Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenans de Hongrie, de Moravie, &c.

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires or Revenants of Hungary, Moravia, et al.
Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenans de Hongrie, de Moravie, &c.
İlk cildin başlık sayfası.
YazarAntoine Augustin Calmet
ÜlkeFransa
DilFransızca (Almanca, İtalyanca ve İngilizce çevirilerle)
KonularBüyü, Büyücülük, Vampirler
TürlerOkült, Din, ilahiyat, Tarih, Tez
Yayım1751
Medya türüBaskı
2 serisi
Dissertations sur les apparitions des anges, des démons et des esprits, et sur les revenants et vampires de Hongrie, de Bohême, de Moravie et de Silésie (1746) Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires or Revenants of Hungary, Moravia, et al.
(2. kitap)

Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenans de Hongrie, de Moravie, &c. (Ruhların Görünüşleri ve Macaristan, Moravya ve diğer yerlerin Vampirleri veya Hortlakları Üzerine İnceleme), Benedikten Tarikatı'ndan bir tefsirci ve 18. yüzyıldan kalma bir Lorraine alimi olan Antoine Augustin Calmet adlı bir Başrahip keşişin birçok çalışmasından biri olup; Dom Calmet olarak da bilinir. Çalışma, meleklerin, iblislerin ve diğer ruhların görünüşleriyle ilgili okült konulara ilişkin kapsamlı araştırmayı ele alan 2 cilt halinde yayınlanmıştır.

Büyü, büyücülük ile vampirler, hortlaklar ve mezardan dönen kişiler gibi çeşitli konularda tezler içeriyordu. Dom Calmet'in çalışması, İncil'de, mitolojide, kültürel efsanelerde ve tarihsel olarak belgelenmiş vakaların veya iddiaların ünlü anlatımlarında yer alan bu gibi çeşitli konuların anlatımlarını analiz etmektedir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışma ilk olarak 1746'da "Dissertations sur les apparitions des anges, des démons et des esprits, et sur les revenants et vampires de Hongrie, de Bohême, de Moravie et de Silésie" adıyla yayınlandı. Okurlarından gelen büyük ilgiden sonra çalışma genişletildi ve 1751'de, Fransa kralı himayesinde "Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenans de Hongrie, de Moravie, &c." adlı yeni adıyla yayınlandı. Yeni baskı, bazı okuyucularının yazdığı mektupları, tezleri, çürütmeleri ve çeşitli iddialara yanıt olarak hazırlanan ek bölümleri de içeriyordu.

Yayınlama geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1746 Dissertations sur les apparitions des anges, des démons et des esprits, et sur les revenants et vampires de Hongrie, de Bohême, de Moravie et de Silésie
(Meleklerin, iblislerin ve ruhların hayaletleri ve Macaristan, Bohemya, Moravya ve Silezya'daki Hortlaklar veya vampirler üzerine tezler)
  • 1751 Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenans de Hongrie, de Moravie, &c.
(Ruhların Görünüşü ve Macaristan, Moravya vb. yerlerdeki Vampirler veya Hortlaklar Üzerine İnceleme.)

Yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmanın tamamı iki ciltte yer alan toplam 115 bölümden oluşmaktadır. Tez dört bölüme ayrılmıştır. İlk bölümde, Calmet iyi meleklerden bahseder. İkinci bölüm, kötü meleklerin ortaya çıkışı üzerinedir. Üçüncü bölüm, ölülerin ruhlarının görünmesi hakkındadır. Dördüncü bölüm, yaşayan insanların diğer yaşayanlara, yok, uzak görünmesi ve görünenler tarafından bilinmemesi, ara sıra sihir, büyücüler ve cadılar, Şabat günü, kehanetler ve iblislerin saplantısı ve ele geçirmesi üzerine araştırmalar içerir.[1]

Calmet, modern öncesi cadılık vakalarını, vampirleri, batıl inançları ve diğer çeşitli okült konularını incelerken bilimsel bir yaklaşım kullanmıştır. Bilimsel yöntemin, biyolojinin, psikolojinin, kimyanın, etimolojinin kullanımın alanlarına girerek, musallat, hayalet veya büyü iddialarının gerçek mi yoksa sahtekarlık mı olduğunu belirlemek için çeşitli folklor efsanelerinin tarihini de araştırdı.

