Birleşik Devletler Barış Enstitüsü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(United States Institute of Peace sayfasından yönlendirildi)
Birleşik Devletler Barış Enstitüsü
KısaltmaUSIP
Slogan"Barışı Mümkün Kılmak"
Kuruluş1984
MerkezBirleşik Devletler Barış Enstitüsü Genel Merkezi
2301 Constitution Avenue, NW
Konum
BaşkanLise Grande
Bütçe$37.8 milyon (2018)[1]
Resmî siteusip.org
USIP'nin Washington D.C.'deki genel merkezi

Amerika Birleşik Devletleri Barış Enstitüsü (USIP), dünya çapında çatışma çözümünü ve önlemeyi teşvik etmekle görevli bir Amerikan federal kurumudur. Diplomasi, arabuluculuk ve barış inşası konusunda bireylere araştırma, analiz ve eğitim sağlar

Ulusal bir "barış akademisi" için yıllardır yapılan önerilerin ardından, USIP, 1984 yılında Başkan Ronald Reagan tarafından imzalanan Kongre yasası ile kurulmuştur. Resmi olarak tarafsız ve bağımsızdır, dış etkiyi önlemek için yalnızca kongre ödenekleri yoluyla fon almaktadır. Enstitü, Başkan tarafından atanan ve Senato tarafından onaylanan 15 üyesi olan iki partili bir yönetim kurulu tarafından yönetilmektedir (Savunma bakanı, dışişleri bakanı ve Ulusal Savunma Üniversitesi başkanını da içermelidir).

Enstitünün merkezi Washington DC'nin Foggy Bottom semtinde, Lincoln Anıtı ve Vietnam Gazileri Anıtı yakınlarındaki National Mall'un kuzeybatı köşesinde yer almaktadır. Şu anda yaklaşık 300 personeli istihdam etmekte ve başlangıçtan bu yana 65.000'den fazla profesyonele eğitim vermiştir.

Misyon[değiştir | kaynağı değiştir]

1984'te kabul edilen Amerika Birleşik Devletleri Barış Enstitüsü Yasası, Enstitü'nün "insanlara ve Hükümete mümkün olan en geniş eğitim ve öğretim, temel ve uygulamalı araştırma fırsatları ve uluslararası destekleme araçlarına ilişkin barış bilgilendirme hizmetleri yoluyla hizmet etmesi çağrısında bulundu. barış ve dünya milletleri ve halkları arasındaki çatışmaların şiddete başvurmadan çözülmesi ".[2]

Enstitü, bu misyonu çatışma bölgelerinde programlar işleterek, araştırma ve analiz yaparak, bir eğitim akademisi[3] ve halk eğitim merkezi işleterek,[4] araştırma ve saha çalışması için hibeler sağlayarak, konferanslar, çalıştaylar[5] ve uluslararası çatışma yönetimi ve barış inşasının akademik ve politika alanları düzenleyerek yerine getirir.[6] Enstitü, projelerinin çoğunda sivil toplum kuruluşları, yüksek ve ortaöğretim kurumları, uluslararası kuruluşlar, yerel kuruluşlar ve Dışişleri Bakanlığı ve Savunma Bakanlığı da dahil olmak üzere ABD devlet kurumları ile ortak çalışmaktadır.[7]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

USIP'nin şu anki başkanı Nancy Lindborg

Başkan Ronald Reagan, 1984 yılında Birleşik Devletler Barış Enstitüsü Yasasını imzaladı.[2]

1970'lerde ve 1980'lerde bir taban hareketinin teşvik ettiği Senatör Jennings Randolph, ulusal askeri akademilere benzer bir ulusal barış akademisi oluşturmak amacıyla senatörler Mark Hatfield ve Spark Matsunaga ve Temsilci Dan Glickman'a katıldı.[8] USIP'yi oluşturan 1984 yasası, Başkan Jimmy Carter tarafından atanan ve Matsunaga'nın başkanlık ettiği barış akademisi meselesini incelemek için oluşturulan bir komisyonun 1981'deki tavsiyesinin ardından geldi.

