Sine-i millete dönmek

Sineyi millete dönmek, Türkiye siyasi tarihinde siyasi temsil meşruiyetini yitirdiği düşünülen TBMM'den çekilerek siyasete halk içinde devam etmek anlamında kullanılan ifade. Türkiye tarihinde her dönemde birçok siyasetçi tarafından dile getirilmiş olsa da fiili olarak şimdiye kadar herhangi bir siyasi parti tarafından uygulanmamıştır.

İfade, Türkiye siyasi tarihinde çok partili dönem geçişle birlikte kullanılmaya başlanmıştır. 1946 genel seçimlerinde usulsüzlük yapıldığını iddia ederek seçimlerin şaibeli olduğu gerekçesiyle DP'li bazı milletvekilleri sine-i millete dönmeyi istemiş ancak bu gerçekleşmemiştir.

Anavatan Partisi, 1987 genel seçimlerinde birinci parti olarak yüzde 36 oy almasına karşın, 1989 yerel seçimlerinde oy oranı yüzde 21'e düşmüş ve seçimde üçüncü parti olmuştur. Yerel seçim sonuçlarını gerekçe gösteren bazı DYP ve SHP milletvekilleri TBMM'deki partiler arası milletvekili dağılımının halkın iradesini yansıtmadığını öne sürerek sine-i millete dönme fikrini savunmuş ancak bu gerçekleşmemiştir.

Sine-i millete dönmeyi fiili olarak günümüze dek gerçekleştiren tek kişi 1989'da Turgut Özal'ın cumhurbaşkanı seçilmesi sonrası milletvekilliği görevinden istifa eden DYP üyesi Murat Sökmenoğlu'dur. Turgut Özal'ın mecliste gerekli oy oranını almadan seçildiğini ifade ederek bu durumu protesto amacıyla istifa etmiştir.