Türkiye'de çalışma izni

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Türkiye'de İkamet izinleri "Göç İdaresi Genel Müdürlüğü" tarafından İçişleri Bakanlığı gözetimi altında teslim edilmekte, Çalışma İzinleri ise "Uluslararası İş gücü Genel Müdürlüğü" tarafından Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı gözetimi altında teslim edilmektedir. Tüm başvurular, ikamet izni ve çalışma izni için, devletin oluşturduğu sitelerde İnternet üzerinde yapılmaktadır. İkamet izni başvuruları "e-İkamet[1]", çalışma izin başvuruları ise  "e-Devlet" üzerinden yapılmaktadır.[2]

Türk Yasaları gereği şirketler yabancı istihdamı yapabilmeleri için en az 100 000 Türk lirası ödenmiş sermayesi ve en az 5 Türk çalışanı bulundurmaları gerekir.[3][4]

Çalışma İzni türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'de çalışma izni, yabancı vatandaşlara verilmiş olsa bile, yabancının çalışmayı talep ettiği şirkete bağlıdır. Türkiye'de yabancılara yönelik mesleklerini, becerilerini ve kalış süresine göre Çalışma izinleri verilmektedir.[5]

Süreli Çalışma İzni[değiştir | kaynağı değiştir]

Süreli çalışma izni yabancının belli bir coğrafi bölgede çalışmak için, belli bir meslekte, belli bir işveren için, sınırlı bir süre için ve ilk başvuruda en fazla bir yıllık bir geçerliliği olan bir çalışma izni sağlar. Bu çalışma izni her yıl yenilenebilir ve, aynı işveren için çalıştığı sürece, her yıl geçerliliğini bir yıl daha uzatma imkânı sağlamaktadır. Bu tür çalışma izni başvurusu hem ülke içinden, başvuru Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yapılır, gerekse yurt dışında, başvuru bu sefer Türk Konsolosluğu tarafından yapılabilir.[3][5][6]

Süresiz Çalışma İzni[değiştir | kaynağı değiştir]

Süresiz çalışma izni Türkiye'de herhangi bir coğrafi bölge, meslek, işveren veya süre sınırlaması olmadan yabancılar için yasal çalışma hakkı sağlar. Bu çalışma izinlerinin sahipleri için Türk iş gücü piyasası sınırlandırmaları dikkate alınmamaktadır. Ancak süresiz çalışma izni başvurusunda bulunmak için yabancının Türkiye'de en az 8 yıl kesintisiz ve yasal olarak ikamet etmiş ya da en az 8 yıl boyunca Türkiye'de yasal olarak çalışmış olması gerekir.[3][5]

Bağımsız Çalışma İzni[değiştir | kaynağı değiştir]

Bağımsız çalışma izni yabancının herhangi bir coğrafi bölge, meslek, işveren veya süre sınırlaması olmadan yabancılar için yasal çalışma hakkı sağlar. Bu çalışma izinlerinin sahipleri için Türk iş gücü piyasası sınırlandırmaları dikkate alınmamaktadır. Bağımsız çalışma izni ile süresiz çalışma izni arasındaki ana fark; bağımsız çalışma izni sahibine kendi şirketini veya iş yerini yasal olarak Türkiye'de açmasını olanak sağlar. Ancak bağımsız çalışma izni başvurusunda bulunmak için yabancının Türkiye'de en az 8 yıl kesintisiz ve yasal olarak ikamet etmiş olması gerekir. Yeni yasa altında hissedar yöneticileri limited Şirketler, hissedar üyeden kurulu anonim Şirketler ve hissedar yöneticileri Komandit Şirketler çalışma izni almaları zorunludur.[7]

İstisnai Çalışma İzni[değiştir | kaynağı değiştir]

İstisnai çalışma izni Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı belirlediği gereksinimleri haricinde tutularak Türkiye'de çalışmak isteyen yabancılara verilir. İstisnai çalışma izni İçişleri Bakanlığı tarafından yürütülen bir soruşturma sonucu takdim edilir.[7]

Turkuaz Kart[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkuaz kart ilk 3 yıl boyunca çalışma izni ve ikamet izni haklarını sağlar sağlar. Ayrıca türkuaz kart sahibinin eş ve bakımla yükümlü olduğu çocukları için ikamet izni hakkını sağlar. Türkuaz kart Türk Uluslararası İş gücü Konseyi tarafından verilen tavsiyesi üzeri ve başvuru sahibinin eğitim düzeyi, profesyonel deneyim, yabancıların bilim ve teknolojiye katkısı ve faaliyetlerinin ve yatırımlarının Türkiye ekonomisi ve istihdamına olan etkisi gibi çeşitli faktörler göz önünde bulundurarak teslim edilecektir.

Türkuaz kart Türk Hükûmeti tarafından 28 Temmuz 2016 tarihinde onaylanmış ve ana koşulları belirlenmiştir, kartın uygunluk detayları ile ilgili bazı detayları ve kriterleri hala açıklık kazanması beklenilmekte.[8]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'deki Suriyeliler#Ekonomik durum

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  3. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 19 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  5. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 22 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  7. ^ a b "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2016.