Thilo Marauhn

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Thilo Marauhn (30 Nisan 1963, Lüdenscheid, Almanya) Alman uluslararası hukuk bilimcisi ve akademisyen. Almanyanın Giessen kentinde bulunan Justus-Liebig-Üniversitesinin Hukuk Fakültesinde Kamu Hukuku ve Uluslararası Hukuku dalında profesörlük görevini sürdürüyor ve Hessen Barış ve Uyuşmazlık Araştırma Vakfı Leibniz Enstitüsünde („Leibniz-Institut Hessische Stiftung Friedens- und Konfliktforschung“, HSFK)[1] bulunan uluslararası hukuk araştırma grubunu yönetiyor.

Eğitim ve meslek[değiştir | kaynağı değiştir]

1978 yılında liseden mezun olduktan sonra askerlik görevini yapmıştır. Ekim 1983’te akademik eğitimine Mannheim Üniversitesinin hukuk bölümünde (1983-1985) hukuk ve uluslararası ilişkiler okuyarak başladı ve çeşitli üniversitelerde (University College of Wales, Aberystwyth, Büyük Britanya (1985-1986), Rheinische Friedrich-Wilhelms Üniversitesinin Hukuk Fakültesinde, Bonn (1986-1987) ve Heidelberg Ruprecht-Karls Üniversitesinin Hukuk Bölümünde (1987-1990)) devam etti. 1994 yılında „Die rechtliche Regelung des deutschen Chemiewaffen-Verzichts“ konulu doktora tezini tamamlayarak ve Ruprecht-Karls Üniversitesi tarafından en iyi not (summa cum laude) ile değerlendirilerek Kamu Hukuku alanında Hukuk Doktoru unvanını almıştır. 1995 yılında kendisine University of Wales’in „Master of Philosophy“ (M.Phil.) unvanı verildi. 1990 ve 2001 yılları arası önce araştırma görevlisi, ardından asistan olarak Heidelberg kentinde bulunan Max-Planck yabancı kamu hukuku ve uluslararası hukuk enstitüsünde görev aldı. 1995, 1996, 1999 ve 2000 yıllarında Frankfurt a.M.’daki Johann Wolfgang Goethe Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak atandı. 2000 yılında profesör unvanını almıştır. „Freiheit und Totalitarismus/Staatsrecht und politische Ideengeschichte seit dem 19. Jahrhundert“ kategorisinde en iyi bilimsel çalışma olarak nitelendirilen „Rekonstruktion sozialer Grundrechte als Normkategorie“ konulu profesörlük tezi Werner-Pünder ödülünü kazanmıştır. Glasgow Strathclyde Üniversitesinde yer alan ilk profesörlük görevinin ardından 2001 yılının Ağustos ayında Giessen kentindeki Justus-Liebig Üniversitesinde pürofesörlük görevine atandı. Ayrıca 2001 yılı itibarıyla Luzern Üniversitesinde (İsviçre) anayasa teorisi dalında konuk profesör olarak görev yapmaktadır. Bugüne kadar çeşitli üniversitelerde konuk profesör olarak hizmet vermiştir, Madison, Wisconsinde (ABD), Lapland Üniversitesinde (Rovaniemi, Finlandiya), Bergen Üniversitesinde (Norveç) ve Warwick Üniversitesinde (İngiltere) ders vermiştir.

2006 yılından 2009 yılına kadar Justus-Liebig Üniversitesi Hukuk Fakültesi dekanliığına atanmıştır.

Temel çalışma alanları içinde özellikle Uluslararası İnsan Hakları Hukuku ve Uluslararası İnsancıl Hukuku üzerinde yoğunlanmıştır.

1995 yılı itibarıyla Alman Kızılhaç’ın „Humanitäres Völkerrecht“ adlı heyetin’de üye olmaktadır ve 2014 yılında başkanlık görevi için seçilmiştir. 2003-2013 dönemlerinde Hessen eyaletinin barış ve uyuşmazlık araştırma vakfının danışma kurulunda üyelik yapmıştır. 2005 yılından itibaren Justus-Liebig Üniversitesinin „International Summer University“ adlı yaz okulunun akademik yönetimini ve 2009 yılından beri „US-German Summer School in International and Comparative Law“ programı çerçevesinde akademik direktörlüğü görevini sürdürüyor. Justus-Liebig Üniversitesi senato üyeliği 2009 yılından 2013 yılına kadar sürdü. 2017 yılında yeniden senato üyesi olarak seçildi.

2002 yılından 2009 yılına kadar Federal Almanya Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Bakanlığının bilimsel danışma kurulunda üye olarak görev yapmıştır, 2006 yılından 2009 yılına kadar bilimsel danışma kurulu başkanlığı görevini üstlenmiştir.

2004 ve 2006 yılları arası Barış Araştırmaları Alman Vakfı („Deutsche Stiftung Friedensforschung“, DSF) danışma kurulu üyeliği yaptı. 2008 yılından itibaren Dışişleri Bakanlığının BM Politika Danışma Kurulu üyesi.

