Rus irredantizmi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Rus irredantizmi, günümüzde Rusya'da Rus İmparatorluğu ve Sovyetler Birliği'ne öykünen irredantist bir düşünce hareketidir.

Kırım'ın hukuksuzca Ukrayna'dan koparılması, Rusya'nın irredantist hareketlerinin zirvesini oluşturur.

Büyük Rusya rüyasının sınırları:      1945'te Sovyetler Birliği      Hiçbir zaman Rus İmparatorluğu'nun parçası olamamış Sovyet bölgeleri: Tuva, Doğu Prusya, Zakarpatya ve Batı Ukrayna       Rus İmparatorluğu tarafından işgal edilmiş bölgeler: Finlandiya ve Polonya      1955'te Varşova Paktı'nın ulaştığı en geniş sınırlar: Moğolistan ve Kuzey Kore       Rus İmparatorluğu tarihinde ulaşılan en geniş sınırlar: İran'ın kuzeyi, Sincan ve Mançurya

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Rus İmparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

Kabaca 16. yüzyıldan 20. yüzyıla dek Rus İmparatorluğu yayılmacı politikalar izlemiştir. Bu politikalar gereği Sibirya, Türkistan, Özbekistan ve Kafkaslar'ı işgal etmiştir. Ermeni Hıristiyanları Osmanlı'dan koparmanın dışında bu hareketlerin çok azı irredantist güdüyle yapılmıştır.

Sovyetler Birliği sonrası (21. yüzyıl)[değiştir | kaynağı değiştir]

1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından Rusya Federasyonu dışında yaşayan Rus kökenli nüfusa yönelik politikalardan vazgeçildiğine inanılyordu.[1] Kimi araştırmacılar 1990'larda Rusya'nın irredantist politikalardansa ekonomiyi dönüştürmeye odaklanığını savunuyordu. Dahası, seçmenler arasında irredantist politikalara topyekun destek veya karşı çıkış gözlenemedi. Rus siyasetçiler, bu dönemde daha çok dışarıdan gelecek tehlikelere odaklanmıştı.

Putin döneminde Kırım'ın Ukrayna'dan koparılması, irredantist düşüncenin ve Büyük Rusya rüyasının bir yansımasıdır.[2][3][4][5]

Anavatanından koparılmış Kırım, Rus milliyetçiliğinde daha çok Ukrayna üzerine odaklanan aşırı sağ tandanslı yeni bir dalga yarattı.[6] Kırım'dan sonra Ukrayna'nın üzerine daha çok gidildi ve ülkenin doğusunun işgal edilerek Novorossiya adında kukla bir devlet kurulması projesi ortaya kondu. Putin, Kırım işgalini "Büyük Rusya irredantizminin manifestosu" olarak tanımladı.[7] Ancak, Novorossiya projesi başarısız oldu ve rafa kalkmak zorunda kaldı.[8][9]

Kimi Rus milliyetçileri Baltık devletleri[10] veya Kazakistan gibi Eski Sovyet ülkelerinin bir kısmının Kırım ile aynı kaderi paylaşmasını istiyor.[11]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Tristan James Mabry; John McGarry; Margaret Moore; Brendan O'Leary (2013). Divided Nations and European Integration: National and Ethnic Conflict in the 21st Century. University of Pennsylvania Press. s. 365. ISBN 9780812244977. 
  2. ^ Armando Navarro (2015). Mexicano and Latino Politics and the Quest for Self-Determination: What Needs to Be Done. Lexington Books. s. 536. ISBN 9780739197363. 
  3. ^ Joseph J. Hobbs (2016). Fundamentals of World Regional Geography. Cengage Learning. s. 183. ISBN 9781305854956. 
  4. ^ Marvin Kalb (2015). Imperial Gamble: Putin, Ukraine, and the New Cold War. Brookings Institution Press. s. 163. ISBN 9780815727446. 
  5. ^ Stephen Saideman (18 Mart 2014). "Why Crimea is likely the limit of Greater Russia". The Globe and Mail. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 
  6. ^ Casey Michael (19 Haziran 2015). "Pew Survey: Irredentism Alive and Well in Russia". The Diplomat. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 
  7. ^ Vladimir Socor. "Putin's Crimea Speech: A Manifesto of Greater-Russia Irredentism". 11 (56). Eurasia Daily Monitor. 13 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 
  8. ^ "Russian-backed 'Novorossiya' breakaway movement collapses". Ukraine Today. 20 Mayıs 2015. 21 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Vladimir Dergachev; Dmitriy Kirillov (20 Mayıs 2015). Проект «Новороссия» закрыт [Project "New Russia" is closed]. Gazeta.ru (Rusça). 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020. 
  9. ^ "Why the Kremlin Is Shutting Down the Novorossiya Project". Carnegie Endowment for International Peace. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2015. 
  10. ^ William Maley (1995). "Does Russia Speak for Baltic Russians?". The World Today. 51 (1). ss. 4-6. JSTOR 40396641. 
  11. ^ Alexander C. Diener (2015). "Assessing potential Russian irredentism and separatism in Kazakhstan's northern oblasts". Eurasian Geography and Economics. 56 (5). ss. 469-492. doi:10.1080/15387216.2015.1103660.