Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği

Vikipedi, özgür ansiklopedi
YAKAD - Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği
SloganDünya kadar Umut
Kuruluş6 Eylül 1992
TürSivil toplum kuruluşu
Merkezİstanbul
Resmî sitekayiplardernegi.com

Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği; (kısaca YAKAD), İstanbul'da bulunan bir sivil toplum kuruluşudur.

Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği, adından da anlaşılabileceği gibi, yakınları kaybolan ailelerin bir araya gelerek, kayıplarını bulma yönündeki çabaların, örgütlü bir hale getirilmesiyle ortaya çıkan kurumsallaşmış bir şeklidir. YAKAD; İsmail Özbilici'nin zeka geriliği olan oğlu Abdülhamit'in 6 Eylül 1992'de evinin önünden kaybolması üzerine, oğlunu arayışında kendisi gibi birçok aileyle karşılaşması üzerine, bu konuda var olan boşluğu farketmesi üzerine yapılan girişimlerle kurulmuştur.

Baba İsmet Özbilici, kaybolan oğlunu bulmak için yüzbinlerce el ilanı bastırıp, Türkiye'yi köy köy, kapı kapı dolaşmasına rağmen oğlunu bulamaz. Olaydan bir yıl sonra Abdülhamit'in küçük kardeşi Özgür de ağabeyinin yanındaki yatakta ölü bulunur. Bu olay üzerine İsmail Bilici kendini kayıplara adar ve yakınlarını kaybetmiş aileleri birleştirerek YAKAD'ı kurar. Kurucu Özbilici'nin vefatından sonra yönetimi oğlu Zafer Özbilici devralmıştır.

Amacı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sosyal amaçlı bir dernek olan YAKAD; din, dil, ırk ayrımı yapmadan, sağlıklı bir toplum yapısı oluşturmak için, birlik ve beraberliğin çok kolay sağlanabileceğini, insanların hem kendilerine, hem de birbirlerine saygılarının var olduğunu kanıtlama temelinde, ailelerle yakınlarını birbirlerine kavuşturmayı hedeflemektedir.

Polaris Dizayn ve Avşar Film tarafından desteklenmekte olan dernek; üyelerinin ortak kaderi olan yakınlarının kaybolmasının sonucu, kayıpların bulunması amacının dışında, kaybolmaları önlemek amacını da gütmektedir. Dernek, kaybolma olayının "bir gün herkesin başına gelebileceğinin" unutulmaması gerektiğini de belirtmektedir.

Etkinlikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • YAKAD, web sitesinde kaybolanların isim ve fotoğrafları yayınlanmaktadır. Bkz. 26 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Üzerinde kaybolanların fotoğraflarının yer aldığı "Umut Otobüsü", Türkiye'yi dolaşarak insanları bilinçlendirmekte, üyelerinin kayıplarının ortaya çıkarılması yolunda çalışmalar göstermektedir.
  • Medya yoluyla bu konularda kamuoyu oluşturulmaktadır.
  • Telefon yoluyla yakınları kaybolanlara destek verilmektedir.
  • Web sitesinde, kişi kayıplarının hangi nedenlerle gerçekleştiğini, bu durumlarda neler yapılması gerektiği, bulunan kişilerin bazılarının isimleri yayınlanmaktadır.

Kaybolma nedenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

[1] Sağlık sorunları

  • Zeka engelliler veya akıl hastaları
  • Yaşlı ve düşkünler
  • Çaresiz hastalıklara yakalananlar ve terk edilenler

Kazalar

  • (Kimlik bulunmaması halinde)
  • Trafik kazalarında yaşamını yitirenler
  • Doğal afetlerde kaybolanlar

İstem dışı kaçırılma

  • Fuhuş amacıyla
  • Evlat edinmek için
  • Cinayet veya organ ticareti için
  • Dilendirmek amacıyla veya uyuşturucu kuryeliği için
  • Düşüncelerinden ötürü

Kendi isteğiyle kaçma

  • Ailedeki geçimsizlik ve maddi sorunlar
  • Alacaklılardan ve düşmanlarından kaçanlar
  • Askerlikten kaçanlar
  • Evlenme ümidiyle veya sevdiğine kavuşmak için kaçanlar
  • Şöhret olmak için kaçanlar

Türkiye'de kayıp kayıtları ve YAKAD[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'de kayıp çocuk riski % 30 olarak saptanmıştır.[2]"Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı"’nın raporuna göre, 2007 yılı içinde 7183 kayıp çocuk ihbarı yapılmıştır ve bunların 833’ü halen bulunamamıştır.[3] Kaybolan çocukları bekleyen tehlikeler şöyle sıralanabilir; hastalıklar, uyuşturucu, şiddet, cinsel istismar vb.

YAKAD, üyelerinin çabasıyla oluşturduğu "Umut Otobüsü" sayesinde, bugüne kadar kaybolan 900 kişinin bulunmasını sağlamıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2009. 
  2. ^ http://www.ihb.gov.tr/bilgi_bankasi/raporlar_reports/ihb_raporlar%FD/Kayip_cocuklar_raporu_4_8_2008.doc[ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ "NTVMSNBC". 5 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2008. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]