Sakk-ı Şer’î

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Şer’îyye Sicilleri'ndeki her çeşit yazılı kayıtlar belli bir usûle göre düzenlenmekte ve sicile kaydedilmektedir ki, bu usûle: sakk-ı şer’î usulü denmektedir. Sakk kavramı Farsça, çek kelimesinin Arapçalaştırılmış hâlidir ve sözlükte berat, hüccet, temessük, tapu tezkeresi ve kısaca yazılı belge anlamlarına gelir. Terim olarak ise; şer’î mahkemelerin sicile kaydettiği veya yazılı olarak tarafların eline verdiği her çeşit belgenin düzenlenmesinde ve yazılmasında takip edilen yazım usûlüne veya bu çeşit yazılı belgelere Sakk-ı Şer’î denmektedir.

Başta ilâm ve hüccetler olmak üzere bütün kayıtların tanzim ve yazım şekillerini açıklayan örnekler yazılarak, sakk kitapları te’lîf edilmiş ve şer’iyye sicillerindeki kayıtların tanzimi meselesi, düzenli ve sağlam bir şekilde ortaya konmuştur. Düstûr’da yirmi ikinci maddede:” Cerîde-i muharrer sûret-i dâva esas tutularak i’lâm müsveddesi usûl-i sakk üzere kaleme alınır. Hîn-i tesviyede sûret-i zabtın bazı ibarelerinde kâide-i sakk üzere mahv ve isbât câiz ise de esas mes’elece tağyîr olmak şarttır...”.denilerek takip edilecek yazım usûlünün “sakk usûlü” olduğu belirtilmiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Türkiye Diyanet Vakfı; yıl: 2008, cilt: 35, sayfa: 584-587