Sümer mitolojisi
Sümer mitolojisi, Sümerler'in yıkılışlarına kadarki dönemde din ve bilimle ilgili kültürünü içerir. Birçok tanrı ve tanrıçaları vardır ve onlar Sümer mitolojisini oluşturur. Bu tanrılar ve tanrıçalar Yaradılış destanı, Tufan hikayesi gibi edebî eserlerinde açıkça belirtilmektedir. Sümer mitolojisine ait birçok figürün kısmen veya değişerek babil sürgünü sırasında Yahudi kültürüne geçtiği, oradan da değişik dini inanış ve kültürel anlatımlara kaynaklık ettiği düşünülmektedir.
Örneğin, yorulmak bilmeden gezen güneş tanrısı Utu her şeyi görür, adaleti korur, insanlara yardım eder. Bilgelik ve su tanrısı Enki insanların ve sihirbazların koruyucusudur. Venüs yıldızını simgeleyen tanrıça İnanna âşıkların ve savaşçıların koruyucusudur.
Paralel hikayeler
Bazı sümer dini hikayeleri, benzer şekillerde daha sonraki dönem Ortadoğu dini anlatıları ile benzer karakter ve anlatım özelliklerine sahiptirler. Örneğin Nuh ve tufan anlatısı Gılgamış destanı ve Deluge miti ile bağlantılanır. Yahudi yeraltı karakteri şeul sümer ve babilde tanrıça Ereşkigal tarafından yönetilen Kigal ve Babilli eşdeğeri ölüm tanrısı Nergal ile ilişkilendirilir. Sümer uzmanı Samuel Noah Kramer Sümerlerde, Arapça ve İbranicede önekler üzerine bir kitap yazmış ve benzerlikleri ortaya koymuştur.[1]
Ayrıca bakınız
 | Mitoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
- ^ Samuel Noah Kramer, (1952). "From the Tablets of Sumer", 133-135.