Roma, Açık Şehir

Roma, Açık Şehir
Roma, Città Aperta
	"Roma, Açık Şehir" (Roma, Città Aperta) filminin özgün sinema afişi
Yönetmen	Roberto Rossellini
Yapımcı	Roberto Rossellini
Senarist	Roberto Rossellini; Sergio Amidei; Federico Fellini
Oyuncular	Aldo Fabrizi; Anna Magnani
Müzik	Renzo Rossellini
Görüntü yönetmeni	Ubaldo Arata
Kurgu	Eraldo Da Roma
Stüdyo	Excelsa Film
Dağıtıcı	Minerva Film SpA
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Dram, savaş
Renk	Siyah-beyaz
Yapım yılı	1945
Çıkış tarih(ler)i	27 Eylül 1945 İtalya ; Eylül 1946 Cannes Film Festivali; Mart 1993, 13. Uluslararası İstanbul Film Festivali
Süre	100 dakika
Ülke	İtalya
Dil	İtalyanca,Almanca
Diğer adları	Roma, Açık Şehir (Türkiye); Open City (ABD); Rome, Open City (Uluslararası); Rome, ville ouverte (Fransa); Roma, ciudad abierta (İspanya); Rom, offene Stadt (Almanya)

Roma, Açık Şehir, 1945 İtalya yapımı dramatik savaş filmidir. Özgün adı Roma, Città Aperta olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Rome, Open City ve Open City adları ile gösterilmişti. Film Mart 1993'te 13. Uluslararası İstanbul Film Festivali kapsamında da gösterilmişti.

Senaryosunu Sergio Amidei'nin Federico Fellini ile birlikte yazdıkları filmin yapımcısı ve yönetmeni Roberto Rossellini'dir. Rossellini filmin senaryosuna da katkıda bulunmuştu. Filmde iki profesyonel oyuncu, Aldo Fabrizi ve Anna Magnani dışında tamamen amatör oyuncular rol almışlardı. Film 1946 yılında Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ödülü aldı. 1947'de ABD'de En iyi Senaryo Akademi Ödülü'ne aday gösterilmişti. İtalyan Yeni Gerçekçiliği film akımının ilk örneği olan film, 1944 yılında Nazi işgali altındaki başkent Roma'daki direnişin öyküsünü anlatır.

Özet[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru 1944 yılında Nazi işgali altındaki Roma şehrinde yaşayan bir grup insanın hikâyesi anlatılır. Gestapo, Nazilere karşı yapılan direniş hareketinin lideri olan Giorgio Manfredi'nin (Marcello Pagliero) peşine düşmüştür. Yakın arkadaşı Francesco (Francesco Grandjacquet), Francesco'nun evlenmek üzere olduğu dul Pina (Anna Magnani) ve Rahip Don Pietro Pellegrini (Aldo Fabrizi) birlikte Giorgio'nun bir an önce Roma'dan ayrılabilmesi için yeni bir kimlik edinmesine yardımcı olurlar.

Oyuncu kadrosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Oyuncu	Rolü
Aldo Fabrizi	Don Pietro Pellegrini
Anna Magnani	Pina
Marcello Pagliero	Luigi Ferrari / Giorgio Manfredi
Vito Annichiarico	Marcello
Nando Bruno	Agostino
Harry Feist	Binbaşı Bergmann
Giovanna Galletti	Ingrid
Francesco Grandjacquet	Francesco
Eduardo Passarelli	Mahallenin Polis Komiseri
Maria Michi	Marina Mari
Carla Rovere	Lauretta
Carlo Sindici	Polis Komiseri
Joop van Hulzen	Yüzbaşı Hartmann
Ákos Tolnay	Avusturyalı firari

Film hakkında notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş zamanının yokluklarının da zorlaması ile film sağdan soldan derlenmiş farklı farklı markadan negatiflere çekilmişti. Bunlar dış çekimler için Ferrania C6 iç sahneler için ise ışığa daha hassas olan Agfa Super Pan ve Agfa Ultra Rapid idi. Bu durum aslında bir dezavantaj değil aksine filmin belgesel filmleri andıran yapısına katkıda bulunan olumlu bir faktör olmuştu.^[1]
Filmin senaryosu yazılırken Roma'daki işgal hâlâ sürüyordu (1943-1944) hatta filmin çekimleri başladığında da işgal tam sona ermemişti. Bu nedenle bazı çekimler kameralar gizlenerek ve sessiz olarak yapılmıştı. Film ekibinde rol alan bazı elemanlar da bu işgale karşı yapılan direnişe bizzat katılmışlardı. Oyunculardan ikisi hariç diğerlerinin sıradan görünümlü amatörlerden seçilmiş olmaları, belgesel tarzına yakın kaba ve çok katmanlı anlatım şekli, kamera hareketlerinin özgürlüğü, belgeseli andıran siyah beyaz görüntüler ve savaşın şehirde bıraktığı izlerinin henüz çok taze oluşu gibi etmenler filmi olağanüstü derecede gerçekçi yapıyordu. Ayrıca dış çekimlerde günlük hayatın sıradan hikâyeleri ile yoksulların sosyal problemlerine de eğiliniyordu. Rossellini'nin aralara serpiştirdiği melodramatik duygusallık anlarının da gelişimine katkıda bulunduğu bu yeni tür sonraki yıllarda John Cassavetes, Martin Scorsese, Robert Altman ve Spike Lee gibi yönetmenleri de etkileyecekti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ İngilizce wikipedia maddesi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

IMDb'de Roma, Açık Şehir

[1] İngilizce wikipedia maddesi.

