Sergey Surovikin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sergey Surovikin, 2021

Sergey Vladimiroviç Surovikin (Rusça: Серге́й Влади́мирович Сурови́кин; d. 11 Ekim 1966), Rus Silahlı Kuvvetleri generalidir ve 2023'te Vladimir Putin tarafından görevden alınana kadar Havacılık ve Uzay Kuvvetleri Başkomutanı olarak görev yapmıştır. Sovyet-Afgan Savaşı, Tacikistan İç Savaşı, İkinci Çeçen Savaşı ve Suriye İç Savaşı'na Rus müdahalesinde görev yapmıştır. 8 Ekim 2022 – 11 Ocak 2023 tarihleri araasında Ukrayna'nın devam eden Rus işgalinde tüm Rus kuvvetlerinin komutanı olarak görev yaptı.

1991 Sovyet darbe girişimi sırasında Surovikin, üç darbe karşıtı göstericiyi öldüren bir birime komuta etti ve bu nedenle birkaç ay tutuklu kaldı, ancak asla hüküm giymedi.[1] Rus Ordusu içinde yeni bir teşkilat olan Askeri Polis Ana Müdürlüğü'nün kurulmasında önemli rol oynadı.[2] Surovikin, 2013-2017 yılları arasında Doğu Askeri Bölgesi'ne komuta etti ve 2017'de Suriye'deki Rus güçlerine komuta etti. Savaşın gidişatını Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad'ın lehine çevirmekle tanınır ve ayrıca Rus müdahalesi sırasında sivil hedeflere yönelik saldırılardan sorumludur.[1][3]

2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında, başlangıçta Rus Silahlı Kuvvetlerinin "Güney" Ordu Grubunun komutanıydı.[4] 8 Ekim 2022'de Ukrayna'yı işgal eden tüm Rus kuvvetlerinin komutanı oldu[5] ancak komutan yardımcılığına indirildi ve Ocak 2023'te yerine Valeri Gerasimov getirildi.[6] Wagner Grubu isyanına karıştığına dair iddiaların ardından doğrulanmamış raporlara göre Haziran 2023'ün sonlarında tutuklandı ve CNN'e göre Wagner Grubu üyesi olduğu ortaya çıktı. Surovikin'in kızı, bir Rus Telegram kanalına verdiği iddia edilen röportajda babasıyla iletişim halinde olduğunu iddia etti ve babasının gözaltına alınmadığı konusunda ısrar etti.

Hayatın erken dönemi ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Surovikin, 11 Ekim 1966'da Novosibirsk'te doğdu.[7] 1987 yılında Omsk Yüksek Askeri Komutanlığı Okulu'ndan mezun oldu.

Askeri kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Sovyet-Afgan Savaşı'nda bir özel kuvvet birimin de görev yaptı.[8]

Ağustos 1991'de, 2. Muhafızlar Tamanskaya Motorlu Tüfek Bölümü'nde 1. Tüfek Taburu'nun kaptanı ve komutanıydı . Moskova'daki 1991 Sovyet darbe girişimi sırasında, Surovikin'e taburunu üç darbe karşıtı göstericinin öldürüldüğü Garden Ring'deki tünele göndermesi emredildi. Darbenin bastırılmasından sonra Surovikin tutuklandı ve yedi ay boyunca gözaltında tutuldu. 10 Aralık'ta suçlamalar düşürüldü çünkü Boris Yeltsin,[9] Surovikin'in yalnızca emirleri uyguladığı sonucuna vardı. Daha sonra binbaşı rütbesine terfi etti.[10]

Surovikin, Frunze Askeri Akademisine katıldı . Eylül 1995'te, Moskova garnizonunun askeri mahkemesi tarafından yasadışı silah satmaktan bir yıl hapis cezasına çarptırıldı. Soruşturma Surovikin'nin amacından habersiz bir öğrenci arkadaşına bir yarışmada kullanılmak üzere bir tabanca vermeyi kabul ettiği sonucuna varmasının ardından mahkumiyet bozuldu.[11]

