Yünlüce, Elâzığ
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye
|
|---|---|
| İl | Elâzığ |
| İlçe | Merkez |
| Coğrafi bölge | Doğu Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000)[1] | |
| - Toplam | 636 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0424 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 23000 |
| İnternet sitesi: [2] | |
Yünlüce, Elâzığ ilinin Merkez ilçesine bağlı bir köydür.
İçindekiler
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarihte Elâzığ:
Doğu Anadolu Bölgesini batıya bağlayan yolların kavşak noktasında bulunmaktadır. İl Sınırları içindeki en önemli akarsu Fırat ve kollarıdır. 86 Km2 yüzölçümü olan Hazar Gölü, İl merkezine 30 Kilometre mesafededir. İlimiz Keban, Karakaya, Kralkızı ve Özlüce gibi baraj gölleri ile çevrilidir. Geçmişte karasal iklimin hüküm sürdüğü Elâzığ, yapılan ve yapılmakta olan barajların etkisi ile ılıman bir iklime geçiş yapmıştır.
Elâzığ kent merkezinin geçmişi yeni olmakla birlikte yerleşim olarak bölgenin tarihi oldukça eskidir. Bu nedenle Elâzığ’ın tarihinin, devamı durumunda olduğu Harput’un tarihi ile birlikte ele alınması gerekir.
Harput ve yöresi, Anadolu’nun en eski yerleşme birimlerinden biridir. Nitekim, Fırat Irmağı’nın çizdiği büyük yay içinde, sulak ve verimli bir ova üzerinde bulunması, doğal kaya sığınakları, kara ve su hayvanlarının bolluğu nedeniyle yöre, Paleolotik (Yontma Taş Devri M.Ö. 10.000) dönemden beri, yerleşme alanıdır.
Elâzığ ve yöresinin yazılı tarihinin Hitit tabletlerindeki bilgilerle aydınlatıldığı görülmektedir. M.Ö. 2000’lerde yörenin İşuva adıyla anıldığı belirlenmiştir.
M.Ö. 12. – 7. yüzyıllar arasında yöreye merkezi Van (Tuşpa) olan Urartular hakim olmuştur. Urartu dönemi ile ilgili olarak, Harput Kalesi başta olmak üzere, Altınova Norşuntepe’de ortaya çıkarılan Urartu yerleşmesi, Palu Kalesi, Karakoçan (Bağın) ve İzoli (Kuşsarayı)’ndaki çivi yazılı kitabeler yöredeki Urartu hakimiyetini açıkça ortaya koymuştur.
Daha sonra bölgede Medler, Persler, Romalılar, Bizanslılar ve Arapların değişik dönemlerde egemen oldukları görülmektedir.
Büyük Selçuklu hakimiyetinin Anadolu’ya kayması ile Harput’un Yurd olmasında en önemli savaşın Malazgirt Meydan Muharebesi olduğuna şüphe yoktur.
1085 yılında Çubuk Bey tarafından fethedilen Harput’ta Çubukoğulları Beyliği kurulmuştur. Türkler tarafından alınmasına kadar sadece müstahkem bir kale hüviyetinde kalan Harput, Türklerle beraber büyüyen bir şehir haline gelmiştir.
Çubukoğulları Beyliği’nin ömrü uzun sürmemiş, 1110 yılında Artuklu Belek Behram Harput ve yöresini ele geçirerek Artukoğulları dönemini başlatmıştır. Belek Gazi, Haçlı seferlerine karşı büyük mücadeleler vermiştir.
Artuklu hanedanına, 1234 yılında I. Alaaddin Keykubad tarafından son verilmiş, Harput bu tarihten itibaren Türkiye Selçuklu Devleti’nin hakimiyeti altına girmiştir.
Kösedağ Savaşı’ndan sonra Harput, 1243’te İlhanlılar tarafından zaptedilmiş, 1363’te Dulkadiroğullarının, 1465’te Akkoyunluların ve nihayet Çaldıran Savaşı’ndan sonra 1516 yılında Osmanlıların eline geçmiştir.
Coğrafi konumu itibarıyla tarihin hemen her döneminde önemli bir yerleşim merkezi olan Harput, 1834’te doğu eyaletlerini ıslah etmek üzere görevlendirilen Reşid Mehmed Paşa, ovada yer alan Agavat Mezrası’nı merkez haline getirince, Elâzığ Vilayeti’nin merkezi buraya taşınmıştır.
Yeni kurulan şehir önceleri eyalet ve bilahare vilayet merkezi olmuş, bir ara Diyarbakır Vilayeti’ne bağlı bir sancak haline gelmiştir. 1875’te müstakil mutasarrıflık, 1879’da tekrar vilayet olmuştur. Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında Malatya ve Dersim sancakları da buraya bağlanmış, 1921’de bu iki sancak Elâzığ’dan ayrılmıştır. kaynak:elazig.gov.tr
Köyün eski adı Mürüdür. Anlamı ermenice arpaevi anlamına gelir. Eski Ermeni köyü olduğu harput kayıtlarında sabittir. Köye gerger zazaları yerleşik düzene geçmiştir. Ama ismet inönü zamanında bir kısım göçmende köye yerleştirilmiştir.
Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün gelenek, görenek ve yemek kültürü Elâzığ'la özdeştir.Her ne kadar Doğu Anadolu'daki çeşitli illerden köye göç edildiyse de geleneğine bağlı bi köydür.
Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]
Elâzığ merkezine 14 Kilometre uzaklıktadır. Elâzığ-Bingöl D-300 karayolu; çift gidiş, çift geliş şeridi asfalt yol üzerinde bulunmaktadır.
İklim[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir. Ayrıca köy baraj kenarında bulunup yaz ve kış mevsimlerinde ılıman hava şartları görülmektedir.
Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | |
| 2000 | 636 |
| 1997 | - |
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köy baraj kenarında olduğundan balık avlanma mevsimlerinde balıkçılık yapılmaktadır. Köyde şeker pancarı, buğday, arpa, mısır, kavun, karpuz ekimi yapılmaktadır.
Altyapı bilgileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi vardır ancak PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi vardır. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.
