Seraf

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Serafim sayfasından yönlendirildi)

Seraflar, Hristiyanlık ve İslam'da, Tanrı'nın tahtını çevreleyen ve sürekli O'nun adını öven meleklerdir. "Tanrı'ya olan yakıcı sevgileri" nedeniyle "Seraf" (yananlar) olarak adlandırılırlar.

İslâm[değiştir | kaynağı değiştir]

Her biri başka bir kafaya sahip dört kerûbları figürü.

Seraflar, Allah'a en yakın göksel varlıklardır. Yüce Melekler mukarrebûn arasındadırlar taşıyanlardan farklı olarak tahtı kuşatır ve Allah'ı tesbih ederler.[1]

İsimleri, Allah'a olan ateşli hayranlıkları ve sevgileri nedeniyle "yanmak" kelimesinden gelmektedir.

Haberci meleklerin aksine, gökte kalırlar ve dünyaya girmezler.[2]

Tirmizi'ye göre "Sad Suresinin" "Yüce meclisten" bahsetmesi, Âdem ve insanın yaratılışını tartışan serafim'e atıfta bulunmaktadır.

İslam'a göre, İblis bir serafti, Allah'tan başkasına secde etmeyi reddettiği için gökten kovulmuş.[3]

Bir seraf, Allah'ın iradesini alt meleklere iletir.[4]

Hıristiyanlık[değiştir | kaynağı değiştir]

Kutsal Kitap’ta “Üzerinde Seraflar duruyordu; her birinin altı kanadı vardı, ikisiyle yüzlerini, ikisiyle ayaklarını örtüyor, öbür ikisiyle de uçuyorlardı.” şeklinde bahsedilen bu melekler, elleri, ayakları, yüzleri ve üç çift kanatları olan varlıklar olarak tasvir edilmektedir. Önlerinde ve arkalarında birçok gözleri vardır. Serafların yüzleri aslana, boğaya, insana ve kartala benzeyen dört farklı türünün olduğu söylenir. Seraflardan Tanrı’nın tahtının etrafını kuşatan ve Tanrı’ya çok yakın olup, devamlı onu öven ve yücelten melekler olarak bahsedilir. Seraflar, tahtın etrafını kuşattıkları gibi, aynı şekilde “Kuzu” yani “Oğul Tanrı İsa”’nın da etrafını çevrelerler.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b THE EXISTENCE AND PARTS OF ANGELS IN CHRISTIANITY AND ISLAM (An Angelological Interview Essay) Murat SERDAR Yard. Assoc. Prof. Dr., Erciyes Ü. İlahiyat F. mserdar@erciyes.edu.tr
  2. ^ Schöck, Cornelia (1996). "Die Träger des Gottesthrones in Koranauslegung und islamischer Überlieferung". Die Welt des Orients. 27: 104-132. ISSN 0043-2547. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  3. ^ Robert Southey The Poetical Works, Collected by Himself, Band 3 Longman 1838  4. Jan. 2012 s. 68
  4. ^ Burge, S. (2015). Angels in Islam: Jalal Al-Din Al-Suyuti's Al-Haba'ik Fi Akhbar Al-mala'ik. Vereinigtes Königreich: Taylor & Francis.