Uncus
Uncus, parahipokampal girusun ön uzantısı olarak tanımlanabilir. Temporal lobun apeksinden incisura temporalis adı verilen hafif bir fissürle ayrılır.
Hipokampal girusla yüzeysel olarak devam eden sınır komşuluğuna karşın, uncus morfolojik olarak rhinensefalonun parçasıdır.
Yine uncus'un inferior yüzeyinden geçen önemli bir anatomik yapı, Giacomini bandıdır.[1]
Terim, kanca anlamına gelen Latince uncus kelimesinden gelir ve anatomik yapı Félix Vicq-d'Azyr (1748-1794) tarafından isimlendirilmiştir.[2]
Klinik önemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Olfaktoryel korteksin temporal lobdaki kısmı, spesifik olarak unkus bölgesinde yerleşmiştir. Bu bölge, klinik pratikte iki açıdan önemlidir: "uncinate" epileptik nöbetler ve unkal fıtıklaşmalar.
- Genellikle rahatsız edici bir koku duyulmasıyla karakterize sanrıları takiben gelen epileptik nöbetler, unkustan kaynaklanır.
- Tümör, kanama veya ödem durumlarında, özellikle kitle medial fossada ise, artan kafa içi basınç, unkusu tentoryal çentiğin altına, özellikle beyin sapına ve kraniyal sinirlerin çıkış bölgesine doğru itebilir ve beyin fıtıklaşmasına neden olabilir. . Unkus fıtıklaştığında tentoriyal çentiğin altında, mediyalinde kalan okülomotor siniri sıkıştırabilir. Bu, okülomotor sinir ile ilişkili sorunlara neden olur: "ipsilateral taraftaki pupil ışığa daralmaz ve yine ipsilateral taraftaki gözde medial / superior okulomotor hareket gözlenmez, bu da fikse, dilate bir pupil ve (abducens ve troklear sinirlerin baskınlığına bağlı olarak) aşağı-dışarı bakan bir gözle sonuçlanır " . Mezensefalon üzerinde artan bası, mezensefalik retiküler aktive edici sistem sıkışmasına bağlı olarak ilerleyici tarzda letarji, koma ve ölümle sonuçlanır. Beyin sapı hasarı tipik olarak herniasyona ipsilateraldir, ancak karşı taraftaki pedunculus cerebri tentoryal çentiğe doğru itilebilir, bu da Kernohan çentiği olarak bilinen karakteristik bir çentikleşme ve ipsilateral hemipareziyle sonuçlanır. Çünkü bilindiği üzerepedunculus cerebride ilerleyen lifler kontralateral istemli kas kontrolü için medulla spinalisin aşağı kısımlarında çaprazlaşma yapar.
İşlev[değiştir | kaynağı değiştir]
Unkus'un işlevselliğine dair kapsamlı bakış için yeterli miktarda neşriyat mevcut değildir. Bir çalışmada esrar kullanan bireylerde 14-19 yaşları arasında psikoz-benzeri deneyimlerin unkus içinde azalmış genişleme ile ilişkili olduğunu gösterilmiştir.[3]
Ek Görseller[değiştir | kaynağı değiştir]
-
Uncus pozisyonu (kırmızı) -
İnsan beyninin bazal görünümü -
Rinensefalon şeması . (Sağ altta etiketli Uncus.)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Uncus | Radiology Reference Article | Radiopaedia.org". Radiopaedia. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
- ^ JC Tamraz, YG Comair.
- ^ Yu (2020). "Cannabis-associated psychotic-like experiences are mediated by developmental changes in the parahippocampal gyrus". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 59 (5): 642-649. doi:10.1016/j.jaac.2019.05.034. PMID 31326579. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2020.
Ek bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- http://www.neuroanatomy.wisc.edu/coursebook/neuro3(2).pdf 3 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