[1]

g t d Altın Palmiye kazanan filmler
1939-1959	Union Pacific (1939) • Hets (1944) • Yaratılan Adam (1946) • Toprak Kızıl Olacak (1946) • Kısa Tesadüfler (1946) • Maria Candelaria (1946) • Neecha Nagar (1946) • Kesin Dönüş (1946) • Pastoral Senfoni (1946) • Die letzte Chance (1946) • Kanatsız İnsanlar (1946) • Roma, Açık Şehir (1946) • Dumbo (1947) • Üçüncü Adam (1949) • Bayan Julie (1951) • Milano'da Mucize (1951) • Othello (1952) • İki Paralık Umut (1952) • Dehşet Yolcuları (1953) • Cehennem Kapısı (1954) • Marty (1955) • Sessiz Dünya (1956) • Kan Dökmeyeceksin (1957) • Leylekler Uçarken (1958) • Siyah Orfe (1959)
1960-1979	Tatlı Hayat (1960) • Uzun Ayrılık (1961) • Viridiana (1961) • Verilen Söz (1962) • Leopar (1963) • Cherbourg Şemsiyeleri (1964) • The Knack ...and How to Get It (1965) • Bir Kadın ve Bir Erkek (1966) • Bayanlar ve Baylar (1966) • Cinayeti Gördüm (1967) • Ne Ekersen (1968) • Cephede Eğlence (1970) • Arabulucu (1971) • İşçi Sınıfı Cennete Gider (1972) • Mattei Olayı (1972) • Paralı Asker (1973) • Korkuluk (1973) • Konuşma (1974) • Ateş Yıllarının Öyküsü (1975) • Taksi Şoförü (1976) • Babam ve Ustam (1977) • Nalın Ağıcı (1978) • Kıyamet (1979) • Teneke Trampet (1979)
1980-1999	Bütün O Caz (1980) • Kagemuşa (1980) • Demir Adam (1981) • Kayıp (1982) • Yol (1982) • Narayama Türküsü (1983) • Paris, Texas (1984) • Babam İş Gezisinde (1985) • Misyon (1986) • Şeytanın Güneşi Altında (1987) • Fatih Pelle (1988) • Seks Yalanları (1989) • Vahşi Duygular (1990) • Barton Fink (1991) • İyi Niyetler (1992) • Elveda Cariyem (1993) • Piyano (1993) • Ucuz Roman (1994) • Yeraltı (1995) • Sırlar ve Yalanlar (1996) • Kirazın Tadı (1997) • Yılan Balığı (1997) • Sonsuzluk ve Bir Gün (1998) • Rosetta (1999)
2000-2019	Karanlıkta Dans (2000) • Oğul Odası (2001) • Piyanist (2002) • Fil (2003) • Fahrenheit 9/11 (2004) • L'Enfant (2005) • Özgürlük Rüzgarı (2006) • 4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün (2007) • Sınıf (2008) • Beyaz Bant (2009) • Amcam Önceki Hayatlarını Hatırlıyor (2010) • Hayat Ağacı (2011) • Aşk (2012) • Mavi En Sıcak Renktir (2013) • Kış Uykusu (2014) • Dheepan (2015) • Ben, Daniel Blake (2016) • Kare (2017) • Arakçılar (2018) • Parazit (2019)
2020-2039	Titane (2021) • Hüzün Odası (2022) • Anatomy of a Fall (2023)

g t d Yabancı Dilde En İyi Film New York Sinema Eleştirmenleri Birliği Ödülü sahipleri
1937–1977	Mayerling (1937) Grand Illusion (1938) Harvest (1939) The Baker's Wife (1940) Ödül verimedi (1941–1945) Rome, Open City (1946) To Live in Peace (1947) Paisan (1948) Bicycle Thieves (1949) L'Amore (1950) Miracle in Milan (1951) Forbidden Games (1952) Justice Is Done (1953) Gate of Hell (1954) Umberto D. (1955) The Road (1956) Gervaise (1957) My Uncle (1958) The 400 Blows (1959) Hiroshima My Love (1960) The Sweet Life (1961) Ödül verilmedi (1962) 8½ (1963) That Man from Rio (1964) Juliet of the Spirits (1965) The Shop on Main Street (1966) The War Is Over (1967) War and Peace (1968) Ödül verilmedi (1969–1977)
1978–2000	Bread and Chocolate (1978) The Tree of Wooden Clogs (1979) My American Uncle (1980) Pixote (1981) Time Stands Still (1982) Fanny and Alexander (1983) A Sunday in the Country (1984) Ran (1985) The Decline of the American Empire (1986) My Life as a Dog (1987) on the Verge of a Nervous Breakdown (1988) Story of Women (1989) The Nasty Girl (1990) Europa Europa (1991) Raise the Red Lantern (1992) Farewell My Concubine (1993) Three Colours: Red (1994) Wild Reeds (1995) The White Balloon (1996) Ponette (1997) The Celebration (1998) All About My Mother (1999) Yi Yi (2000)
2001–günümüz	In the Mood for Love (2001) And Your Mother Too (2002) City of God (2003) Bad Education (2004) 2046 (2005) Army of Shadows (2006) The Lives of Others (2007) 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (2008) Summer Hours (2009) Carlos (2010) A Separation (2011) Amour (2012) Blue Is the Warmest Colour (2013) Ida (2014) Timbuktu (2015) Toni Erdmann (2016) BPM (Beats per Minute) (2017) Cold War (2018) Parasite (2019) Bacurau (2020) The Worst Person in the World (2021) EO (2022) Anatomy of a Fall (2023)