Tartışma:Vecihi Timuroğlu

Yazarlık yönü

Vecihi Timuroğlu aslında tam manasıyla derlemeci bir yazardır. "İnsan Hakları Sözlüğü" de, dünyada bir ilk eser gibi görünmesine karşın, derlemeci bir çalışmayla oluşturulmuştur. Timuroğlu çok sayıda kitap yazmıştır ancak, bunların çoğu, gene çeşitli kaynaklardan alıntıların edebi bir tarza birleştirilmesinden ibarettir. Yani eserlerinde yeni bir şeyler söylemez. Özgün düşünceler üreten bir yazar değildir.

Çoğu yazısında önce, yazıda geçecek olan kavramların ansiklopedik bir tanımlamasını yapar; kavramları, yazının içeriğine uygun düşmeyecek, orantısız biçimde derinlemesine tanımlar. Bu nedenle,

1) yazılarının giriş kısımları okuyucuda, yazıda bir "derinlik" olduğu izlenimi uyandırır;
2) Sanki okuyucuya, "ne çok şey bildiğini" göstermeye çalışır bir havası vardır.

Sonra, ele alacağı konuyu giriş kısmında tanımladığı kavramlarla kurgulayıp geliştirmeye çalışır. Kavramsal bakımdan abartıya varacak ölçüde geniş tuttuğu giriş kısmından ötürü, yazılarının gelişme bölümü genellikle sığ görünür. Bu kusuru, yazının gelişme kısmında çok sayıda alıntıya yer vermeye çalışarak örtmeye çalışır.

Ve yazılarını genellikle, giriş kısmındaki düşünsel derinliğe uygun düşmeyecek şekilde, şairliğinden gelen bir duygusallıkla bitirir.

Yazılarının, bütünlük bakımından edebi kurgusu oldukça iyi olmakla birlikte, mantıksal kurgusu ya da düşünsel kurgusu zayıftır.

Timuroğlu, yazılarının giriş kısmı ansiklopedik bilgi, gelişme kısmı ise çok sayıda alıntı içerdiğinden ve bunları harmanlamada, özgün sonuçlara ulaşmada bir yazar olarak yetersiz kaldığından, derlemeci bir yazar olmaktan öteye gidemez. 78.161.6.5 02:27, 10 Mayıs 2011 (UTC)

• 1961-62 yıllarında Konya’da görevliyken, Çağrı dergisinin eleştiri köşesinde Cemal Süreya, o zamanlar 35 yaşında bir şair olan Vecihi Timuroğlu için şunları yazar: "Kuru. klişeci bir şair, Atatürk’ü anlatıyor güya. Oysa Atatürk böyle anlatılmaz. Atatürk öbek öbek söylev vermiş de uyarmış köylüleri. Oysa ne Atatürk söylevcidir, ne de yurttaşların öyle söylevlerle uyarılacağı var. Atatürk’ü bir aksiyon adamı olarak ele almak gerekir."(Çağrı, 1962 s. 48.)

• Server Tanilli ise Timuroğlu'nun yazarlığını şöyle tanımlamaktadır: "Vecihi Timuroğlu, bir aydın olarak, daha da önemlisi bir öğretmen olarak düşünüp yazıyor. Tavrı, açıkça bir filozof tavrıdır. Onu, önde bir düşünür yapıp çıkan da budur. ... Dayanaksız, belgesiz yazmayan, olağanüstü titiz bir araştırmacıdır. Dil-felsefe bireşiminden kendine özgü bir anlatı ve yazı dili oluşturan usta bir yazar ve edebiyatçıdır. Engin bilgi birikimi, edebi donanımıyla, üst düzeyde bir okur yaratan, okurunu araştırmaya ve okumaya yönelten yazılarıyla, seçici bir derlemecidir..."(Kolektif eser, "Promete'nin Işığında Bir Ömür", Artshop Yayıncılık, Şubat 2011, s. 97) 95.7.45.175 05:05, 15 Haziran 2011 (UTC)

Vecihi Timuroğlu, şairliği, şiiri, şiir kitapları

Vikipedi'ye bir süre önce Sayın Vecihi Timuroğlu'nun şairliğini işleyen bir kısım eklemiştim. Arkadaşlar silmişler. Gerekçeleri de yazdıklarımı taraflı bulmaları. Vikipedi'de usül bu mu? Silmek mi? Pekala görüşlerimi tartışabilir, eksiklerini giderebilir, taraflı buldukları yerleri tartışarak eleyebilir, kaynak belirtilmesini istedikleri yerleri işaretleyebilirlerdi. Böyle davranmayıp yazdıklarımı TAMAMEN silmiş olmaları, haksızlık, taraflılık, hatta düşünceye sansürdür.

Vecihi Timuroğlu çok önemli bir aydınımızdır. Yaşayan ve ünlü olabilmiş en zeki aydınlarımızdan biridir. IQ'su 180 civarıdır. Kendisinin şiiri konusunda yazdıklarımı madde içinde geri almak yerine, tartışma sayfasına taşımayı uygun gördüm:

Vecihi Timuroğlu'nun Şairliği

Çok sayıda şiiri ve şiir kitabı olan Vecihi Timuroğlu, şiirlerinde yoğun bir imge dokusu kullanarak, yaşanmış acıların duyarlıklarını, saf aşkı, bir şair olarak toplumsal özlemlerini vurgulayıp dile getir­ir; tarihsel olanla, güncel ve çağdaş olan arasında şiirsel bütünlükler kurmaya çalışır.

