Vouillé Muharebesi
Vouillé Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Clovis'in Vouillé Muharebesi'nde II. Alarik'i öldürdüğü 15. yüzyıl minyatürü. | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Franklar | Vizigot Krallığı | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
I. Clovis |
II. Alarik (ölü) Clermont'lu Apollinaris |
Vouillé Muharebesi (Latince Campus Vogladensis ) Vizigot topraklarının kuzey sınırlarında, Poitiers ( Galya ) yakınlarındaki Vouillé'de, 507 baharında Clovis komutasındaki Franklar ile II. Alarik komutasındaki Vizigotlar arasında gerçekleşmiştir. Frankların zaferiGallia Aquitania'nın fethiyle ve II. Alarik'in ölümüyle sonuçlanmıştır.
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Clovis'in Ren Nehri'nin doğusunda Alamanlar'a ve Rhone Vadisi'nde Burgundlar'a karşı kazandığı zaferlerden sonra, Frankların artan gücü II. Alarik'in Akitanya ve Hispania'daki toprakları için bir tehdit oluşturmaya başlamıştı. Teoderik'in taraflar arasında barışı sağlama çabalarına rağmen Clovis, Akitanya'yı ve Alarik'in iktidar merkezi olan Toulouse'u ele geçirmek için bir sefer başlattı. Alarik, ordusu ve Clermont'lu Apollinaris komutasındaki Auvergneli milis kuvvetleri kuzeye doğru yürüdüler ve Galya'da Frank ordusuyla karşılaştılar.[2]
Muharebe
[değiştir | kaynağı değiştir]Clovis'in ordusu yağmurdan yükselen Vienne Nehri tarafından yavaşlatıldı, ancak kuvvetleri Vouillé'nin güneyinde Vizigotlar ile çatışmayı başardılar.[3] Clovis, uzaktan atış yapan birliklerini ordusunun geri kalanına yerleştirerek, Vizigotlarla göğüs göğüse çarpışmak üzere ordunun geri kalanını ileri gönderdi.[3] Alarik'in askerleri, büyüklük ve donanım bakımından üstün bir orduya sahip olmalarına rağmen, Apollinaris hariç tüm Auvergnat komutanlarının öldürülmesiyle moralleri bozulmaya başladı.[2] Kargaşa sırasında Clovis'in Vizigot kralı Alarik'i öldürdüğü söylentisi üzerine Vizigot ordusu dağılıp kaçtı.[3] Clovis'in ordusu güneye doğru ilerledi ve Alarik'in Toulouse'daki hazinesini yağmaladı.[2]
Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Clovis'in bu savaştaki başarısının ardından Bizans İmparatoru I. Anastasius onu fahri konsül ve patrici yaptı.[4] Muharebe, Vizigotları Septimania'ya çekilmeye zorladı ve orayı ellerinde tutmaya devam ettiler. Frankların Vouillé'deki başarısı, onlara Fransa'nın güneybatı kısmını kontrol etme ve Toulouse'u ele geçirme olanağı sağladı. Alarik'in gayri meşru oğlu Gesalec, Narbonne'da bir karşı saldırı düzenlemeye çalıştı; ancak Narbonne, Frankların müttefiki olan Burgonya güçleri tarafından ele geçirildiğinde tahttan indirildi ve sonunda öldürüldü. Clovis sonunda Gotları Angoulême'den kovdu ve oğlu I. Theuderic, Gotları Hispania'da yendi.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Encyclopedia of Barbarian Europe: Society in Transformation, ed. Michael Frassetto, (ABC-CLIO, 2003), 362.
- ^ a b c d Showalter, Dennis (2013). Medieval Wars: 500 - 1500. Londra: Amber Books. s. 20. ISBN 9781782741190. OCLC 959829638.
- ^ a b c Bernard S. Bachrach, Merovingian Military Organization, 481-751 (University of Minnesota Press, 1972), 11
- ^ Clovis, Anastasius, and the Political Status 508 CE: The Frankis Aftermath of the Battle of Vouillé, Ralph W. Mathisen, The Battle of Vouillé, 507 CE: Where France Began, ed. Ralph W. Mathisen and Danuta Shanzer, (Walter de Gruyter Inc., 2012), 88.
- Genel
- Bernard S. Bachrach, Merovingian Military Organization, 481-751, University of Minnesota Press, 1972.
- Encyclopedia of Barbarian Europe: Society in Transformation, ed.Michael Frassetto, ABC-CLIO, 2003.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Eugen Ewig: Die Merowinger und das Frankenreich, Stuttgart u.a. 1993.
- Herwig Wolfram: Die Goten, München 2001.