SLAC Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı

Sayfanın 22 Mart 2016 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Stanford Doğrusal Hızlandırıcı Merkezi, (SLAC) (İngilizce:SLAC National Accelerator Laboratory) Amerika Birleşik Devletleri Enerji Bakanlığı başkanlığında, Stanford Üniversitesi'ne bağlı Bilim Enerji Ofis Departmanı tarafından işletilen ulusal laboratuvar.

Laboratuvarda 3,2 km. uzunluğunda dünyanın en uzun Doğrusal parçacık hızlandırıcısı bulunmaktadır.

Tarihçe

Stanford Doğrusal Hızlandırıcı Merkezi, 1962 yılında Kaliforniya'ya bağlı Menlo Park şehrinde bulunan Stanford Üniversitesi ana kampüsünün batısında Sand Hill Yolu kenarında kurulan tesiste, 1966 yılından bu yana faaliyet göstermektedir.

Ulusal araştırma laboratuvarında yapılan araştırmalar sayesinde üç fizikçi 1976 ^[1], 1990 ^[2] ve 1995 ^[3] yıllarında Nobel Fizik Ödülü sahibi olmuşlardır.

Laboratuvarın sağ (doğu) tarafında bulunan dedektör kompleksi ile Stanford Doğrusal Hızlandırıcı Merkezinin havadan fotoğrafı

Kaynakça

^ Nobel Fizik Ödülü 1976. Ödülün yarısını Burton Richter aldı.
^ Nobel Fizik Ödülü 1990 Jerome I. Friedman, Henry W. Kendall ve Richard E. Taylor arasında bölüştürüldü.
^ Nobel Fizik Ödülü 1995 Ödülün yarısını Martin L. Perl aldı.

[1] Nobel Fizik Ödülü 1976. Ödülün yarısını Burton Richter aldı.

[2] Nobel Fizik Ödülü 1990 Jerome I. Friedman, Henry W. Kendall ve Richard E. Taylor arasında bölüştürüldü.

[3] Nobel Fizik Ödülü 1995 Ödülün yarısını Martin L. Perl aldı.

[1]

[2]

[3]