Türkmen demiryolları
| Endüstri | Demiryolları |
|---|---|
| Öncül | Türkmenistan Sanayi ve İnşaat Bakanlığı |
| Genel merkezi | Ashgabat , Türkmenistan |
| Hizmet alanları | Türkmenistan |
| Sahibi | Türkmen Hükümeti |
| Çalışan sayısı | 5000 (2020)[1] |
| Web sitesi | railway.gov.tm |
Türkmendemiryolları Acentesı (Türkmen Demiryolları), Türkmenistan'da devlete ait bir demiryolları işletmecisidir. Şirket, ülke çapında 4.980 km (3.090 mil) demiryolu (dünyada 37.sırada) ve 345'ten fazla tren istasyonu işletmektedir. Şirket Türkmenistan Sanayi ve İnşaat Bakanlığı'na aittir.[2] Merkezi Aşkabat'dadır .
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Rus imparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]
Eylül 1880'de demiryolunun ilk bölümü Hazar Denizi'nin doğu kıyısından Mollagara'ya kadar inşa edildi . Ekim 1881'de, demiryolu Kyzyl-Arvat köyüne inşa edildi. 1885-1886 yıllarında Türkmenistan'ın büyük yerleşim yerlerine demiryolunun ikinci bölümünün yapımına devam edildi: Geok-Tepe, Aşkabat, Tejen, Mary, Chardzhou, Amu Darya nehrinde sona erdi.
1887'nin sonunda, amu Derya boyunca 2 km'den daha uzun bir ahşap köprü inşa edildi ve bu da yolun üçüncü bölümünün yapımına başlamasına izin verdi. 1901'de taşkın suları tarafından ahşap köprü yıkıldı. Onun yerine aynı zamanda taş destekler üzerine yeni bir metal köprü inşa edildi. Demiryolu 1888'de Semerkant'a devam etti ve 1898'de Taşkent'e getirildi. 1894-1895'te demiryolunun Krasnovodsk bölümü inşa edildi. Böylece, devrim öncesi Türkmenistan da dahil olmak üzere Orta Asya ekonomisinin gelişmesinde önemli rol oynayan Trans-Hazar Demiryolu, Hazar Denizi limanı olan Krasnovodsk Körfezi'nden başlar . Krasnovodsk'tan Taşkent'e giden rotaya Orta Asya Demiryolu deniyordu.
Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]
1922'de Vladimir Lenin'in talimatı üzerine, Orta Asya'nın susuz bölgelerinde kullanılmak üzere Sovyet dizel lokomotiflerinin tasarımı üzerine çalışmalar başladı. 1931'de Krasnovodsk - Chardzhou demiryolu dizel çekişe geçti. 1955 yılında Türkmen SSR'deki tüm demiryolu trafiği tamamen dizel çekişe aktarıldı.
İkinci Dünya Savaşı sırasında demiryolu çok önemli bir rol oynadı. Stalingrad ve Kafkasya yakınlarındaki savaşlarda (Ağustos 1942'den Şubat 1943'e kadar), Krasnovodsk limanı ve Aşkabat tren istasyonu Bakü, Transkafkasya ve Karadeniz'i tüm ülkeye bağlayan tek ulaşım arterleri oldu. Ordunun, büyük miktarda askeri teçhizat ve teçhizatın Kuzey Kafkasya ve Transkafkasya cephelerine transferini sağladılar. Türkmen SSR demiryolunun özverili çalışması için, SSCB Halk Demiryolları Komiserliği'nin geçen Kızıl Bayrak'ı defalarca ödüllendirildi.
Savaş sonrası dönemde, Türkmen SSR demiryolu ağının teknik teçhizatının, taşıma kapasitesinin ve kapasitesinin iyileştirilmesi devam etti. Hemen hemen tüm istasyonlarda ve geçitlerde konforlu yolcu binaları, platformlar ve kanopiler donatıldı. Yolcular için elverişli mikro iklim koşulları yaratan klima vagonları da devreye alındı. Türkmen demiryolları, SSCB'de ana dizel çekişin tanıtıldığı ilklerden biri oldu. 1980'lerin başlarında, Mary - Kushka hattı Afganistan'ın Torghundi köyüne getirildi .
Bağımsız Türkmenistan[değiştir | kaynağı değiştir]
Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra oluşan Türkmendemiryolları, Sovyet Demiryollarının mirasçılarından biridir. Demiryolunun en önemli istasyonu, başkentin merkez istasyonu olan Aşkabat tren istasyonudur . SSCB'nin çöküşünden sonra, yeni hatların inşası tekrar yoğunlaştı, bu da önceki rotaların Özbek demiryollarının bir parçası haline gelen bölümler tarafından kesilmiş olmasından kaynaklandı. SSCB'nin çöküşünden sonraki dönemde Türkmenistan'da bir dizi yeni ana hat açıldı: Takhiatash (Özbekistan) - Kunya-Urgenç - Saparmurat Türkmenbaşı, Türkmenabad - Atamyrat - Kerkiçi, Tejen - Sarakhs (İran), Aşkabat - Daşoguz, Bu, demiryolu ağının farklı bölümlerini tek bir bütün halinde birleştirmeyi mümkün kıldı.
Ekim 2013'te Türkmenistan Demiryolu Taşımacılığı Bakanlığı'nın yeni binası Archabil Caddesi üzerinde açıldı.[3]
7 Şubat 2020'den bu yana Türkmendemiroğulları Ajansı, Türkmenistan'ın yeni Sanayi ve İnşaat İşletmeleri Bakanlığı bünyesinde yer almaktadır.[4]
Faaliyetler[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkmen Demiryollarının ana faaliyetleri yük ve yolcu trafiğini içermektedir. Acente yılda yaklaşık 6 milyon yolcuya hizmet vermektedir. Yolcu bölümünde 5.000 uzman istihdam etmektedir.[1]
Demiryolu taşıtları[değiştir | kaynağı değiştir]
Lokomotif filosu 2TE10L, 2TE10U, 2M62U serilerinin dizel lokomotiflerinden oluşuyor, ayrıca Çin üretimi CKD9A ve Kazak üretimi TE33A için birkaç lokomotif var.[5] Manevra işi dizel lokomotifler TEM2, TEM2U, ChME3 tarafından yapılır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Türkmenistan Demiryolları
- Türkmenistan'da ulaşım
- Trans-Hazar Demiryolu
- Trans-Karakum Demiryolu
- Kuzey-Güney Ulusötesi Demiryolu Koridoru
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "О нас". 26 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "О нас" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "New Ministry of Industry and Construction Operations of Turkmenistan". 10 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.