Robert F. Turner, Enstitünün ilk başkanı ve CEO'suydu ve 1986'dan 1987'ye kadar bu görevi sürdürdü. Onu Büyükelçi Samuel W. Lewis (1987-1992), Büyükelçi Richard H. Solomon (1992-2012) ve eski kongre üyesi Jim Marshall (2012-2013) izledi. Kristin Lord, başkan vekili olarak görev yaptı (2013-2014). Nancy Lindborg, 2 Şubat 2015'te başkan olarak yemin etti. Enstitü, ilk yıllarında uluslararası çatışma yönetimini ve barışın inşasını güçlendirmeye çalıştı. Uluslararası İlişkiler Meslek Okulları Birliği 2011 yılında USIP için bir destek mektubunda, bu analitik çalışmanın "hem bir çalışma alanı hem de uygulamalı bir bilim olarak çatışma yönetimi ve çözümü alanının oluşturulmasına yardımcı olduğunu" belirtti.[6]

Solomon'un liderliğinde Enstitü, başta Balkanlar olmak üzere çatışma bölgelerindeki operasyonlarını ve eğitim programlarını 11 Eylül 2001'den sonra Afganistan ve Irak'ta genişletti.[9] Ayrıca Irak Çalışma Grubu, Amerika Birleşik Devletleri Stratejik Duruş Kongre Komisyonu ve Dört Yıllık Savunma İncelemesi Bağımsız Paneli de dahil olmak üzere, kongre tarafından yetkilendirilmiş birkaç mavi kurdele komisyonunun evi oldu. Enstitü bugün Afganistan, Irak, Libya, Pakistan, Sudan, Güney Sudan ve başka yerlerde aktif programlar yürütmektedir.[5]

1996'da Kongre, Donanmaya, 23. caddedeki National Mall'un karşısında, kalıcı USIP merkezinin bulunduğu yer olması için, Navy Hill'deki Potomac Annex tesisinin bir bölümü olan federal arazinin yargı yetkisini devretme yetkisi verdi. Enstitü, Street and Constitution Avenue NW, Washington DC'deki[10] inşasından önce Washington şehir merkezinde bir ofis alanı kiraladı. Merkez binası inşaatı 2011 yılında tamamlandı.

Bütçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir USIP etkinliği

USIP, yıllık olarak ABD Kongresi tarafından finanse edilmektedir. 2012 mali yılı için Kongre 39 milyon dolar sağladı.[11] USIP, zaman zaman Dışişleri Bakanlığı, USAID ve Savunma Bakanlığı gibi devlet kurumlarından aktarılan fonları almaktadır. Yasalar gereği, USIP'nin program etkinlikleri için özel hediyeler ve katkılar alması yasaklanmıştır. Kamu-özel ortaklığının USIP genel merkezini inşa etmesi için özel kaynak yaratma üzerindeki kısıtlama kaldırıldı.

Bütçe tartışması[değiştir | kaynağı değiştir]

Utahlı Cumhuriyetçi kongre üyesi Jason Chaffetz ve New York'tan eski Demokrat kongre üyesi Anthony Weiner tarafından 16 Şubat 2011'de Wall Street Journal'da yayınlanan bir makalede, federal harcamalar hakkındaki daha geniş tartışmanın bir parçası olarak USIP için finansmanı eleştirdiler: "USIP, devlet israfının nasıl büyüdüğüne dair bir vakadır", "Fikir, Soğuk Savaş sırasında 4 milyon dolarlık başlangıç parasıyla mütevazı bir teklif olarak başladı. Ancak kuruluş, esasen bir yıl önce finanse edildiği ve önemli müttefikleri olduğu için her yıl hükümetten finansman aldı"[12]