1995 yılında Frunze Askeri Akademisi'nden mezun oldu. Surovikin, bir motorlu tüfek taburuna komuta ettiği Tacikistan İç Savaşı'na katıldı. Daha sonra 92. Motorlu Tüfek Alayı kurmay başkanı, 149. Muhafız Motorlu Tüfek Alayı genelkurmay başkanı ve komutanı ve 201. Motorlu Tüfek Tümeni genelkurmay başkanı oldu.[8]

2002 yılında Genelkurmay Harp Akademisi'nden mezun oldu. Yekaterinburg'da 34. Motorlu Tüfek Tümeni komutanı oldu.[kaynak belirtilmeli]

Astının Surovikin'in huzurunda intihar etmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Nisan 2004 te Tümenin silahlanmadan sorumlu komutan yardımcısı Albay Andrei Shtakal, Surovikin tarafından azarlandıktan (dövüldüğü de iddia edilir) sonra Surovikin ve bölge komutan yardımcısının huzurunda kendini vurdu.[8] Soruşturma sonucunda, bir askeri savcı suçluluk kanıtı bulamadı.[11]

Voronej'deki Hava Kuvvetleri Akademisi subaylarının mezuniyet töreni

Haziran 2004'ten itibaren Çeçenya'da konuşlanmış 42. Muhafız Motorlu Tüfek Tümenini yönetti.

2005'ten itibaren 20. Muhafız Ordusu'nun kurmay başkanıydı. Nisan 2008'de ordu komutanı oldu.[kaynak belirtilmeli]

Kasım 2008'de Surovikin, Genelkurmay Ana Harekât Başkanlığı'nın başına geçti.[12] Ocak 2010'da, kısa süre sonra Merkez Askeri Bölge'nin bir parçası haline getirilen Volga-Ural Askeri Bölgesi'nin genelkurmay başkanı oldu.[7]

Kasım 2011'den itibaren Askeri Polisin oluşturulmasından sorumlu çalışma grubuna başkanlık etti.[11][13][14] Ekim 2012'de Doğu Askeri Bölgesi kurmay başkanı oldu. Ekim 2013'te ilçe komutanlığına atandı.[7] 13 Aralık'ta Surovikin, orgeneral rütbesine terfi etti.[15]

Suriye iç savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Surovikin (solda) 2017'de Savunma Bakanı Sergei Shoigu, Beşar Esad ve Suriye Savunma Bakanı Ali Ayyoub ile birlikte

9 Haziran 2017'de Suriye'de konuşlanan Rus silahlı kuvvetlerinin Komutanı olarak atandı.[16][17] Bildirildiğine göre[18] bu görevi Mart 2017'de aldı. Eylül 2017'de Surovikin, Rus medyası tarafından 26 Eylül'de Hava-Uzay Kuvvetleri Komutanlığı görevinden alınan Viktor Bondarev'in muhtemel halefi olarak gösterildi.[2][19] RBK Group tarafından 2 Kasım 2017'de yayınlanan ve Savunma bakanlığında ki ismini vermek istemeyen bir kaynağa atıfta bulunan bir rapora göre, Surovikin, başta itirazlarına rağmen Havacılık ve Uzay Kuvvetleri Komutanlığına atanmıştı.[20]

Surovikin (solda) 2018'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Sergey Shoigu ve Valery Gerasimov ile

Kasım 2017'nin sonunda, Rus savunma bakanlığından bir kaynak Krasnaya Zvezdada Surovikin'in 22 Kasım tarihli bir cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile Hava-Uzay Kuvvetleri Komutanlığına atandığını bildirdi.[21] TASS, Surovikin'in Rusya ve Sovyetler Birliği tarihinde Rus veya Sovyet hava kuvvetlerinin başına getirilen ilk birleşik silah komutanı olduğuna dikkat çekti.[22] 28 Aralık'ta Suriye'deki Kuvvetler Grubu liderliğinden dolayı Rusya Federasyonu Kahramanı ilan edildi.[23]

