Walter Warlimont

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Adolf Heusinger
Walter Warlimont, 1939
Doğum3 Ekim 1894(1894-10-03)
Osnabrück
Ölüm9 Ekim 1976 (82 yaşında)
Kreuth
Bağlılığı
BranşıWehrmacht
Hizmet yılları1914-1945
RütbesiGeneral der Artillerie
BirimiOperasyon Personel Müdür Yardımcısı
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı

Walter Warlimont (3 Ekim 1894, Osnabrück, Almanya - 9 Ekim 1976, Kreuth, Tegernsee yakınları), OKW iç daire başkan yardımcısı rolüyle bilinen bir Alman subayıydı.

I. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Walter Warlimont Haziran 1914 yılında I. Dünya Savaşı başlamadan önce Alsace'de 10. Prusya Topçu Alayı'nda bir Teğmen olarak görevlendirildi. I. Dünya Savaşı sırasında Fransa'da daha sonra İtalya'da bir topçu subayı ve batarya komutanı olarak görev yaptı. 1918 yılında General Maercker Freikorps Land Jäger tüfek birliğinde görev yaptı.

Savaşlar arası dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

İki Dünya savaşı yılları arasında çeşitli askeri görevler yaptı. 1922 yılında 6. Topçu Alayında görev yaptı. 1926 yılında bir yüzbaşı olarak, Genelkurmay Başkanı'nın ikinci asistanı oldu. Mayıs 1929 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti ve savaş sırasında ABD sanayi-seferberlik teorisini çalışmak için bir yıl boyunca ABD Ordusuna bağlandı. 1930 ve 1933 yılları arasında yaptığı hizmette, Alman Savunma Bakanlığı Sanayi Seferberlik Bölüm personeli olarak 1935 ve 1936 yılında kendi bölümünün Şefi olarak görev yaptı.

Ağustos ve Kasım 1936 tarihleri arasında İspanya İç Savaşı'nın patlak vermesi ile Yarbaylığa terfi etti. İspanya'daki İspanyol General Francisco Franco hükûmeti ile Wehrmacht (Reich Harbiye Nazırı, Genelkurmay OKH) arasında tam Yetkili Temsilciler Delegesi olarak görev yaptı. Franco ile görüşmek üzere İspanya'ya uçtu. İspanyol İç Savaşı'nı tartışmak üzere çeşitli İtalyan istihbarat yetkilileri bir araya geldi.

1937 yılında gelecek vadeden bir kurmay subay olarak tanındı. General Alfred Jodl'un yardımcısı olarak bir yazı ile 1939 yılında ödüllendirildi.

1937 yılında, Trier'de 2. Tabur, 34. Topçu Alay Komutanı olarak görev yaptı. 1938 yılında Albaylığa terfi ve 26. Topçu Alay Komutanı oldu.

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Geç 1938 yılında General Wilhelm Keitel'in Kıdemli Operasyonlar Kurmay Subayı oldu. Eylül 1939 ve Eylül 1944 yılları arasında Harekât Personeli (Wehrmachtführungsstab: WFSt: Silahlı Kuvvetler Operasyon Çalışanlar) Şef Yardımcısı olarak görev yaptı.

1940'ta Tümgeneralliğe terfi etti ve Fransa'nın işgali planlarının geliştirilmesinde yardımcı oldu. Fransa Savaşı sırasında, 14 Haziran 1940'ta, Warlimont, cesur bir hareketle, özel Fieseler Storch'un pilotundan Paris'in merkezindeki Concorde Meydanına inmesini istedi.[1] 1941 yılında Rusya'nın işgali planlarının geliştirilmesinde de yardımcı olmak üzere görevine devam etti ve 1942 yılında Korgeneral oldu.

1944 yılında Genel der Artillerie rütbesine terfi etti. Silahlı Kuvvetleri Harekât Kurmay Başkan Yardımcısı olarak, Hitler'in Alman askerî operasyonlarının durumu ile ilgili neredeyse günlük brifingler vermeye devam etti.

20 Temmuz 1944 tarihinde, Rastenburg'daki bir savaş brifingi yapılan binada (Wolfsschanze)'de, Hitler'e karşı suikast yapıldı (20 Temmuz suikast girişimi) ve bombalama sırasında kendisi de yaralandı. Warlimont hafif bir baş sarsıntısı yaşadı.

Savaştan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

Warlimont, Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi'nde, 1948.

Mayıs 1945'te Almanya'nın yenilmesi ile savaş esiri oldu. Ekim 1948'de mahkemede yargılanma sürecinde Hitler'in direktiflerini sulandırmaya çalıştığını savunmasına rağmen, Partizan faaliyetlerine karşı koyma bahanesiyle sivillerin öldürülmesine izin veren Barbarossa Yargı Kararının hazırlanmasından dolayı kısmen ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[2] Ancak, 1951 yılında cezası 18 yıla indirildi. 1954 yılında Landsberg Hapishanesi'nden serbest bırakıldı. Savaştan sonra çeşitli savaş-tarihsel çalışmalar yazarak meşgul oldu. 1962'de, Inside Hitler's Headquarters 1939–1945 isimli anılarını yazdı. 1976'da Tegernsee yakınlarındaki Kreuth'ta öldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Wartime Sites in Paris: 1939-1945, Steven Lehrer, CreateSpace Independent Publishing Platform, 2013, p.28
  2. ^ Hebert 2010, s. 3.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]