Eski ABD Merkez Komutanı Anthony Zinni, USIP'yi desteklemek için 7 Mart 2011'de New York Times'da yayınlanan bir köşe yazısı yazdı. "Kongre, daha azıyla daha fazlasını yapan bir ajans bulmakta zorlanacaktır. Enstitünün tüm bütçesi, Afgan savaşı için üç saat boyunca ödeme yapmayacak, bir savaş uçağının maliyetinden daha az ve Afganistan'da 40 Amerikan askerini bir yıl boyunca idare edemeyecek. Bütçe dahilinde, barışın tesisi ulusal güvenlik programlarının bir parçası olarak finanse edilir ve geleneksel savunma harcamaları ve diplomasisine önemli bir ek olarak kabul edilir. Enstitünün önerilen uluslararası ilişkiler bütçesindeki payı olan 43 milyon dolar çok küçük: Dışişleri Bakanlığı bütçesinin yüzde onda birinden az ve Pentagon bütçesinin yüzde birinden azdır. "[13]

17 Şubat 2011'de, 112. ABD Kongresi Temsilciler Meclisi, 2011 mali yılında ABD Barış Enstitüsü'ne yönelik tüm finansmanı ortadan kaldırmak için oy kullandı.[14][15] Enstitü için fon sonunda Savunma Bakanlığı ve 2011 Tam Yıl Sürekli Ödenekler Yasası aracılığıyla, 14 Nisan 2011 tarihinde Meclis ve Senato her ikisi tarafından restore edildi[16]

Organizasyon ve liderlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Enstitü'nün 300'den fazla personeli Washington'daki genel merkezi, saha ofisleri ve çatışma bölgelerine yönelik geçici misyonları arasında bölünmüştür.[17] Enstitü, yaklaşık 17 ülkede faaliyet göstermektedir[18] ve 2012 itibarıyla Kabil ve Bağdat'ta saha ofisleri ve ayrıca İslamabad'da da varlığı bulunmaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Organizasyon[değiştir | kaynağı değiştir]

USIP binası

USIP, çalışmalarını 5 ana merkez aracılığıyla koordine eder:

  • Güney ve Orta Asya Merkezi (SCA)[19]
  • Yönetişim, Hukuk ve Toplum Merkezi (GLAS)
  • Orta Doğu ve Afrika Merkezi (MEA)
  • Çatışma Üzerine Uygulamalı Araştırma Merkezi (ARC)
  • Uluslararası Çatışma Yönetimi ve Barışın İnşası Akademisi

Liderlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Enstitü, Amerika Birleşik Devletleri başkanı tarafından atanan ve Senato tarafından onaylanan eşit sayıda Cumhuriyetçi ve Demokrat direktörden oluşan bir yönetim kurulu tarafından yönetilmektedir.[20] Nancy Lindborg, 2015'ten beri bu görevi üstlenen Enstitünün şu anki başkanıdır. Öncesinde Kristin Lord (2013-2014 Başkan Vekili), eski kongre üyesi Jim Marshall (Başkan 2012-2013), eski üst düzey Dışişleri Bakanlığı yetkilisi ve ABD'nin Filipinler Büyükelçisi Richard H.Solomon (Başkan 1992-2012), eski ABD İsrail büyükelçisi Samuel W. Lewis (Başkan 1987-1988) ve Robert F Turner (Başkan 1986-1987).

