Vedat Yenerer

Vedat Yenerer, Savaş muhabiri, gazeteci ve yazar, belgesel yapımcısı.

1965'te İstanbul'da dünyaya geldi. Anadolu Üniversitesi İletişim Fakültesi'nden mezun olmuştur.

Mesleki Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Üniversite eğitimi sırasında Sipa Press ve Cumhuriyet Gazetesi'nde çalışmaya başladı. Beş yıl Cumhuriyet Gazetesi'nde çalıştıktan sonra, sırasıyla Show TV, 32. Gün Programı, Star TV, Kanal D ve Habertürk’te savaş muhabirliği ve aynı zamanda Haber Araştırma Müdürlüğü yaptı. İlk savaş muhabirliği tecrübesi 1989'daki Romanya iç savaşı sırasında olmuştur. Sonrasında aralarında Irak, Filistin, Lübnan, Kosova, Azerbaycan, Arnavutluk, Afganistan, Çeçenistan, Eritre, Gürcistan, Sudan, Somali, Keşmir gibi dünyanın çeşitli sıkıntılı bölgelerinde gazeteci ve TV muhabiri olarak görev yaptı. 2002'de Atatürk Kültür Merkezi'nde 17 savaş bölgesinde çektiği yaklaşık 90 fotoğrafını ve malzemelerini 16 gün boyunca sergiledi.

2002'de VY Prodüksiyon Ltd. Şirketini kurdu çeşitli kanallarda yayınlanan belgesel (Tribün Terörü-CNN Türk; Çileli Efendiler-TGRT, ART, Karadeniz Tv, Yeniçağ, İstanbul Channel) ve çeşitli reklam ve tanıtım filmleri çekti.

Aynı şirket kapsamında internetajans.com ve medyarazzi.com adlı haber portallarını kurdu. 2005'te "Durum" isimli haber-aktüalite dergisini çıkarttı.

Vedat Yenerer, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti ve Çağdaş Gazeteciler Derneği başta olmak üzere çeşitli kurum ve kuruluşlar tarafından verilen mesleki başarı ödüllerinin sahibidir. Mesleki tecrübelerini aktardığı 12 adet kitabı bulunmaktadır.

2014 yılında Mehmetçik TV (Savunma ve Güvenlik Portalını) kurdu. Halen portalin Genel Yayın Yönetmeni olarak meslek hayatına devam ediyor.

2018 Türkiye genel seçimleri'nde İYİ Parti'den İstanbul, 2.bölge 9. sıra milletvekili adayı olarak gösterildi ancak seçilemedi.

Ümraniye Soruşturması (Ergenekon Operasyonu)[değiştir | kaynağı değiştir]

Vedat Yenerer'in evi, 22 Şubat 2008 Cuma saat 05.30 civarında yaklaşık 20-25 polis arafından basıldı. Evi ve arabası arandı. Çeşitli fotoğraf, belge ve CD'lerine el konuldu. Ardından çalıştığı Yeniçağ Gazetesi'ne gidilerek burada bulunan dizüstü bilgisayarı ile çeşitli CD ve belgeler ile dekoratif amaçlı içlerinde çiçek bulunan ve dünyanın çeşitli savaş bölgelerinden getirmiş olduğu top ve havan kovanlarına el konuldu. Gözaltına alınan Yenerer'in^[1] ayrıca sonradan gözaltı sırasında verdiği ifade ve bilgi doğrultusunda annesinin evi aranarak burada kendisine ait olan ve sonradan savcılık iddianamesinde "vahim nitelikte silah" olarak geçen 1873 yapımı, korozyonlanmış tek atımlık bir tüfeğe de el konuldu.^[2]^[3] Vedat Yenerer 26 Şubat 2008'de tutuklanarak cezaevine konuldu.^[4]

Vedat Yenerer, 24 Ocak 2009'da İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nin kararıyla, delil durumu ve tutuklu kaldıkları 11 aylık süreyi göz önüne alınarak tahliye edildi.^[5] Yenerer, tahliye sonrası yaptığı açıklamalarda "suçunu ve neden 11 ay tutuklu kaldığını hala bilmediğini" ve "hayatından 11 ayını çalanlarla hukuki mücadelesini sonuna kadar sürdüreceğini" belirtti.^[6]^[7]

5 Ağustos 2013'te İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından karara bağlanan Ergenekon davasında 7 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı.^[8]

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

Düşman Kardeşler, BULUT YAYINLARI, Yayın Yılı: 2004.
Irak Yanıyor, TRUVA YAYINLARI,,Yayın Yılı: 2007.
Kanlı Kukla PKK & Terör Örgütü Gerçeği, PEGASUS YAYINLARI,Yayın Yılı: 2008.
Çeçenler Kimsesiz Bir Millet, BİRHARF YAYINLARI,Yayın Yılı: 2005.
Ateş Ortasında, ÜMİT YAYINCILIK, Yayın Yılı: 2001.
Yalanistan Güneydoğu'dan Gerçek Gazeteci Öyküleri, ÜMİT YAYINCILIK, Yayın Yılı: 2002.
Pusu Hikâyeleri, Yayın yılı: 2010. Bilgi yayınevi
Ergenekon Tezgahı, Yayın yılı: 2010. Bilgi Yayınevi
Maşalar ve Piyonlar -PKK İçindeki Gizli Ermeni Örgütlenmesi Yayın yılı: 2016. Bilgi Yayınevi
Sansür. Yayın yılı: 2014
Gördüm Onlar Yaşıyor : Yayın yılı 2014 Kripto yayınları

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Vedat Yenerer'in İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yaptığı savunma

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.
^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.
^ http://www.hurriyet.com.tr/gundem/10621909.asp?gid=233 ^{[yalın URL]}
^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.
^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.
^ http://www.yenicaggazetesi.com.tr/haberdetay.php?hit=12842^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ http://www.internetajans.com/default.asp?NID=69222^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "İşte Ergenekon kararları" 30 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Radikal. 5 Ağustos 2013. En son 5 Ağustos 2013 tarihinde erişildi.

[1] "Arşivlenmiş kopya". 29 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.

[2] "Arşivlenmiş kopya". 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.

[3] ttp://www.hurriyet.com.tr/gundem/10621909.asp?gid=233 ^{[yalın URL]}

[4] "Arşivlenmiş kopya". 2 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.

[5] "Arşivlenmiş kopya". 3 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.

[6] ttp://www.yenicaggazetesi.com.tr/haberdetay.php?hit=12842^{[ölü/kırık bağlantı]}

[7] ttp://www.internetajans.com/default.asp?NID=69222^{[ölü/kırık bağlantı]}

[8] "İşte Ergenekon kararları" 30 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Radikal. 5 Ağustos 2013. En son 5 Ağustos 2013 tarihinde erişildi.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]