Süryani edebiyatı
Süryani edebiyatı, klasik Süryanice kullanılarak yazılmış edebi ve liturjik metinleri kapsayan edebiyatı kapsar.
En erken Süryanice metinler 2. yüzyıla kadar tarihlenmektedirler. En önemli metinler arasında Süryanice Eski Ahit olan Peşitta ve Diatesseron adlı eser sayılabilir. En parlak dönemini 4 ve 8. yüzyıllar arasında yaşayan Süryani edebiyatı, 9. yüzyıldan itibaren Süryani yazarların yazım dili olarak Arapçayı tercih etmesi nedeniyle gerilemiştir. Daha geç dönemlerde oldukça seyrek edebi metinler ortaya konulsada, Süryanice Süryani Ortodoks Kilisesi mensuplarınca kilisede kullanılmaya devam edilmiştir.
Süryani Yazarlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Mara bar Serapion
- Bardesanes (2. yüzyıl)
- Afrahat 270-345
- Efraim (ö. 373).
- Antakyalı İshak (5. yüzyıl)
- Narsai (5. yüzyıl)
- İstefanos Bar Sudhaile (geç 5. yüzyıl)
- Suruçlu Yakup (ö. 521)
- Mabbuglu Philoxenus (ö. 523)
- Edessalı Pavlus (ö. 526)
- Antakyalı Severus (ö. 538)
- Resainalı Sergios (ö. 536)
- Efesli İoannes (ö. 588)
- Rakkalı III. Petrus (ö. 591)
- Büyük Babai (ö. 628)
- Antakyalı I. Athanasius (ö. 635)
- Tikritli Marutha (ö. 649)
- Sahdona (ö. yaklaşık 650)
- Yuhanna bar Penkaye (geç 7. yüzyıl)
- Ninovalı İshak (ö. 700)
- Edessalı Yakup (ö. 708)
- Thedoros Bar Konai (8. yüzyıl)
- Theodoros Abu Qurrah (ö. 823)
- Tagritli Antonius (9. yüzyıl)
- Theodosius Romanus (9. yüzyıl)
- Tomā bar Ya'qubh (9. yüzyıl)
- Dionysios Bar-Salibi (12. yüzyıl)
- Bar Hebraeus (13. yüzyıl)
- Yorgi Warda (13. yüzyıl)
- Nusaybinli Ebedjesu (ö. 1318)
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Zafer Duygu, Kutlu Akalın, Süryani Literatürü (2018)
