Yüksek patlayıcılı tanksavar mermisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rus BK-14m

Yüksek patlayıcılı tanksavar mermisi (ingilizcehigh-explosive anti-tank) (HEAT)içerisinde şekillendirilmiş patlayıcı taşıyan mermi türüdür. Neuman etkisi ile sahip olduğu yüksek çıkış hızını kullanarak katı zırha daha etkili vurur. Ses hızından 25 kat daha hızla hareketle zırha yüksek oranda etki eder.Merminin dış kısmı metal bir astarla kaplıdır. II. Dünya Savaşı sırasında bakır kullanılmıştır. Mermi tank zırhına gelmeden genellikle 2 metre kala parçalanarak dağılır. HEAT mermisinin etkisi savaş başlığının çapı ile orantılıdır. Zırh dışında patlayan mermi daha sonra zırhta sanki parmak ile yumruk atmak gibi bir noktaya yüksek etki yapar. Bu etki ile zırhta bir delik açılır. Genellikle mermi çapına oranla %150 ila % 250 arasında bir genişlikte alanında etkili olur. Yeni versiyon mermilerde bu oran %700 e kadar çıkmaktadır. HEAT mermisi eğer dönerse etkisini azalır. Bu yüzden merkezkaç kuvvetini azaltacak şekilde dizayn edilirler. Bu mermilerin özel dizanyları yivli toplarda ya da yivsiz toplarla atılabilir. HEAT başlıkları güdümlü füzelerde, silah bombalarında veya havan mermilerinde kullanılabilir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk HEAT başlığı İngiliz yapımı No. 68 adındaki silah bombasında kullanıldı. Bunun daha gelişmiş ise ABD yapımı 'Bazooka ve İngiliz PIAT havandı. Almanlar ise 1940 yazında Panzer-IV ve Stug III zırhlı araçlarının topuyla ateşlenebilen 7.5 cm Gr. 38 i üretti. Bunu 1941 yazında paraşüt birilikleri tarafından kullanılan silah bombası olarak kullanılan 7.5 cm Gr. 38 H1/A takip etti. 1942 yılında diğer ordu birlikleri tarafından da kullanılabilen Gr. 38 H1/B üretildi. 1942 yılında Panzerfaust ve Panzerwurfkörper 42, 1943 yılında ise Puppchen ve Panzerschreck gibi roket itişli bomba anti-tank silahları Nazi Almanyası tarafından savaşın sonuna kadar kullanıldı.