Süleyman Hilmi Tunahan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Süleyman Hilmi Tunahan
DoğumSüleyman Hilmi Tunahan
1888
Silistre, Bulgaristan, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm16 Eylül 1959 (70-71 yaşında)
Kısıklı, Üsküdar, İstanbul
Defin yeriKaracaahmet Mezarlığı
İkametKısıklı, Üsküdar,İstanbul
VatandaşlıkOsmanlı İmparatorluğu (1888-1922)
Türkiye (1923-1959)
MeslekDin adamı, mutasavvıf
Etkin yıllar1920-1959
DinSünni İslam (Hanefi)
EtkiledikleriSüleymanlılar

Süleyman Hilmi Tunahan (1888, Silistre, Bulgaristan — 16 Eylül 1959; Kısıklı, Üsküdar, İstanbul); Süleymanlılar cemaatinin kurucusu, Türk din adamı, İslam âlimi ve mutasavvıftır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı Devleti egemenliği döneminde Silistre'nin (bugün Bulgaristan sınırları içinde) Ferhatlar köyünde doğdu. Babası Hocazade Osman Efendi, Annesi Hatice Hanım, kardeşleri Fehime, İbrahim ve Halil'dir. İlk ve orta öğrenimini Silistre’de tamamladıktan sonra ailesiyle birlikte 1907'de medrese eğitimi için İstanbul’a geldi. Sevenleri tarafından Nakşibendiye Silsile-i saadat büyüklerinden sayılıp otuz üçüncü ve son halkası olarak kabul edilir. İstanbul'da Diyanet İşleri Başkanlığına bağlı olarak selatin camileri adıyla bilinen Yeni Camii ve Şehzade Camii'nde görev yaptı. Ölümünden önce Sultan Ahmet Camii'nde görevliydi.

Süleyman Hilmi Tunahan, İstanbul'da, 1924 ile 1959 yılları arasında insanlara Kur'an öğretmek için kendine özgü bir eğitim sistemi geliştirdi.[kaynak belirtilmeli] Bu yolla çok sayıda öğrenci okuttu. Tunahan'ın medreseleri mevcut Cumhuriyet dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan'ın, 1959 yılında devletin bir memuru olarak ölümünden sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli olarak devam etmiştir.

Tunahan, 1924 yılında Tevhid-i Tedrisat Kanunu'nun çıkması üzerine merkezi İstanbul'da bulunan Müderrisîn Cemiyeti mensup 500 civarında din adamını acilen toplantıya çağırdı. Kendisi o tarihte bu cemiyetin idare heyeti azası ve kâtib-i umumisi (genel sekreter) idi. Tunahan burada yaptığı konuşmasında İslam dininin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi hâlinde 2 nesil daha dinin unutulmayacağını anlattı.[1] Aynı toplantı sonunda resmî makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz aşağıda isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istedi, ancak resmî makamların "Memlekette Tevhid-i Tedrisat Kanunu yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında din adamlarının tamamı geri adım attılar.[2]

Aile sırası[değiştir | kaynağı değiştir]

Nakşibendiliğin Süleymanlılar koluna ait olan Silsile-i Saadat, İslam peygamberi Muhammed'i takiben Ebu Bekir ile başlayıp Süleyman Hilmi Tunahan ile son bulan 33 mürşit aşağıdaki şekilde sıralanmaktadır.[3]

  1. Ebû Bekir
  2. Salmân-ı Fârisî
  3. Kâsım bin Muhammed
  4. Cafer-i Sadık
  5. Bayezid-i Bistami
  6. Ebû’l Hasan Kharakânî
  7. Ebu Ali Farimidi
  8. Yusuf Hemedani
  9. Abdulhalik-ıl Güjdevani
  10. Hace Arif Rivgiri
  11. Mahmud İncir Fag’nevi
  12. Ali Râmitenî
  13. Muhammed Baba Semasi
  14. Seyyid Emir Külal
  15. Muhammed Bahauddin
  16. Alaaddin-i Attar
  17. Yakub Çerhi
  18. Ubeydullah Ahrar
  19. Muhammed Zahid
  20. Derviş Muhammed
  21. Muhammed Hacegi Emkengi
  22. Muhammed Baki Billah
  23. Ahmed Sirhindi
  24. Muhammed Masum
  25. Seyfüddin Arif
  26. Muhammed Nurü’l-Bedvani
  27. Şehîd Mirza Mazhar Can-ı Cânan, Şems-ed-Dîn Habîbullah
  28. Abdullah Dehlevî -(Şâh Ghulam Ali Dehlevî)
  29. Ebû Saîd Sâhib Mûceddidî - Mûceddid’îyye silsilesinin kurucusu
  30. Ahmed Saîd Sâhib Farukî - (Ebû Saîd'in oğlu)
  31. Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan - (Ebû Saîd Sâhib'in torunu ve Ahmed Saîd Sâhib'nin oğlu)
  32. Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
  33. Süleyman Hilmi Tunahan

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Belgesel, Allah Dostları / Maneviyat Dünyamıza İz Bırakanlar, Atlas Yayınları, VCD no:15
  2. ^ Vakkasoğlu, Vehbi (2003) Maneviyat Dünyamıza İz Bırakanlar, Nesil Yayınları, Ekim, ISBN 9758499440
  3. ^ Akgündüz, Ahmet (1997) Silistreli Süleyman Hilmi Tunahan, Osmanlı Araştırmları Vakfı, İstanbul.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]