Veliki knyaz Konstantin
Veliky Knyaz Konstantin (Rusça: Великий князь Константин), adını İmparator I. Nikolay'ın ikinci oğlu Konstantin Nikolaevich Romanov'dan alan, 93 Harbi'nde görev alan, Rus İmparatorluk Donanması'na ait torpido teknesidir. Geminin kaptanı ünlü bir Rus Donanması komutanı olan Stepan Makarov'dur.
Gemi ilk olarak yolcu gemisi olarak yapıldıysa da 1877'de Stepan Makarov tarafından torpido botu olarak dönüştürüldü.[1] Gemi dört küçük torpido taşıdı: Chesma (Чесма), Sinop (Синоп), Navarin (Наварин) ve Madenci (Минер).
93 Harbi[değiştir | kaynağı değiştir]
12 Nisan 1877'de Rusya Osmanlı'ya savaş ilan etti.
1877'ye gelindiğinde Osmanlı İmparatorluğu donanması, Ruslara ait Karadeniz Filosu'nunkinden daha üstün durumdaydı. Bunun nedeni Kırım Savaşını sona erdiren 18 Mart 1856 Paris Barış Antlaşması'nın şartlarından kaynaklanıyordu. Rusya bu kısıtlamayı ancak 1871'de gerçekleştirdi.
1856'da Rusya Denizcilik ve Ticaret Derneği'nin (ROPiT) kurulmasının ana hedeflerinden biri, savaşın patlak vermesi durumunda gemileri harekete geçirme ve silahlandırma çalışmalarını hızlı gerçekleştirmekti.
Mevcut koşullar altında, iki Novgorod zırhlısına (Kıyı savunma gemisi) ek olarak, filonun ana güçlerini oluşturan silahlı kargo-yolcu vapurları vardı. Kargo-yolcu vapurların görevi düşmanın ticaret filosuna karşı baskınlar düzenlemek ve gece mayın döşemekti.
Veliky Knyaz Konstantin Karadeniz'de ilk aktif operasyonlara başlayan gemi oldu. Bir sürü ticari gemiyi batırmayı başaran Veliky Knyaz Konstantin, dünya tarihindeki ilk başarılı torpido saldırısısını İntibah adlı Osmanlı gemisine karşı gerçekleştirdi.
Veliky Knyaz Konstantin'nin savaştan sonraki durumu[değiştir | kaynağı değiştir]
Savaştan sonra Veliky Knyaz Konstantin bir buçuk yıldan fazla bir süre Deniz Kuvvetleri Dairesi'nin emrinde kaldı. 22 Ağustos'ta Veliky Knyaz Konstantin Nikolaev'e vardı. Silahlar gemiden söküldü ve depolanması için Nikolaev cephaneliğine teslim edildi.
18 Eylül'de gemi ROPiT'e teslim edildi ve normal yolculuklarına geri döndü.
Otuz yıllık hizmetten sonra 1887'de vapur yedeğe alındı. Bu yıl itibarıyla yolcu hatlarından kaldırıldı ve sadece kargo taşımacılığı için kullanıldı. Gemide büyük onarımlar gerekiyordu (üst güverte ve duvarlar aşınmıştı ve değiştirilmesi gerekiyordu, kit ve derideki sayısız hasarı onarmak gerekiyordu, kazanlar tamamen yıpranmıştı).
Sevastopol Admiralty ROPiT'in gemi için uygun kazan üretmesine rağmen, Dernek Kurulu, gemi artık modern gereksinimleri karşılamadığı için onarım yapmamaya karar verdi. Bu kararın alınmasında diğer iki faktör ise eski gemilerin mil başına 100 kg kömür tüketirken, modern vapurlar bunun yarısı kadar harcaması ve modern gemilerin üç kat daha fazla taşıma kapasitesine sahip olmasıydı.
Veliky Knyaz Konstantin için yapılan kazanlar, "Mithridat" vapur kazanlarının yerini almak için kullanıldı ve 1889'da gemi blok gemiye dönüştürülerek, Batum'a götürüldü. 1896'da çok harap bir durumda olmasından ötürü yerini "Juno" blok gemisi aldı ve Sivastopol'a çekildi.
Aynı yıl, 1896, Veliky Knyaz Konstantin hurda müzayedesinde satıldı.