Surovikin komutasında Suriye muhalefetine karşı mücadelede önemli bir dönüm noktası sağlandı. Suriye Hükûmeti, bir dizi başarılı askerî harekâtın ardından 2017'nin sonunda Suriye'nin %50'den fazlasını kontrolünü geri aldı. Birkaç Rus askeri yorumcusuna göre, Suriye'deki savaşın gidişatını değiştirmeyi başaran Surovikin'di.[24][25][26][27]

Yine Ocak-Nisan 2019 arasında Surovikin, Suriye'deki Rus askeri kuvvetleri birliğinin komutanı olarak görevi devraldı. Toplamda, Suriye'deki Rus kuvvetleri grubuna bir yıldan fazla bir süre komuta etti. Korgeneral Aleksandr Chaiko'nun bu görevdeki süresini aştığı Kasım 2020'ye kadar bu pozisyonda[28] bulunan diğer tüm subaylardan daha uzun süre görev yaptı.

2021'de Surovikin, Generalliğine terfi etti. Böyle bir rütbeye ulaşan az sayıda ki Rus subayından biri olarak, Genelkurmay Başkanı olarak Valery Gerasimov'un nihai halefi olabileceği yönünde spekülasyonlara yol açtı.[29]

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Aralık 2022'de Surovikin

Haziran 2022'de Güney Ukrayna harekatında Rus Silahlı Kuvvetlerinin "Güney" Ordular Grubunun komutanı olduğu ortaya çıktı.[4] 8 Ekim'de GeneralGennady Zhidko'nun yerine Ukrayna'daki tüm Rus kuvvetlerinin komutanı olacağı açıklandı.[5] 18 Ekim'de Surovikin'in "'Özel Askeri Operasyon' alanındaki durumun gergin olarak nitelendirilebileceğini" söylediği bildirildi.[30]

18 Ekim 2022'de Rus medyasına verdiği bir röportajda, "Rakibimiz suçlu bir rejim, biz ve Ukraynalılar tek insanız ve aynı şeyi istiyoruz: Ukrayna'nın Rusya'ya dost ve Rusya'dan bağımsız bir ülke olmasını istiyoruz.[31][32]

Kremlin'e yakın kaynaklara göre Surovikin, sivil ve kritik altyapıya yönelik büyük çaplı saldırıların savunucusudur.[3]

9 Kasım 2022'de, Rus savunma bakanı Sergei Shoigu ile televizyonda yaptığı bir toplantıda Surovikin, diğer askeri personelle birlikte Rus medyasında, tuzağa düşmekle karşı karşıya kalan Rus birliklerini kurtarmak için Rus kuvvetlerinin Herson'dan çekilmesini öneren bir basın açıklaması yaptı. Aynı görüntüsünde Shoigu, geri çekilmeyi onayladı.[33]

Wagner grubuna bağlılık, Wagner isyanı ve sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Mayıs 2023'te Surovikin'in son birkaç yıldır Rusya Savunma Bakanlığı'nda Wagner Grubu'nun "çıkarlarını temsil ettiği" bildirildi.[34] CNN'e göre, belgesel kanıtlar Surovikin'i diğer 30 üst düzey Rus askeri personeliyle birlikte 2018'de VIP statüsüne sahip Wagner'in resmi üyesi olarak listeliyor.[35][36]

