Ukrayna'daki Rus halk milisleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ukrayna Rus halk milisleri
Ayrılıkçı güçler tarafından kullanılan Novorossiya bayrağı
KuruluşMart 2014 (Donbas Halk Milisleri olarak)
Komuta
Yüksek KomutanlarDonetsk Halk Cumhuriyeti Denis Puşilin
Lugansk Halk Cumhuriyeti Leonid Paseçnik
Halk Milis İdaresi KomutanlarıDonetsk Halk Cumhuriyeti Tümgeneral Denis Sinenkov[1]
Lugansk Halk Cumhuriyeti Muhafız Albay Yan Leşçenko[2]
Genel Bilgiler
Rezerve personel sayısı~44.000 (2021)[3]
Sanayi
Dış yardımlarRusya[4]
İlgili maddeler
TarihRusya-Ukrayna Savaşı

Donetsk Halk Cumhuriyeti Halk Milisleri ve Luhansk Halk Cumhuriyeti Halk Milisleri (eski adıyla Donbas Rus ayrılıkçı güçleri), Rusya Federasyonu'nun genel kontrolü altında,[5] Ukrayna'nın doğusundaki Donbas bölgesindeki Rusya yanlısı paramiliter güçlerdir. Rusya-Ukrayna Savaşı'nın ilk aşaması olan Donbas Savaşı (2014-2022) sırasında, tek taraflı bağımsızlıklarını ilan eden Donetsk Halk Cumhuriyeti ve Lugansk Halk Cumhuriyeti'ne bağlıydılar. 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Ukrayna Silahlı Kuvvetlerine karşı Rus Silahlı Kuvvetlerini desteklediler. Eylül 2022'de Rusya, Donetsk Halk Cumhuriyeti ve Lugansk Halk Cumhuriyeti'ni ilhak etti ve paramiliterler, Rus ordusunun Güney Askerî Bölgesi'ne entegre edildi.[6] Ukrayna hükûmeti tarafından terörist grup olarak nitelendirilmektedirler.[7]

Ayrılıkçı paramiliter güçler, 2014 yılında Ukrayna'daki Rusya yanlısı protestolar sırasında kuruldu. Donbas Halk Milisleri, Mart 2014'te kendisini Donetsk Oblastı'nın "Halk Valisi" olarak ilan eden Pavel Gubarev tarafından,[8] Güneydoğu Ordusu ise Luhansk Oblastı'nda kuruldu. Donbas Savaşı, Nisan 2014'te, bu grupların Donbas'taki Ukrayna devlet binalarını ele geçirmesi ve Ukrayna ordusunun bu gruplara karşı karşı Terörle Mücadele Operasyonu başlatmasıyla patlak verdi.

Donbas Savaşı sırasında Rus aşırı sağ grupları ayrılıkçılar için asker alımına dahil oldu ve birçok aşırı sağcı da onlara katılarak gönüllü birimler oluşturdu.[9][10] Rus ayrılıkçılar, aralarında Malezya Havayolları'na ait 17 sefer sayılı uçuşun vurulması[11] ve Mariupol roket saldırılarının da yer aldığı savaş suçlarından sorumlu tutulsalar da bunları yalanlamaktadırlar.[12] Milisler ayrıca Donbas'taki sivillerin yasadışı kaçırılmasından, gözaltına alınmasından ve işkenceye uğramalarından da sorumlu tutuluyordu.[13]