2016 yılında Berlin’de konuk akademisyen olarak “The International Rule of Law - Rise or Decline?“ araştırmacılar grubunun üyesiydi. 2018 yılında konuk bilim insanı olarak Lauterpacht Uluslararası Hukuk Araştırma Merkezinde ve Syndney Sussex College’de (Cambridge, İngiltere) çalışmalarına devam etti.

2011 yılında Cenevrede bulunan uluslararası soruşturma komisyonuna (International Humanitarian Fact-Finding Commission) üye olarak seçilmiştir. 2016 yılında uluslararası soruşturma komisyonu üyeliğine yeniden seçilmiştir ve 2017 yılında soruşturma komisyonun başkanlığına atanmıştır.

Yayın listesinden bölümler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • EMRK/GG Konkordanzkommentar zum europäischen und deutschen Grundrechtsschutz, (editör – O. Dörr ve R. Grote ile birlikte). Mohr Siebeck, Tübingen 2006, 2. Aufl. 2013, ISBN 978-3-16-149397-3
  • The Regulation of International Financial Markets (editör – R. Grote ile birlikte), Cambridge University Press, Cambridge 2006, ISBN 9780521831444
  • Making Treaties Work (editör – G. Ulfstein ve A. Zimmermann ile birlikte), Cambridge University Press, Cambridge 2007, ISBN 9780521873178
  • International Environmental Law (U. Beyerlin ile ortak eser), Hart Publishing, Oxford 2011, ISBN 978-3-406-62874-0
  • Universality and Continuity in International Law (editör – H. Steiger ile birlikte), Eleven International Publishing, Den Haag 2011, ISBN 9789490947071
  • Lehre des internationalen Rechts - zeitgemäß?, Berichte der Deutschen Gesellschaft für internationales Recht, Vol. 48, Heidelberg 2017, 152 S. (S. Hobe ile ortak eser), ISBN 978-3-8114-4259-7
  • Sicherung grund- und menschenrechtlicher Standards gegenüber neuen Gefährdungen durch private und ausländische Akteure, Veröffentlichungen der Vereinigung der Deutschen Staatsrechtslehrer 74 (2015), S. 373-400
  • Kommunikationsgrundrechte, in: Dirk Ehlers (editör), Europäische Grundrechte und Grundfreiheiten, de Gruyter, Berlin, S. 97-129 (1. bası: 2003, 2. bası: 2005, 3. bası: 2009, 4. bası: 2014), ISBN 978-3-11-036315-9
  • Sailing Close to the Wind: Human Rights Council Fact-Finding in Situations of Armed Conflict – The Case of Syria, California Western International Law Journal 43 (2012/2013), 401-459
  • Menschenrecht auf eine gesunde Umwelt – Trugbild oder Wirklichkeit?, T. Giegerich / A. Proelß (editörler), Bewahrung des ökologischen Gleichgewichts durch Völker- und Europarecht, Duncker & Humblot, Berlin 2010, S. 11-47, ISBN 978-3-428-13293-5
  • Altı Bölüm (Evlilik ve aile kurma özgürlüğü; özel ve aile hayatına saygı hakkı; sosyal güvenlik ve sosyal yardım hakkı; yaşlı ve engellilerin hakları; ailenin korunması; çocukların ve gençlerin korunması), S. Heselhaus / C. Nowak (editörler), Handbuch der Europäischen Grundrechte, C.H. Beck, München 2006, ISBN 3-406-51017-5
  • Social Rights Beyond the Traditional Welfare State: International Instruments and the Concept of Individual Entitlements, E. Benvenisti / G. Nolte (editörler), The Welfare State, Globalization, and International Law, Springer, Berlin / Heidelberg 2004, S. 275-319, ISBN 978-3-540-01103-3

Almış olduğu ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

2000: Werner-Pünder ödülü („Freiheit und Totalitarismus/Staatsrecht und politische Ideengeschichte seit dem 19. Jahrhundert“ kategorisinde en iyi bilimsel çalışma olarak nitelendirilen „Rekonstruktion sozialer Grundrechte als Normkategorie“ konulu profesörlük tezi Werner-Pünder ödülünü kazanmıştır)

2003: Wolfgang-Mittermaier ödülü (öğretim görevinde olağanüstü performans)

2010: Öğretimde mükemmellik ödülü („Refugee Law Clinic“ projesi Hessen eyaleti hükümeti ve Hertie vakfı tarafından ödüllendirilmiştir)[2]

2016: Senior Fellow, “The International Rule of Law - Rise or Decline?“ araştırmacılar grubu, Berlin

Kimlik bilgileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ ""de: Thilo Marauhn ist neuer Präsident der IHFFC"". 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2019. 
  2. ^ ""de: Prof. Dr. Thilo Marauhn"". 24 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2019.