Yönetim Kurulu[değiştir | kaynağı değiştir]

Re'sen Üyeler

Projeler[değiştir | kaynağı değiştir]

PeaceTech Lab 27 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.[değiştir | kaynağı değiştir]

PeaceTech Lab, 2014 yılında Birleşik Devletler Barış Enstitüsü'nden çıkarılan bir 501 (c) 3'tür. Laboratuvarı, dünyadaki şiddetli çatışmaları önlemek, hafifletmek ve azaltmak için temel misyonunu daha da ilerletmek için ayrı bir varlık olarak yarattı. Laboratuvar, USIP'nin barış inşası için teknoloji ve medya araçları geliştirme çalışmalarına devam ediyor. Gerçek anlamda laboratuvar, USIP, diğer devlet kurumları, STK'lar ve çatışma bölgelerinden barış inşası uzmanları ile birlikte endüstri ve akademiden mühendisleri, teknoloji uzmanlarını ve veri bilimcilerini bir araya getiriyor. Bu uzmanlar, çatışma yönetimi ve barış inşası için yeni ve mevcut teknoloji araçlarını tasarlamak, geliştirmek ve uygulamak için işbirliği yapıyor.[21]

Irak'ta toplanan kabileler[değiştir | kaynağı değiştir]

2007'de Irak'ta USIP, oradaki savaşta dönüm noktası olarak görülen ilk barış anlaşmasına aracılık etti. USIP uzmanlarından, Irak'ın batı El Anbar Valiliği'nde "Ölüm Üçgeni" olarak bilinen Mahmudiye'deki uzlaşma çabalarında ABD Ordusu'nun 10. Dağ Tümenine yardım etmeleri istendi. USIP görüldü[kimin tarafından?] Sünni aşiret liderlerini, Irak'ın Şii hükûmet liderlerini ve ABD ordusunun üst düzey üyelerini bir araya getirebilen tarafsız bir oyuncu olarak. Toplantıdan kısa bir süre sonra, saldırılar ve kayıplar önemli ölçüde azaldı. Anlaşma, ABD askeri varlığının, yaklaşık 3.500 askerden oluşan tugay düzeyindeki bir birimden, tabur düzeyinde yaklaşık 650 kişilik bir birime indirgenmesine yol açtı. Irak'taki kıdemli komutan General David Petraeus, geçişin "çarpıcı" olduğunu kaydetti. Petraeus ayrıca USIP'nin "hükümetin sivil ve askeri unsurları arasında daha güçlü bir çaba birliği geliştirmede büyük bir değer olduğunu" söyledi.[22]

ABD hükûmeti, 2006 yılında Irak'taki çatışmayı inceleyen ve ileriye dönük yollar öneren iki partili Irak Çalışma Grubu'nun toplanmasına yardımcı olmak için USIP'yi kullandı. USIP, grubun Irak ziyaretini kolaylaştırdı ve grubun çeşitli toplantılarına ev sahipliği yaptı. USIP'ye göre, grubun siyasi tarafsızlığı, grubun hassas müzakerelerine ev sahipliği yapmayı uygun bir varlık haline getirdi. Bu çaba, Beyaz Saray'ın mutabakatıyla birçok Kongre üyesinin çağrısı üzerine yapıldı. Kongreye, Beyaz Saray'a ve halka 6 Aralık 2006'da nihai bir rapor yayınlandı.[23]

Soykırımı Önleme Görev Gücü[değiştir | kaynağı değiştir]

2008 Sonbaharında, ABD Barış Enstitüsü, ABD Holokost Anma Müzesi ve Amerikan Diplomasi Akademisi, soykırımı önleme görevini ulusal bir öncelik olarak vurgulamak ve ABD'nin kapasitesini artırmak için pratik politika önerileri geliştirmek üzere ortaklaşa Soykırımı Önleme Görev Gücü'nü topladı. Hükûmetin ortaya çıkan soykırım ve kitlesel zulüm tehditlerine yanıt vermesi.[24]

Eski dışişleri bakanı Madeleine Albright ve eski savunma bakanı William Cohen'in eş başkanlığını yaptığı 14 üyeli görev gücü,[25] "soykırımı ve kitlesel zulmü önlemek için ulusal bir planın" ana hatlarını çizdi.[26] Aralık 2008'de görev gücü, tavsiyelerini ve yönergelerini ayrıntılarıyla anlatan "Soykırımı Önlemek: ABD Politika Yapıcılar için Bir Plan"[27] The Economist bunu "iyi anlamlandırılmış bir rapor" olarak övdü.[28]

