "The economy of attention in the age of (mis) information". Journal of Trust Management (İngilizce). 1 (1): 1–13. 2014. doi:10.1186/s40493-014-0012-y. 30 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2021.
- ^ "Des universitaires vont étudier les chambres d'écho responsables de la toxicité de Twitter". Numerama (Fransızca). 31 Temmuz 2018. 31 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2019.
- ^ "Bulles de filtres et chambres d'écho" (PDF). BEE SECURE (Fransızca). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020.