Cilt 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir bütün olarak incelemelerden ve çok çeşitli konularda kapsamlı araştırmalardan oluşur. İlk cilt 52 bölümden oluşmaktadır ve çoğunlukla ruhların, meleklerin ve iblislerin görünüşlerini ele alırken aynı zamanda sihir, cadılık ve büyücülük çalışmalarını da kapsamaktadır. Konular ayrıca şunları da içerir:

  • Melek gibi ve şeytani müdahale
  • Büyünün tarihi, gerçekliği ve mitolojisi; divinasyon; lanetler
  • Gerçek söylenceler ile sahtekarlarınki arasındaki farkı görmek
  • Şeytanın neden olduğu gerçek cinnet örnekleri ve durumları
  • Şeytan ve cinlerin sahip olduğu güç ve irade
  • Sahte peygamberler ve tesadüfi kehanetleri
  • Ürkütücü şeylerin ve sözde hayaletlerin görünümü ve incelenmesi
  • Evlere musallat olan hayaletler üzerinde incelemeler
  • Dünyaya dönen ölüler
  • Hayalet hallerine ilişkin açıklamalar ve itirazlar;
  • Koruyucu ruhlar üzerine yapılan çalışmalar; elfler
  • Doğaüstü konular olarak kabul edilen fizik ve kimyanın veya simyanın sırları

Cilt 2[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci cilt 63 bölümden oluşur ve ilaveten bir dizi mektup içerir. Çalışma şunları kapsar:

  • Ölülerin dirilişi
  • Mezardan dönen insan durumları
  • Diri diri gömülen ancak ölü olduğu sanılan kişilerin tetkiki
  • Hortlakların, hayaletlerin ve vampirlerin tarihi söylentileri
  • Klasik mitoloji ve dinlerde vampirler, hayaletler üzerine çalışma
  • 17. ve 18. yüzyıllar arasında vampirlerin tarihsel olarak kaydedilmiş vakaları
  • Çürümeyen ve ölümden sonra yaşam gösteren cesetler üzerinde yapılan incelemeler
  • İblislerin öldürme ve yaşamı geri getirme gücü
  • Aforoz edilenin dönüşü üzerine
  • Kendi etini yiyen kişi durumları
  • Mezardan çıkarılan ceset örnekleri ve incelemeleri
  • Vampirlerin veya hortlakların gerçekten ölü olup olmadığına dair analiz
  • Ölü ilan edildikten aylar sonra mezardan dönen insanların örnekleri.

Mektuplar[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci cildin baskısına birçok mektup da eklenmişti. Bazıları onaylayıcıydı ama aynı zamanda bu koleksiyonda Maffei Markisi Francesco Scipione tarafından yazılmış, 16 bölümden oluşan, büyü araştırmaları üzerine seçilmiş bir tez olan bir mektup da vardı.

Temalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kötü ruhlarca ele geçirilme[değiştir | kaynağı değiştir]

Loudun ele geçirilme vakalarına dahil olan bazı örneklerden şüphe duyan Calmet, kötü ruhlar tarafından ele geçirilmenin temel belirtilerine daha uygun olduğuna inandığı diğer vakalarla ayrıntılı bir kıyaslama yaptı.

Matmazel Elizabeth de Ranfaing[değiştir | kaynağı değiştir]

Calmet, 1617'de dul kalan Matmazel Elizabeth de Ranfaing'in vakasını araştırdı. Vaka, 17. yüzyılda gerçekleşen ünlü bir cadılık davasıdır. Elizabeth de Ranfaing, 1617 yılında eşi öldükten sonra Strazburg'da yaşamaktaydı. Bir süre sonra, kendisine evlenme teklif eden bir doktorla tanıştı.

Ancak kısa süre sonra Elizabeth de Ranfaing'in tuhaf davranışları başladı ve bu davranışların ardında şeytani bir varlık olduğu iddiası ortaya atıldı. Elizabeth de Ranfaing, uyku sırasında garip rüyalar gördüğünü, vücudunda tuhaf hareketler ve titremeler olduğunu ve bazı zamanlarda konuşurken farklı bir ses tonu aldığını iddia etti.