4 Ağustos 2011'de ABD başkanı Barack Obama, "ciddi insan hakları ve insani hukuk ihlallerinde"[29] aktif olan kişilerin ABD girişini askıya alan bir bildiri duyurdu ve bir zulmü gözden geçirmek, koordine etmek için bir Vahşeti Önleme Kurulu oluşturulması çağrısında bulundu.[30]

Sudan'da seçim şiddetinin önlenmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Sudan'ın Nisan 2010 ulusal seçimleri (1986'dan beri ilk) ve Ocak 2011 Güney Sudan bağımsızlık referandumu öncesinde, USIP personeli, insanları seçimlere hazırlamaya yardımcı olmak için daha istikrarsız bölgelerin bazılarına gitti. Artan gerilimin ortasında, USIP uzmanları kültürel farkındalığı, vatandaşlık becerilerini geliştirmeye ve Sudanlıları seçim şiddeti tetikleyicileri konusunda eğitmeye odaklandı - anketlerin şiddete dönüşmemesini sağlamak için tüm kritik adımlar. Seçimler ve referandum görece kan dökülmeden yapıldı ve geniş çapta bir başarı olarak kabul edildi. USIP'nin başarılı seçim şiddetini önleme eğitimini temel alan USIP, ülke genelinde seçim sonrası ve referandum sonrası bir dizi şiddeti önleme atölyesi uygulamaktadır.

The Iran Primer Yayını[değiştir | kaynağı değiştir]

İran Primer: Güç, Siyaset ve ABD Politikası "İran'ın siyaseti, ekonomisi, askeri, dış politikası ve nükleer programı hakkında kapsamlı ama özlü bir genel bakış sunuyor". İran'ın Batı ile gelişen ilişkilerini tartışmak için 50 uzmanı bir araya getiriyor ve "6 Amerikan başkanı altında ABD-İran ilişkilerini anlatıyor ve İran'la başa çıkmak için beş seçeneği araştırıyor". Iran Primer, USIP personeli Robin Wright tarafından düzenlenmiştir.[31][32]

Ek çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Irak'ta mahalle mahalle barış inşa etmek için toplum liderleriyle birlikte çalıştı
  • Sudan'da barışı sağlamak için aşiret reisleri, eğitimci ve sivil toplum liderleriyle birlikte çalışmak
  • Ülkenin her yerinden yüzlerce genç Nijeryalı dini lideri, kadını ve genci barış yapıcı olmaları için eğitmek; ve Plateau Devletinin büyük bölümlerine barışın getirilmesine yardımcı olmak
  • Araştırma, teknik yardım, kolaylaştırılmış diyaloglar ve operasyonel destek yoluyla dini liderlerin ve inanç temelli kuruluşların barışı sağlama kapasitesinin güçlendirilmesi
  • Diğer güvenlik sektörü reform girişimlerine ek olarak Afganistan, Irak, Liberya, Filistin ve Nepal'de barış için temel bir yapı taşı olan hukukun üstünlüğünün kurulmasına yardımcı olmak.
  • Kültürel müzakere üzerine kitap serisi, çatışma yönetimi üzerine ders kitapları ve çevrimiçi eğitim[33]
    • Genel referans
      • Diplomat Sözlüğü
      • Kültürler Arası Müzakere: Birbirine Bağlı Bir Dünyada Uluslararası İletişim
      • Güç Sanatları: Devlet Yönetimi ve Diplomasi
      • Kültür ve Çatışma Çözümü
    • Ülkeye özgü
      • Pakistan Amerika Birleşik Devletleri ile Nasıl Müzakere Ediyor: Roller Coaster'a Binmek
      • Amerikan Müzakere Davranışı: Wheeler Satıcıları, Yasal Kartallar, Zorbalar ve Vaizler
      • İran ile Müzakere: Tarihin Hayaletleriyle Güreş
      • İsrailliler ve Filistinliler Nasıl Müzakere Ediyor: Oslo Barış Sürecinin Kültürler Arası Bir Analizi
      • Fransız Müzakere Davranışı: La Grande Nation ile Başa Çıkmak
      • Almanlar Nasıl Pazarlık Ediyor: Mantıksal Hedefler, Pratik Çözümler
      • Japon Müzakere Davranışında Örnek Olaylar
      • Sınırda Müzakere: Kuzey Kore Müzakere Davranışı
      • Çin'in Müzakere Davranışı: 'Eski Dostlar' Aracılığıyla Çıkarların Peşinde
      • Rus Müzakere Davranışı: Süreklilik ve Geçiş