Ayrılıkçı paramiliter güçler, Rus Silahlı Kuvvetleri tarafından destekleniyordu.[14] Ukrayna, ABD ve bazı analistler, bu güçlerin Rusya'nın 8. Muhafız Ordusu'nun komutası altında olduğunu düşünüyor.[15][16][17][18] Rusya hükûmeti her ne kadar askerlerinin gönüllü olarak orada olduğunu söyleyerek doğrudan müdahaleyi reddetse de aksini kanıtlayan belgeler yakalanmıştı.[19] Ayrılıkçılar Rusya'dan erzak aldıklarını, orada eğitim gördüklerini ve saflarında binlerce Rus vatandaşı olduğunu kabul ettiler.[19][20][21] Eylül 2015 itibarıyla tabur düzeyindeki ve onun da üstündeki ayrılıkçı birlikler, Rus Ordusu subaylarının doğrudan komutası altında hareket ediyordu.[22] Rusya, 30 Eylül'de Ukrayna'nın kısmen işgal altındaki dört bölgesini ilhak ettiğini açıkladıktan sonra, Donetsk Halk Cumhuriyeti ve Lugansk Halk Cumhuriyeti halk milislerini kendi ordusuna açıkça entegre etmeye başladı.

Savaşan gruplar "milis" olarak adlandırılsa da,[23] bu gruplar 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden kısa bir süre önce, Rusya için savaşmaları için ayrılıkçı devletler tarafından zorunlu olarak askere alınan erkeklerden oluşuyordu.[24][25][26] Donbas'ta zorunlu olarak askere alınanlar Rus kuvvetlerinin "önden yem olarak öne sürülen savaşçıları" olarak tanımlandı;[27][28] Ayrılıkçıların resmî kaynaklarına göre, kasım ayına kadar ayrılıkçı birliklerin zayiat oranı neredeyse %50 idi.[28]

Savaş suçu iddiaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Doğu Ukrayna ile ilgili 18 Kasım 2014 tarihli bir Birleşmiş Milletler raporu, Donetsk Halk Cumhuriyeti'nin "kanun ve düzenin tamamen çöküşü" durumunda olduğunu belirtti.[29] Raporda, "işkence, keyfi ve kimseyle görüştürülmeden gözaltı, yargısız infazlar, zorla çalıştırma, cinsel şiddet ve özel mülkün tahrip edilmesi ve yasadışı olarak ele geçirilmesi" dahil olmak üzere silahlı gruplar tarafından işlenen ciddi insan hakları ihlalleri vakalarının bildirilmeye devam ettiği belirtildi.[29]