24 Haziran 2023'te, Wagner Grubu'nun Rus hükümetine karşı isyanı sırasında Surovikin, Telegram'da yayınlanan bir videoda göründü ve isyancı güçlere isyanı durdurmaları çağrısında bulundu.[37] Olaydan bu yana kamuoyunun önüne çıkmadı.[38] Bazı raporlar, ismi açıklanmayan savunma bakanlığı yetkililerine dayanarak onun tutuklandığını öne sürüyor.[39] Surovikin'in kızı, bir Rus Telegram kanalına verdiği iddia edilen röportajda babasıyla iletişim halinde olduğunu iddia etti ve babasının gözaltına alınmadığı konusunda ısrar etti.[40] Wall Street Journal, 13 Temmuz'da "duruma aşina olan kişilerin" ifadesine göre Surovikin'in gözaltına alındığını bildirdi.[41] Devlet Duması savunma komitesi başkanı Andrey Kartapolov, medyaya Surovikin'in "tatilde olduğunu ve müsait olmadığını" söyledi.[42] Readovka ise Surovikin'in Rostov'da tatilde olduğunu bildirdi.[43] Hapis cezasına ilişkin raporlar, Moskova hapishane izleme komitesi sekreteri tarafından defalarca reddedildi.[44]

Yaptırımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubat 2022'de Surovikin, "Ukrayna'nın toprak bütünlüğünü, egemenliğini ve bağımsızlığını ve ayrıca Ukrayna'daki istikrarı veya güvenliği baltalayan ve tehdit eden eylem ve politikaları aktif olarak desteklemekten ve uygulamaktan sorumlu" olduğu için Avrupa Birliği yaptırım listesine eklendi.[45]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Surovikin, Kızıl Yıldız Nişanı, Askeri Liyakat Nişanı ve Cesaret Nişanı ile üç kez ödüllendirildi. Aralık 2017'de Rusya Federasyonu Kahramanı ödülüne layık görüldü.[46]

Hapsedilme ve insan hakları ihlalleri suçlamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Surovikin, üç kişinin öldürüldüğü 1991 Sovyet darbe girişimi sırasında askerlere Moskova'daki demokrasi yanlısı protestoculara ateş açma emri vermekle suçlanıyor.[47] Surovikin altı ay hapis cezasına çarptırıldı, ancak daha sonra Başkan Boris Yeltsin'in emriyle yargılanmadan serbest bırakıldı. 1995 yılında Surovikin yasadışı silah ticaretinden suçlu bulundu. Mahkum edildi, ancak daha sonra kendisine tuzak kurulduğu iddialarının ardından serbest bırakıldı.[48]

Ekim 2020 İnsan Hakları İzleme Örgütü raporu , Surovikin'i Suriye'nin İdlib kentindeki 2019–2020 saldırısı sırasında sivillerin öldürülmesinden sorumlu tutulmaktadır.[49]

Kişisel hayat[değiştir | kaynağı değiştir]

