Veteriner sınıfı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Veteriner sınıfı orduda subay düzeyinde görev yapan veteriner hekimleri, veteriner astsubayları, veteriner uzman erbaş, erbaş ve erleri kapsayan askeri bir sınıf.[1] Genellikle askeri sağlık kuruluşlarına veya laboratuvarlara bağlı çalışırlar ancak direkt komutana bağlı olarak da çalışabilirler.

Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim ülkelere göre değişmekle birlikte subay kadroları için, Veteriner fakültesi eğitimini tamamlamış kişilere askeri görgü ve bilgiler verilerek yapılmaktadır. Eğitim hizmetleri Türkiye'de Askeri Veteriner Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı tarafından verilirken, ABD'de Birleşik Devletler Ordusu Veteriner Teşkilatı ve Birleşik Krallıkta Kraliyet Ordusu Veteriner Teşkilatı tarafından verilmektedir.

Ülkelere göre uygulama[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk Silahlı Kuvvetleri'nde veteriner sınıfı subaylar birçok alanda görev yaparlar, bunlardan bazıları: hayvan sağlığı, yetiştiriciliği, eğitimi, ıslahı, üretilmesi ve beslenmesi; gıda ve su güvenliği uygulamaları; gıda ve suların korunması; hijyen denetimi ve kontrolü (toplu ve kişisel hijyen); haşere kontrolünde uygulayıcıları bilgilendirme; askeri laboratuvarlarda analizler yapma; Muayene ve Kabul Komisyonlarında üyelik gibi konulardır. Diğer rütbelerdeki sınıf üyeleri, ordu hayvanlarının bakımı, kullanımı, eğitimi gibi görevleri de barındıran değişik görevlerde istihdam edilirler[2] Veteriner sınıfı subayların yakasındaki logoda "Çember içerisindeki Ay-Yıldız'ın altında, bir asaya dolanmış bir yılan" vardır. Eğitim üniformasında zemin askeri yeşil iken tören kıyafetinde ise güvezi renktedir.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2016. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2016. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2016.