Doktorun evlenme teklifini kabul etmeyen Elizabeth de Ranfaing'in davranışları giderek kötüleşti ve sonunda ailesi onu cadı olmakla suçladı. Bu nedenle, Elizabeth de Ranfaing'in içindeki şeytanın çıkarılması için bir dizi ayin ve işlem yapıldı.[B 1]

Eylül 1619'da kötü ruhu kovmaya başladılar. Şeytan çıkarma ayinleri sırasında, onu ele geçiren iblis, Fransızca, Yunanca, Latince, İbranice ve İtalyanca dahil olmak üzere çeşitli dillerde ayrıntılı ve akıcı tepkiler verdi ve söylentilere göre, onu muayene eden çeşitli kişilerin düşüncelerini ve günahlarını bilip ezberden okuyabildi. Ayrıca, konuştuğu dillerdeki uzmanlara kilisenin ayinlerini ve sırlarını çeşitli dillerin kullanımıyla ayrıntılı olarak anlatabildi. Hatta şeytanın, Latince bir şeytan çıkarma ayinini okurken bir hata yaptıktan sonra konuşmasını düzeltip onunla alay eden bir kötü ruh kovucunun sözünü nasıl kestiğinden bile bahsediliyordu.[B 1]

Vampirlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Calmet, vampiri "hortlamış bir ceset" olarak tanımlar, böylece hayaletler veya ruhlar gibi soyut hayaletleri ayırt eder. Konuyla ilgili çalışmaların bir sentezini yapan Calmet, vampirliğin yetersiz beslenen Balkanlar'dan kaynaklandığını düşünmüştür.[A 1] Calmet, vampirlerle ilgili olaylar hakkında çok sayıda rapor toplarken, vampirizmle ilgili yanlış iddiaları çürütme çabası epeyi zor oldu:[B 2]

Bakın, birkaç aydır ölü olan insanların dünyaya geri döndüğü, konuştuğu, yürüdüğü, köyleri istila ettiği, hem insanları hem de hayvanları kötü kullandığı, yakın akrabalarının kanını emdiği, onları hasta ettiği ve sonunda onların ölümüne neden olduğu söyleniyor. Öyle ki, insanlar kendilerini ancak mezardan çıkarmak, kazığa geçirmek, kafasını kesmek, kalbini çıkarmak veya yakmak suretiyle tehlikeli ziyaretlerinden ve musallat olduklarından kurtarabilirler. Bu hortlaklara oupires (insan kanı içen bir yaratık ) veya vampirler, yani sülükler adı verilir. Onlarla ilgili bu tür özellikler o kadar benzersiz, o kadar detaylı ve adli vakalarla o kadar inandırıcı hale gelmiş ki, bu ülkelerde oluşan inanç, bu hortlakların gerçekten mezarlarından çıktıkları ve söylenenleri yapabilecekleri düşüncelerini besler.

Calmet, Arnold Paole'ninki de (1726'da ölümünden sonra vampir olduğuna inanılan bir Sırp) dahil olmak üzere birçok ünlü vakayı analiz etmiştir. Calmet ayrıca, Belgrad mahkemesi memurları ve imparatorun Graditz'deki birliklerinden bir subayın tanık olduğu, 1732 yılında Macaristan'da bir vampirin hikâyesinin kaydedildiği Lettres juives (Yahudi Mektupları)'nı da araştırmıştı. Mektuplar bir roman formatında yayınlansa da, o dönemde halk tarafından doğru ve gerçek kayıtlar olduğuna inanılıyordu.

Calmet, ayrıca mezardan dönen ve canlılara saldırıp kanını emen ölü kişiler hakkındaki adli vakaları da araştırıldı. Böyle bir vaka, 1730'da Macaristan'da bir köylünün evinde kalan bir asker tarafından iletilmişti. Asker, ev sahibi ve ailenin geri kalanıyla akşam yemeği için masaya otururken, tanımadığı bir kişi eve gelir ve sessizce onlarla masaya oturur. Korkmuş görünen ev sahibi, ertesi gün ölü bulunur. Asker, yapılan sorgulamanın ardından ev sahibinin babasının öldüğünü ve 10 yıl önce toprağa verildiğini öğrenir. Aile de önceki gece gelen adamın ölen baba olduğunu düşünmektedir.[B 3]

Asker, alayını bilgilendirerek, piyade yüzbaşısını daha fazla araştırma yapması için görevlendiren memurlara haber verdi. Yüzbaşı, diğer subaylar, bir cerrah ve bir denetçi eşliğinde, askerin raporunu doğrulayan ailenin ve ayrıca tüm köy sakinlerinin ifadelerini aldı. Babanın cesedinin mezardan çıkarılması ve incelenmesi emredildi. Ceset çıkarıldığında, adeta yakın bir zamanda ölmüş bir adama benzer durumda olduğu ve yaşayan bir adamın kan akışına sahip olduğu görüldü. Kont de Cabreras, cesedin kafasının kesilmesini ve mezarına yeniden defnedilmesini emretti.[B 3]