Evli ve dört çocuğu var. Surovikin bir Ortodoks Hristiyandır .[7] Surovikin nasıl kazandığı bilinmeyen çoğunlukla karısının üzerine kayıtlı olan milyonlarca ruble değerindeki gayrimenkulleri bulunmaktır. Rus gazetecilerin yaptıkları araştırmaya göre onun ve karısının çoğunluğu Moskova da bulunan 125 milyon Ruble değerinde gayrimenkule sahiptir.[50]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Vladimir Putin taps 'General Armageddon' to reverse Ukraine battlefield failures". Financial Times. 11 Ekim 2022. 1 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b Создатель военной полиции генерал Суровикин возглавит ВКС России 16 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Rossiyskaya Gazeta, 21 September 2017.
  3. ^ a b "Who is 'General Armageddon?' The new commander leading Russia's forces in Ukraine is reportedly a proponent of targeting civilian infrastructure". Meduza. 10 Ekim 2022. 6 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  4. ^ a b Cherkasov (26 Haziran 2022). "Люди, стрелявшие в наших отцов". Novaya Gazeta. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  5. ^ a b "Russia names new commander of its forces engaged in Ukraine". Alarabiya. 8 Ekim 2022. 30 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  6. ^ Austin, Henry (11 Ocak 2023). "Putin replaces commander of Russia's war in Ukraine after just 3 months". NBC News. 11 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2023. 
  7. ^ a b c d "Суровикин Сергей Владимирович" [Surovikin Sergey Vladimirovich]. structure.mil.ru (Rusça). 6 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  8. ^ a b c "В Екатеринбурге полковник застрелился на учениях на глазах у командования, не выдержав критики" [In Yekaterinburg, a colonel shot himself on exercises in front of command, unable to withstand criticism]. www.newsru.com (Rusça). News.ru. 22 Nisan 2004. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  9. ^ "Сергей Владимирович Суровикин. Биографическая справка" [Sergey Vladimirovich Surovikin: Biography]. RIA Novosti (Rusça). 7 Temmuz 2011. 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2016. 
  10. ^ "Профессия – служить родине" [Occupation – Serving the Motherland]. www.mk.ru (Rusça). Moskovskiy Komsomolets. 29 Mart 2011. 8 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  11. ^ a b c Safronov (14 Aralık 2011). "Военную прокуратуру не устроил полицейский кандидат" [Military prosecutor's office did not accept a military police candidate]. Kommersant (Rusça). 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2016. 
  12. ^ "Генерал Суровикин Сергей Владимирович" [General Surovikin Sergey Vladimirovich]. 42msd.ru (Rusça). 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  13. ^ "Возглавить военную полицию в РФ может экс-руководитель ВАИ Минобороны" [Lead the military police in the Russian Federation may be ex-head of the Ministry of Defense VAI]. РИА Новости (Rusça). 29 Ekim 2012. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  14. ^ Сергей Суровикин не прошел дальше отбора: Вместо военной полиции он возглавил штаб Восточного военного округа 12 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kommersant, 30 October 2012.
  15. ^ "У К А З" [Ukase]. www.redstar.ru (Rusça). 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2016. 
  16. ^ "Брифинг НГОУ ГШ ВС РФ генерал-полковника С.Ф. Рудского (09.06.2017)". 7 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022 – www.youtube.com vasıtasıyla. 
  17. ^ Российский командующий в Сирии рассказал об операции против ИГ* 11 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. RIA Novosti, 9 June 2017.
  18. ^ Генерал с сирийским взглядом на ВКС: Сергей Суровикин получил новое назначение 7 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kommersant, 22 September 2017.
  19. ^ Источники сообщили о смене командующего ВКС России 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. RIA Novosti, 21 September 2017.
  20. ^ "Российской группировке в Сирии нашли нового командующего". www.rbc.ru. 1 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022. 
  21. ^ Штандарты в надёжных руках 7 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Krasnaya Zvezda, 29 November 2017.
  22. ^ Главкомом ВКС назначен Сергей Суровикин 2 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TASS, 29 November 2017.
  23. ^ Baranets (28 Aralık 2017). "Стало известно, за что именно получили Звезду Героя генералы, воевавшие в Сирии" [Reasons behind the awarding of the Gold Star to generals who fought in Syria discovered]. Komsomolskaya Pravda (Rusça). 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
  24. ^ РБК (2 Kasım 2017). "Российской группировке в Сирии нашли нового командующего". www.rbc.ru (Rusça). rbc.ru. 1 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