Enstitü ayrıca ABD hükûmet yetkililerine ve politika yapıcılara da hizmet etti.

Merkez[değiştir | kaynağı değiştir]

Washington, DC'deki Birleşik Devletler Barış Enstitüsü Genel Merkezi

Mart 2011'de USIP, Washington DC'deki National Mall'un kuzeybatı köşesindeki daimi genel merkez tesisine taşındı. Moshe Safdie Architects ve Buro Happold tarafından tasarlanan LEED sertifikalı bina, Amerika'nın barış inşasına olan bağlılığının bir sembolü olarak hizmet etmeyi amaçlıyor. Binada ofisler ve personel destek tesisleri, bir kütüphane, bir konferans merkezi, oditoryum, sınıflar ve bir halk eğitim merkezi bulunmaktadır.[34] Yetkililer, Haziran 2008'de Başkan George W. Bush, Senato çoğunluk lideri Harry Reid ve Meclis Başkanı Nancy Pelosi'nin de yer aldığı bir törenle yeni genel merkezin temelini attı.[35]

Yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

USIP barış inşası ve çatışma yönetimi konuları ile ilgili çeşitli güncel haber bültenleri, özetler, raporlar, kılavuzlar, çalışmalar, tanıklıklar ve kitaplar yayınlamaktadır. Aynı zamanda dijital barış anlaşmaları koleksiyonları, sözlü tarihler ve hakikat komisyonları hakkındaki bilgileri de tutar. USIP merkezi, barış inşası, çatışma yönetimi ve diplomasi ile ilgili bir dizi öğenin bulunduğu bir halk kütüphanesine ev sahipliği yapmaktadır. Materyalleri yerinde kullanılabilir veya kütüphaneler arası ödünç verme yoluyla talep edilebilir.[36]

