Sırbistan Seferi (1477)
| Sırbistan Seferi | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1454-1483 Osmanlı-Macar Savaşı | |||||||||
_-_pano.JPG) Semendire Kalesi | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Osmanlı Devleti |
 Macaristan Krallığı | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
|
Fatih Sultan Mehmed |
Matyas Corvinus | ||||||||
| Güçler | |||||||||
| ~20-30.000 asker | ~1-1.500 asker | ||||||||
| Kayıplar | |||||||||
| Yok denecek kadar az | Macar garnizonları teslim oldu | ||||||||
Sırbistan Seferi, 1454-1483 Osmanlı-Macar Savaşı'nda evre.
Fatih Sultan Mehmed komutasındaki Osmanlı ordusu 1476 yılındaki Boğdan Seferi'nden dönüşte, Macar Kralı Matyas Corvinus'un aynı yıl Osmanlılara bağlı Sırbistan topraklarında Semendire'yi tehdit altında bulundurmak amacıyla inşa ettiği üç hisarı (Hram [Ram] ve Koyluca [Kulič]) 1477 Ocak ayında kuşatarak geri aldı.
Sefer öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Macar Kralı Matyas Corvinus emrindeki Kara Ordu'nun maliyetini karşılamak için Budin'de Diet toplamış, gerekli finansmanı Osmanlılar üzerine açılacak bir sefer koşuluyla temin edebilmişti. Bu çerçevede, büyük çaplı bir Osmanlı karşı saldırısını tetiklememek adına daha küçük bir hedef seçerek Sava nehrinin güneyinde Belgrad'ı tehdit altında bulunduran Böğürdelen Kalesi'nin ele geçirilmesini hedefledi. 1475 sonunda kış koşullarında harekete geçen yaklaşık 40.000 kişilik ağır süvari ve piyade ağırlıklı Macar ordusu (330 parçalık ince donanma da eşlik ediyordu) yaklaşık 1.200 kişilik bir garnizona sahip Böğürdelen'i 1476 Ocak ayının ilk günlerinde kuşattı. Bununla birlikte, 1 ay süren bombardımandan sonuç alamayan Macar Kralı ordusunu yeterince hasar almamış kaleye taarruza kaldırınca, ağır kayıplara uğradı. Buna mukabil, uzayan kuşatma karşısında direnme olanağı kalmayan kalenin garnizonu vire ile 15 Şubat 1476'da teslim oldu. Kral Matthias kaleyi yerlebir etmek yerine tahkim ederek Macaristan'ın güneyini Osmanlılara karşı koruyan kale zincirinin güçlü bir halkası haline getirdi ve oluşturduğu banlığın merkezi yaptı.[1] Ayrıca, Osmanlı topraklarında Semendire'yi tehdit altında bulunduracak ikisi büyük (Haram [Ram] ve Koyluca [Kulič]) üç ahşap hisar inşa etti.
Sefer[değiştir | kaynağı değiştir]
Boğdan seferinden dönen Fatih Sultan Mehmed Macar sınırındaki bu gelişmeleri haber alınca askerin yorgunluğuna bakmadan şiddetli kış ortasında süratle Semendire önlerine ilerledi.[2] Osmanlı ordusu 1477 Ocak ayında hisarları kuşattıysa da top atışları etkisiz kaldı. Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmed civardaki dağlardan çok miktarda odun getirterek hisarların etrafına yığdırdı ve bunları yakarak ahşap kaleleri ateşe vermeyi planladı. Bunun üzerine durumun vahametini gören Macar savunmacılar teslim oldular ve kaleyi tahliye ettiler.[3]
Sefer sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
1483 ilkbaharında Osmanlı ordusunun başında Tuna bölgesine ilerleyen II. Bayezid Semendire ve Güvercinlik kaleleri arasında kalan 70 kilometrelik alanı koruyan Haram (Ram/Hram) ve Koyluca (Kulič) hisarlarının müstahkem birer kaleye dönüştürdü. İki ayda tamamlanan inşaat sonucunda iki hisar da taştan birer kale haline getirildi. Bu bağlamda, özellikle Haram kalesi Balkanlarda inşa edilen ilk topçu takviyeli kale oldu.[4] İnşaat sonrasında kalelere yeterli miktarda ulufeli asker ve top yerleştiren Osmanlılar Semendire ve Güvercinlik arasındaki önemli bir savunma boşluğunu da doldurmuş oldu.[5]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "From Nicopolis to Mohács: A History of Ottoman-Hungarian Warfare, 1389-1526, Tamás Pálosfalvi, Brill (2018), s. 253
- ^ "İslam Ansiklopedisi, "Mehmed II" maddesi, Türk Diyanet Vakfı, Ankara (2003), c.28, s.402". 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2022.
- ^ "Osmanlı Kaynaklarına Göre Fatih Sultan Mehmed’in Siyasî ve Askerî Faaliyeti", Selâhattin Tansel, Ankara (1999), s. 186-188
- ^ XV. Yüzyılın İkinci Yarısında Balkanlarda Osmanlı Serhad Organizasyonunun Oluşumu: Kaleler Ağı, Askeri Personel, Finansman ve Mali Külfet", Göksel Baş, Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi (2018-1), sy.33, s.158
- ^ "Tevârîh-i Âl-i Osmânİbn-i Kemal, İbn-i Kemal, (haz. Ahmet Uğur), Türk Tarih Kurumu, Ankara (1997), c.8, s.48-49