  25. ^ "Министр обороны доложил Верховному Главнокомандующему о выполнении его приказа по выводу российских войск из Сирии". Департамент информации и массовых коммуникаций Министерства обороны (Rusça). mil.ru. 22 Aralık 2017. 23 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2017. 
  26. ^ "Они сражались за Сирию. 11 российских генералов, отличившихся в арабской республике". kommersant.ru (Rusça). Коммерсантъ.ru. 11 Aralık 2017. 12 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2017. 
  27. ^ Сергей Вальченко; Александр Круглов; Егор Созаев-Гурьев (28 Aralık 2017). ""В плен никого не брать!"". iz.ru. 2 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  28. ^ "Командующего ВДВ десантировали в Сирию". kommersant.ru. 23 Haziran 2020. 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  29. ^ "Путин присвоил звание генерала армии главкому ВКС РФ Сергею Суровикину". TASS. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2021. 
  30. ^ "Russian commander admits situation is 'tense' for his forces in Ukraine". Reuters (İngilizce). 18 Ekim 2022. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  31. ^ "'We may have to make some difficult decisions in Kherson' Meduza's summary of the first interview given by Russia's new top commander in Ukraine". Meduza. 19 Ekim 2022. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  32. ^ "Ukraine attempts to attack, Russia grinds down enemy forces — commander". Tass. 18 Ekim 2022. 28 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  33. ^ "Putin makes top brass take the fall for Kherson humiliation". Daily Telegraph. 10 Kasım 2022. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  34. ^ "Why the boss of Wagner Group is feuding with Russia's military leaders". The Economist. ISSN 0013-0613. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  35. ^ Matthew Chance (29 Haziran 2023), "Russian Gen. Sergey Surovikin was secret VIP member of Wagner, documents show", CNN , Wikidata Q120097315
  36. ^ Chance, Matthew (30 Haziran 2023). "Exclusive: Russian General Sergey Surovikin was secret VIP member of Wagner, documents show". CNN. 30 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2023. 
  37. ^ "Russian commander urges Wagner fighters to 'obey will of president' and return to bases". Reuters (İngilizce). 24 Haziran 2023. Erişim tarihi: 28 Haziran 2023. 
  38. ^ Roth, Andrew; Sabbagh, Dan (28 Haziran 2023). "Russian general who may have known about Wagner mutiny goes missing". The Guardian (İngilizce). Erişim tarihi: 28 Haziran 2023. 
  39. ^ "Russian general arrested following Wagner mutiny - MT Russian". The Moscow Times (İngilizce). 28 Haziran 2023. 29 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2023. 
  40. ^ Tanno, Sophie; Kottasová, Ivana; Shelley, Jo; Chernova, Anna (29 Haziran 2023). "After the short-lived insurrection, questions swirl over top Russian commander and Prigozhin". CNN (İngilizce). 30 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2023. 
  41. ^ Grove, Thomas (13 Temmuz 2023). "Russia Detained Several Senior Military Officers in Wake of Wagner Mutiny". Wall Street Journal. 20 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2023. 
  42. ^ "Картаполов заявил, что Суровикин «сейчас отдыхает»". Vedomosti (Rusça). 12 Temmuz 2023. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2023. 
  43. ^ "Генерал Суровикин отдыхает в Ростове — источники Readovka". Readovka. 13 Temmuz 2023. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2023. 
  44. ^ "ОНК опровергла сообщения, что Суровикин находится в "Матросской Тишине"". RIA Novosti (Rusça). 13 Temmuz 2023. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2023. 
  45. ^ Council Decision (CFSP) 2022/265 of 23 February 2022 amending Decision 2014/145/CFSP concerning restrictive measures in respect of actions undermining or threatening the territorial integrity, sovereignty and independence of Ukraine (İngilizce) (32022D0265), 23 Şubat 2022, 16 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Mart 2022 
  46. ^ "Путин присвоил звание Героя России генералу Суровикину за успехи в Сирии". 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2022. 
  47. ^ "Russia appoints notorious general to lead Ukraine offensive". the Guardian (İngilizce). 8 Ekim 2022. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022. 
  48. ^ "Vladimir Putin makes 'brutal and corrupt' general new military chief". The Telegraph (İngilizce). 8 Ekim 2022. ISSN 0307-1235. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  49. ^ ""Targeting Life in Idlib": Syrian and Russian Strikes on Civilian Infrastructure" (İngilizce). 15 Ekim 2020. 10 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  50. ^ "РОСРЕЕСТР СКРЫЛ КВАРТИРЫ И ТАУНХАУС СЕМЬИ ГЕНЕРАЛА СУРОВИКИНА". 20 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Sergey_Surovikin&oldid=32363918" sayfasından alınmıştır