Urfa Kuşatması (1146)

Urfa Kuşatması (1146)
	Haçlı Seferleri
Tarih	Ekim–Kasım 1146
Bölge	Edessa
Sonuç	Kesin Zengi Zaferi
Taraflar
Urfa Kontluğu	Zengiler
Komutanlar ve liderler
II. Joselin Maraşlı Baldwin (ölü)	Nureddin Zengi
Güçler
Bilinmiyor	10,000
Kayıplar
30,000 ölü ve esir.	Bilinmiyor

Urfa kuşatması ya da Edessa kuşatması Ekim-Kasım 1146'daki, İkinci Haçlı Seferi arifesinde kentte Edessa'nın Frank Kontlarının egemenliğinin kalıcı olarak sona ermesini işaret etti. Bu, şehrin uzun yıllardan beri uğradığı ikinci kuşatmaydı, ilk Edessa kuşatması Aralık 1144'te sona erdi. 1146'da Edessa'lı Joscelyn II ve Maraşlı Baldwin, şehri gizlice geri aldılar, ancak şehri ele geçiremediler, hatta gerektiği gibi kuşatamadılar. kale. Kısa bir karşı kuşatmadan sonra, Zengi valisi Nur al-Dīn şehri aldı. Nüfus katledildi ve duvarlar yerle bir edildi. Bu zafer, Nureddin'in yükselişinde ve Hristiyan şehri Edessa'nın düşüşünde çok önemliydi.

Kuşatma[değiştir | kaynağı değiştir]

Nureddin Zengi 10.000 kişilik bir orduyla Halep'ten Edessa'ya yürüdü. 2 Kasım'da geldi ve şehri mancınıklarla kuşatmaya başladı^[2]^[3] Bir casus aracılığıyla Joscelyn, Türklerin gelişiyle ilgili ileri düzeyde bilgiye sahipti. Joscelin, kuşatmacılar ve kaledeki garnizon arasında sıkışıp kaldığını fark edince şehri terk etmeyi seçti. Süryani kaynaklar, bu kararın vatandaşa danışılmadan alındığını, ancak karar alındıktan sonra askeri liderlerin geceleyin vatandaşları terk etmeye zorladığını iddia edilse de bu durum şüphelidir. Aksi takdirde vatandaşlar işbirlikçi olarak tasvir edildiğinden, kalmaları pek mantıklı olmazdı. Ancak Ermeniler işbirliği yaparken Süryani vatandaşlarının mesafeli durmuş olmaları da mümkündür.^[4] Ertesi gün (3 Kasım), artçı muhafızın kendi elinde olmasına rağmen, Joscelin takip eden kuvvetlere karşı bir karşı saldırı emri verdi. Saldırıyı batıdan yönetirken, Baldwin doğudan karşı saldırıya geçti. İkisi de yönlendirildi. Baldwin öldürüldü. Joscelin bir okla yandan yaralandı, ancak Samosata'ya kaçtı ve Türkler kale duvarlarını yerle bir etti.^[5]^[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Barber, Malcolm (2012). The Crusader States. Yale University Press. s;182-183
^ Baldwin, Marsall W. (1969) [1955]. "The Latin States under Baldwin III and Amalric I, 1143–1174". In Setton, Kenneth M.; Baldwin, Marshall W. (eds.). A History of the Crusades, Volume I: The First Hundred Years (Second ed.). Madison, Milwaukee, and London: University of Wisconsin Press. ss. 528–561. ISBN 0-299-04834-9.
^ Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III and the Fall of the Crusader States, 1134–1199. Leiden: E. J. Brill. s;10,12
^ Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III and the Fall of the Crusader States, 1134–1199. Leiden: E. J. Brill. s;10-12.
^ MacEvitt, Christopher (2007). The Crusades and the Christian World of the East: Rough Tolerance. University of Pennsylvania Press. s;97
^ Runciman, Steven (1952). A History of the Crusades, Volume II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East. Cambridge: Cambridge University Press.

[1] Barber, Malcolm (2012). The Crusader States. Yale University Press. s;182-183

[2] Baldwin, Marsall W. (1969) [1955]. "The Latin States under Baldwin III and Amalric I, 1143–1174". In Setton, Kenneth M.; Baldwin, Marshall W. (eds.). A History of the Crusades, Volume I: The First Hundred Years (Second ed.). Madison, Milwaukee, and London: University of Wisconsin Press. ss. 528–561. ISBN 0-299-04834-9.

[3] Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III and the Fall of the Crusader States, 1134–1199. Leiden: E. J. Brill. s;10,12

[4] Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III and the Fall of the Crusader States, 1134–1199. Leiden: E. J. Brill. s;10-12.

[5] MacEvitt, Christopher (2007). The Crusades and the Christian World of the East: Rough Tolerance. University of Pennsylvania Press. s;97

[6] Runciman, Steven (1952). A History of the Crusades, Volume II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East. Cambridge: Cambridge University Press.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]