Riversleigh

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Avustralya Memeli Fosil Bölgeleri; Riversleigh/Naracoorte
UNESCO Dünya Mirası
Konum Avustralya
KriterDoğal: viii, ix
Referans698
Tescil1994 (18. oturum)
BölgeAsya-Pasifik

Queensland'ın kuzeybatısındaki Riversleigh, Avustralya'nın en ünlü fosil sitesidir. 100 km²'lik alan, antik memeliler, kuşlar ve Oligosen ve Miyosen çağlarında yaşamış olan sürüngenlerin fosil kalıntılarını barındırmaktadır.[1]

Riversleigh'deki fosiller olağandışıdır çünkü sıkıştırılmamış yumuşak tatlısu kireçtaşlarında bulunurlar.[2] Bu, hayvan kalıntılarının üç boyutlu yapısını koruduğu anlamına gelmektedir. Bölge, Gregory Nehri'nin havzasında bulunmaktadır.[3]

Bölgedeki fosil varlığı ilk olarak 1901 yılında ortaya çıkarılmıştır.[4] İlk keşif araştırması 1963 yılında yapılmıştır. 1976 yılından beri alan, sistematik araştırmalara konu olmuştur.[4] Site 1994 yılında Güney Avustralya'daki Naracoorte Mağaraları Milli Parkı ile birlikte bir Dünya Mirası alanı olarak listelenmiş ve Boodjamulla Ulusal Parkı'nın bir uzantısıdır.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Archer M; Hand, Suzanne J. & Godthelp H. [1991] 2000. Australia's lost world: Riversleigh, World Heritage Site. Reed, Sydney.
  2. ^ Anna Salleh (16 Şubat 2006). "Huge skulls clues to snake evolution". ABC Science. Australian Broadcasting Corporation. 11 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2010. 
  3. ^ "Australian Fossil Mammal Site - Riversleigh more information". Department of Sustainability, Environment, Water, Population and Communities. 15 Mayıs 2008. 21 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2012. 
  4. ^ a b The Australian Heritage Council (2012). Australia' Fossil Heritage: A Catalogue of Important Australian Fossil Sites. Csiro Publishing. ss. 43-44. ISBN 0643102302. 26 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2012. 
  5. ^ "Australian Fossil Mammal Sites (Riversleigh / Naracoorte)". UNESCO World Heritage Centre. 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2015.