Eylül 2015'te Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT), Donbas'ta yasadışı gözaltı merkezlerinde tutulan mağdurların ifadelerine ilişkin bir rapor yayımladı.[30] Aralık 2015'te Małgorzata Gosiewska liderliğindeki bir ekip, Donbas'taki savaş suçları hakkında kapsamlı bir rapor yayımladı.[31]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Почётный иуда Донбасса ("Синий")". 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Главарь "милиции ЛНР" Ян Лещенко пострадал при взрыве в Луганске – РосСМИ". 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ The military balance 2021. Abingdon, Oxon: International Institute for Strategic Studies. 2021. ISBN 978-1032012278. 
  4. ^ US: Separatists in eastern Ukraine have weapons, military equipment from Russia 31 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Fox News (13 Haziran 2014)
  5. ^ Veiligheid, Ministerie van Justitie en (8 Şubat 2023). "Report MH17 - Report - Public Prosecution Service". www.prosecutionservice.nl (Felemenkçe). 8 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2023. 
  6. ^ "Russian Offensive Campaign Assessment, October 3". Institute for the Study of War (İngilizce). 3 Ekim 2022. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  7. ^ Steven Rosenburg (5 Haziran 2014). "Ukraine crisis: Donetsk rebel leaders still talking tough". BBC. 5 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2016. 
  8. ^ "In northeast Ukraine, pro-Maidan occupiers are routed by counter-demonstrators". The Washington Post. 1 Mart 2014. 1 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  9. ^ Likhachev, Vyacheslav (July 2016). "The Far Right in the Conflict between Russia and Ukraine" (PDF). Russie.NEI.Visions in English. ss. 18-28. 26 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  10. ^ Averre, Derek; Wolczuk, Kataryna, (Ed.) (2018). The Ukraine Conflict: Security, Identity and Politics in the Wider Europe. Routledge. ss. 90-91. Separatist ideologues in the Donbas, such as they are, have therefore produced a strange melange since 2014. Of what Marlène Laruelle (2016) has called the 'three colours' of Russian nationalism designed for export—red (Soviet), white (Orthodox) and brown (fascist) ... there are arguably more real fascists on the rebel side than the Ukrainian side 
  11. ^ "3 convicted in 2014 downing of Malaysian jet over Ukraine". Associated Press. 18 Kasım 2022. 9 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  12. ^ Simon Shuster (17 Temmuz 2014). "Exclusive: Separatist Leader Says Rebels Did Not Shoot Down Flight MH17". Time. 17 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  13. ^ "Surviving Hell - Testimonies of Victims on Places of Illegal Detention in Donbas" (PDF). Helsinki foundation of human rights. 25 Eylül 2015. 7 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Ekim 2023. 
  14. ^ "Ukraine conflict: Deadly flare-up on eastern front line". BBC News (İngilizce). 18 Şubat 2020. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  15. ^ Presentation by Lieutenant-General Leonid Holopatiuk, Chief of Main Department of Military Cooperation and Verification of the Armed Forces of Ukraine (PDF), 6 Temmuz 2020, 1 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 21 Mart 2023 
  16. ^ "UAWire – Muzhenko: There are more than 30,000 Russian soldiers in the Donbas". UAWire. 17 Ağustos 2018. 17 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  17. ^ "The Russian and Ukrainian Spring 2021 War Scare". Center for Strategic & International Studies (İngilizce). 21 Eylül 2021. 23 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  18. ^ Bowen, Andrew S. (19 Kasım 2021). "Russian Troop Movements and Tensions along the Ukrainian Border". Insight. Congressional Research Service. 1 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  19. ^ a b "Captured Russian troops 'in Ukraine by accident'". BBC. 26 Ağustos 2014. 23 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  20. ^ "Ukrainians say Russian troops captured them in east Ukraine". Reuters. 29 Eylül 2014. 20 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  21. ^ Around 3–4 thousand Russian volunteers fighting for Donetsk People's Republic militia 29 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Rusya Bilgi Telgraf Ajansı. 28 Ağustos 2014.
  22. ^ "Russia and the Separatists in Eastern Ukraine" (PDF). Crisis Group Europe and Central Asia Briefing, 79. Kyiv/Brussels: International Crisis Group. 5 Şubat 2016. s. 8. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mart 2023. 
  23. ^ ""Ополченцы" и "террористы": война слов продолжается". BBC News Русская служба (Rusça). 14 Temmuz 2014. 25 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  24. ^ "Russia turns to Donbas conscripts to fill front lines". Financial Times. 11 Haziran 2022. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  25. ^ Welle (www.dw.com), Deutsche. "How Ukraine separatists are mass conscripting anyone of fighting age | DW | 27.04.2022". DW.COM (İngilizce). 27 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  26. ^ "Russia turns to Donbas conscripts to fill front lines". Financial Times. 11 Haziran 2022. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  27. ^ Khrebet, Alexander (2 Ağustos 2022). "EXCLUSIVE: Escaping forced conscription in Russian-occupied Donetsk". The Kyiv Independent. 2 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  28. ^ a b Axe, David. "The Donetsk Separatist Army Went To War In Ukraine With 20,000 Men. Statistically, Almost Every Single One Was Killed Or Wounded". Forbes (İngilizce). 18 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  29. ^ a b Almost 1,000 dead since east Ukraine truce – UN 3 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News (21 Kasım 2014)
    Ukraine death toll rises to more than 4,300 despite ceasefire – U.N. 16 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Reuters (21 Kasım 2014)
  30. ^ "Surviving hell – testimonies of victims on places of illegal detention in Donbas". Helsinki Foundation for Human Rights. osce.org. 25 Eylül 2015. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023. 
  31. ^ Gosiewska, Małgorzata (2 Mart 2016). "Report: Russian War Crimes in Eastern Ukraine in 2014 (First published December 2015)" (PDF). donbasswarcrimes.org. 15 Haziran 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023.