Siyasi olarak ilerici[37][38] haber sitesi Truthout ile yaptığı röportajda Noam Chomsky, USIP'nin Trump yönetiminin 2018 Ulusal Savunma Stratejisini web sitesinde yayınlama kararını "ironi duygusundan yoksun, bürokrasinin Orwell'i karikatür yapmaktan oldukça mutluyum."[39]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Impact Where America Needs It: A USIP Fact Sheet". USIP. 20 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018. 
  2. ^ a b "United States Institute of Peace Act (22 USC Ch 56, sect. 4601-4611)". U.S. House of Representatives. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2017.  See also PDF 5 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on USIP website. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "United States Institute of Peace Act" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ "Education and Training at USIP 25 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". United States Institute of Peace. usip.org. Retrieved 2017-01-18.
  4. ^ "Global Peacebuilding Center 10 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". United States Institute of Peace. usip.org. Retrieved 2017-01-18.
  5. ^ a b Coleman (31 Mayıs 2012). "USIP Keeping the Peace, One Conflict at a Time". The Washington Diplomat. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Peace-Building That Pays Off" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  6. ^ a b "APSIA Letter of Support for the United States Institute of Peace" (PDF). 28 Şubat 2011. 9 Mart 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "APSIA Letter of Support" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  7. ^ "Quasi-Official Agencies: United States Institute of Peace". The United States Government Manual. 2016. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2017. 
  8. ^ "Below the Radar: A Federal Peace Agency". The New York Times. 12 Haziran 2008. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  9. ^ "Leon Panetta Dean Acheson Lecture: "Building Partnership in the 21st Century"". 28 Haziran 2012. 12 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012. 
  10. ^ "Peace institute approved to begin construction on National Mall". Associated Press. 9 Haziran 2007. 9 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "H.R.2055 -- Consolidated Appropriations Act, 2012". 23 Aralık 2011. 13 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  12. ^ Chaffetz, Jason; Weiner, Anthony (16 Şubat 2011). "Small Budget Cuts Add Up". The Wall Street Journal. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  13. ^ Zinni (7 Mart 2011). "Why Congress Should Keep Financing the U.S. Institute of Peace". The New York Times. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  14. ^ Dolan (17 Şubat 2011). "House votes to cut all funding for US Institute of Peace". The Raw Story. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  15. ^ Ornstein (1 Haziran 2011). "U.S. Institute of Peace is Target in Spending War". Roll Call. 15 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  16. ^ "H.R.1473 -- Department of Defense and Full-Year Continuing Appropriations Act, 2011". 14 Nisan 2011. 17 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012. 
  17. ^ "About USIP" 11 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. United States Institute of Peace. Retrieved March 18, 2017.
  18. ^ "Regions & Countries" 3 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. United States Institute of Peace. Retrieved March 18, 2017.
  19. ^ "Asia Center". United States Institute of Peace (İngilizce). 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  20. ^ Markoe (29 Ocak 2011). "In time of war, a monument to peace". Washington Post. s. B2. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  21. ^ "The Peace Tech Lab: Areas of Focus". 24 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2015. 
  22. ^ Mortenson (19 Ekim 2007). "A Local Peace Accord: Cause for Hope?". Time. 24 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  23. ^ "The Iraq Study Group". U.S. Institute of Peace. 11 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2007. 
  24. ^ "Genocide Prevention Task Force". U.S. Institute of Peace. 27 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2011. 
  25. ^ "Genocide Prevention Task Force". U.S. Institute of Peace. 15 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2011. 
  26. ^ "Never again, for real". The New York Times. 11 Aralık 2011. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  27. ^ Preventing Genocide: A Blueprint for U.S. Policymakers (PDF). Genocide. Genocide Prevention Task Force. 8 Aralık 2008. 11 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2011. 
  28. ^ "Preventing genocide". The Economist. 11 Aralık 2008. 15 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  29. ^ "Presidential Proclamation". The White House. 4 Ağustos 2011. 19 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  30. ^ "Davis Center for Russian and Eurasian Studies". Davis Center for Russian and Eurasian Studies. 17 Temmuz 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2017. 
  31. ^ The Iran Primer: Power, Politics, and U.S. Policy 3 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. United States Institute of Peace.
  32. ^ "The Iran Primer". iranprimer.usip.org (İngilizce). 22 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  33. ^ "Cross-Cultural Negotiation Books". United States Institute of Peace. 31 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2012. 
  34. ^ Lewis (24 Şubat 2012). "At U.S. Institute of Peace, building's provocative design doesn't entirely succeed". The Washington Post. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  35. ^ Abramowitz (6 Haziran 2008). "At Peace Institute Groundbreaking, War Dominates the Proceedings". The Washington Post. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  36. ^ "Library" 13 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. United States Institute of Peace.
  37. ^ "Truthout.org". CSPAN. 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  38. ^ "About Truthout". 24 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  39. ^ Polychroniou (21 Kasım 2018). "Noam Chomsky: Moral Depravity Defines US Politics". Truthout. 27 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2018. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Birleşik_Devletler_Barış_Enstitüsü&oldid=32495681" sayfasından alınmıştır