Kont ayrıca, ailesi tarafından yemek sırasında üç ayrı olayda evine geri döndüğü bildirilen ve otuz yıldan fazla bir süredir ölü olan başka bir adam hakkında bilgiler de aldı. İlkinde kardeşinin, ikincisinde oğullarından birinin, üçüncüsünde ise evdeki hizmetlilerden birinin kanını emmişti ve üçü de hemen ardından ölmüşlerdi. Bunun üzerine komiser, şüphelenilen cesedi, canlı kan akışıyla bulunan ilk ceset gibi bularak mezarından çıkardı ve şakağına büyük bir çivi geçirmelerini emretti. Ardından cesedi tekrar mezara yerleştirdiler.[B 4]

Tepkiler ve bilimsel eleştiri[değiştir | kaynağı değiştir]

Calmet'in incelemesi, 1746'daki ilk yayınının ardından çok sayıda onay ve eleştiri mektubu aldı. Bu mektupların çoğu, kitabın yeniden yayımına dahil edilerek, okurlarına cevap veren yeni bölümler içeren genişletilmiş 1751 versiyonuna eklendi.

İnceleme, 9 Haziran 1751'de Paris'teki Kraliyet Kitapçılar ve Matbaacılar Odası'na kaydolan 7. Sicil olarak 'Kralın Onayı' aldı.[B 5]

Voltaire[2][E 1] tarafından, yazarın Dictionnaire philosophique adlı eserinde şu açıklama yapılır:[3]

Calmet onların tarihçisi oldu ve vampirlere Eski ve Yeni Ahit'i ele aldığı gibi davrandı ve kendisinden önce söylenen her şeyi sadakatle bildirdi.

Kültürel etki[değiştir | kaynağı değiştir]

Calmet, 3 yıl önce bir kasabanın vampir bir yaratık tarafından saldırılara uğradığı bilgisini öğrenen bir rahibin yazdığı raporu analiz etmiştir. Rahip, oradaki çeşitli sakinler hakkında araştırma yapmak ve bilgi toplamak için kasabaya seyahat etmiş ve bir vampirin geceleri kasaba sakinlerinin çoğuna yataklarında musallat olarak yakındaki mezarlıktan çıkıp saldırdığını öğrendi.

Bu sırada kasabaya bilinmeyen bir Macar gezgin gelir ve mezarlıkta bir tuzak kurarak kasabaya yardım eder, ki bu da sonunda orada yaşayan vampirin başının kesilmesiyle ve kasabanın kurtulmasıyla son bulur. Bu hikâye Sheridan Le Fanu tarafından kısa öyküsü Carmilla'nın on üçüncü bölümüne uyarlandı. Bram Stoker buradan aldığı ilhamla klasiği Drakula'yı kaleme almıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires or Revenants: of Hungary, Moravia, et al. The Complete Volumes I & II. 2016. 30 Ekim 2015. s. 7. ISBN 978-1-5331-4568-0. 
  2. ^ Gruhzit-Hoyt, Olga (1984). Lust for Blood: Consuming Story of Vampires (İngilizce). Scarborough House. ss. 101-106. 
  3. ^ "Article "Vampires"". Dictionnaire philosophique of Voltaire online. 30 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Genel
  • Historie des Vampires: Autopsie d'un mythe (History of Vampires: Anatomy of a Myth). 1999. s. 195. ISBN 978-2-911416-29-3. 
  1. ^ p. 10.
  • Sang pour Sang, Le Reveil des Vampires (Blood for Blood, The Vampire Awakening). July 1990. ISBN 0-8128-8511-2. 
  1. ^ p. 52
  • Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires or Revenants: of Hungary, Moravia, et al. The Complete Volumes I & II. 2015. 1751. ISBN 1-5331-4568-7. 
  1. ^ a b p. 138-143.
  2. ^ p. 303-304
  3. ^ a b p. 329
  4. ^ p. 330
  5. ^ p. 579-580
  • Ildefonso Cathelinot and Gilles Banderier (2008). Jérôme Millon (Ed.). Reflections on the Apparitions Treatise of Calmet. ISBN 9782841372232. 
  • Lust for Blood:The Consuming Story of Vampires. Chelsea: Scarborough House. 1984. ISBN 0-8128-8511-2. 
  • Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires or Revenants: of Hungary, Moravia, et al. The Complete Volumes I & II. 2016 (İngilizce). 30 Ekim 2015. ISBN 978-1-5331-4568-0. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]


Cadı
Afrika'da cadılık - Asya'da cadılık - Avrupa'da cadılık - Orta Doğu'da cadılık - Kuzey Amerika'da cadılık - Güney Amerika'da cadılık