Timuroğlu herşeyden ziyade bir aşk şairidir. Onun için aşk, tüm benliğine dek işleyen kutsal bir anlam taşır. Gerçek aşkın gücü, insana dünya kaygılarını ve her türlü acıları unutturacak niteliktedir. Günlerinin hep sevgilinin yanında geç­mesini ve her anını onunla paylaşmayı ister. Aşk nesnesinde çıplak ve duru güzellik yerine, büyülü güzelliği yeğler ("Bülbülleri Ne Yaptılar?"). Kimi zaman da yüreğini kemiren kıskançlık duygusuyla kıv­ranır. Öte yandan, aşkı, emekle eşdeğer tutar; "Aşk emek gibi güçlüdür / ve kıskanmak tarihe direnen bir kale", diye yazar.

Timuroğlu'nun şiirlerinde coşku ve acı da önemli bir yer tutar. Coşku, insanın ulaşabileceği duygusal bir zirve noktasıdır; acı ise duyguları besleyen bir can suyudur. Bu temalarla, Ortadoğu coğrafyasının ve tarihinin pek kurcalanmamış ya da gizli kal­mış yanlarını eşeler ("Bura Yemendir"); Doğu ve Güneydoğu Anadolu'daki oymak törele­rini anlatır ("Bir Sürgünün Ezgileri"). Diğer taraftan, bugünkü doğu coğrafyasının feodalite sorunlarına ve bunlarla beslenen acılara da yönelir. Mesela, topraksız köylünün durumunu, "Topraksız insan gülmez/ Nedir yiğidi pamuğa kovan" dizeleriyle dile getirerek, "at-avrat-silah" üçlemesini "toprak" boyutunu ekleyerek zenginleştirir; toprak mülkiyetinin önemine vurgu yapar.

Timuroğlu şiirlerinin önemli temalarından biri de millî kurtuluş savaşı ve Atatürk'tür. Atatürkçü bir aydın olarak, Türk milletinin istiklal savaşı kazanmasını tarihin temize çekilmesi, başka bir deyişle 'mutlu son' olarak değerlendirir. 1961-62 yıllarında Konya'da görevliyken, Çağrı dergisinin eleştiri köşesinde Cemal Süreya, o zamanlar 35 yaşında bir şair olan Vecihi Timuroğlu için şunları yazar: "Kuru. klişeci bir şair, Atatürk'ü anlatıyor güya. Oysa Atatürk böyle anlatılmaz. Atatürk öbek öbek söylev vermiş de uyarmış köylüleri. Oysa ne Atatürk söylevcidir, ne de yurttaşların öyle söylevlerle uyarılacağı var. Atatürk'ü bir aksiyon adamı olarak ele almak gerekir."[Çağrı dergisi, 1962 s. 48.] Ancak Timuroğlu Atatürkçülük'ten hiç vazgeçmez, yazdığı sayısız Atatürk şiirlerinin yanı sıra, bir "Atatürk Şiirleri Antolojisi" de hazırlar. Ardından "Kurtuluş Savaşçısı Atatürk" adlı bir derleme yayımlar.

Timuroğlu, "Kardaşım Oğul" ve "Merhaba Oğlum" adlı şiir kitaplarında ise kendi özeline eğilir, Almanya'da vurularak öldürülen oğlu Kürşat'ın acıla­rını dile getirir. Lirik ağıtlarla, oğlunun çocukluğundan ölümüne dek geçen sevgi dolu yaşantısını sergiler, vakitsiz ölümlere isyan eder, 12 Eylül Yönetimi'ni eleştirir.

Son şiirlerinde ise gene aşk temasının ağırlık kazandığı görülür. Ona göre şair, hangi yaşta olursa olsun aşka olan tutkunluğunu sürdürmelidir. Çünkü korku­suz, sınırsız ve ölümsüz olan yalnızca aşktır. Ancak bu "ulvi" bir aşk değildir; nesneldir ve kanlı-canlı, ölümlü sevgiliye duyulan aşktır. Şiirlerinde aşk ilişkilerindeki özlem, küskünlük, sitem duygularını dile getirir. Aşk ayrılığının her iki tarafa açtığı onulmaz yaralara değinir. Sevgilisinin yüzünün büyüsünü, küçücük ellerini, gülümsemesini, zaman­sız tartışmalarını ve çatık kaşlarını konu eder ("Siyah Bir Güldür Ölüm", "Büyü").

Saygılar ve iyi çalışmalar. (194.36.161.212 04:11, 23 Ocak 2012 (UTC))

vecihi timuroğlu'nun IQ'su 180 civarında imiş. kaynak gösterebilir misniz lütfen?(95.170.128.58 01:15, 6 Nisan 2012 (UTC))

değerli aydın

çok değerli bir aydınımızdır. tartışma sayfasındaki eleştirilerde kendisine haksızlık edildiği kanısındayım.88.227.131.91 14:10, 1 Ekim 2012 (UTC)

ölüm tarihi kaynağı, anlayan eklesin Kibele: http://www.gercekedebiyat.com/haber-detay/vecihi-timuroglunu-kaybettik/1694