Yakıcı cihaz
Yakıcı silahlar, yanıcı cihazlar, yanıcı mühimmatlar veya yangın bombaları, napalm, termit, magnezyum tozu, klor triflorür veya beyaz fosfor kullanarak yangın çıkarmak veya hassas ekipmanları yangınla yok etmek amacıyla tasarlanmış silahlardır. Halk arasında genellikle bomba olarak bilinmesine rağmen, bunlar patlayıcı değildir ve aslında kimyasal reaksiyon sürecini yavaşlatmak ve reaksiyonu başlatmak veya sürdürmek için patlama yerine ateşleme kullanmak için tasarlanmıştır. Örneğin napalm, özellikle belirli kimyasallarla yoğunlaştırılmış, yanmayı yavaşlatan ama durdurmayan, bir patlayıcı cihazdan daha uzun süre enerji salan bir "jel" haline getirilmiş petroldür. Napalmda, jel yüzeylere yapışır ve söndürmeye karşı direnç gösterir.
Yakıcı silahlar ve savaş kanunları[değiştir | kaynağı değiştir]
İmzacı devletler, yanıcı silahların kullanımını düzenleyen BM Konvansiyonel Silahlar Sözleşmesinin III. Protokolü ile bağlıdırlar:
- sivillere karşı yangın çıkarıcı silahların kullanılmasını yasaklar (Cenevre Sözleşmelerinin Ek Protokol I'deki sivillere yönelik saldırılara ilişkin genel yasağın etkin bir şekilde yeniden tasdik edilmesi)
- sivillerin yoğun olduğu yerlerde bulunan askeri hedeflere karşı havadan atılan yangın silahlarının kullanılmasını yasaklar ve bu tür durumlarda diğer şekilde atılan yangın silahlarının kullanımını gevşek bir şekilde düzenler.[1]
Protokol III, yanıcı silahlara şunların dahil olmadığını belirtir:
- Aydınlatma, izleme, duman veya sinyalizasyon sistemleri gibi tesadüfi yangın etkisi yaratabilecek mühimmatlar;
- Zırh delici mermiler gibi ek bir yangın etkisi ile delme, patlama veya parçalanma etkilerini birleştirmek için tasarlanmış mühimmatlar, yangın çıkarıcı etkisinin özel olarak kişilere yanıklara neden olmak için tasarlanmamış, ancak zırhlı araçlar, uçaklar ve tesisler veya tesisler gibi askeri amaçlara karşı kullanılmak üzere tasarlanmış parçalayıcı mermiler, patlayıcı bombalar ve benzeri kombine etkili mühimmatlar.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ although the 4th Geneva Convention, Part 3, Article 1, Section 28 states "The presence of a protected person(s) may not be used to render certain points or areas immune from military operations."
