Richard Wentworth (sanatçı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Richard Wentworth CBE (d. 1947), Britanyalı sanatçı, küratör ve öğretmen.

Gündelik nesnelere ve sanayi alanı görüntülerine odaklandığı fotoğraf ve heykel çalışmaları ile tanınır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Wentworth -o zaman Yeni Zelanda'nın bir şehri olan- Samoa'da 1947'de doğdu. 1965'ten itibaren Kuzey Londra'daki Hornsey College of Art'ta okudu. Ardından Bill Woodrow ve Tony Cragg'le aynı dönemde Royal College of Art'ta öğrenim gördü.

Sanatçı, 1971-1987 yılları arasında Goldsmiths College'da ders verdi. 1980'lerde Londra'da birlikte sergiler açan bir grup sanatçının oluşturduğu, "New British Sculpture" adlı hareket içinde yer aldı. Çalışmalarının, 1988'de Londra'da birlikte sergi açmaya başlayan Young British Artists grubunun çalışmalarına da ilham verdiği iddia edilir.

2002'den itibaren Ruskin School of Art'ta (Oxford Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü) görev yaptı, bunun yanı sıra 2009-2011 arasında Royal College'de heykel bölümünün başkanlığını yürüttü.

Kettle's Yard'da gerçekleştirilen ve yaratıcı süreç ile toplu üretim ve tüketimciliğin getirdiği savurganlığı ortaya koyan Thinking Aloud sergisinin küratörlüğünü üstlendi. 2002'den 2010'a dek Ruskin School of Drawing and Fine Art ile Oxford Üniversitesi'nde 'Master of Drawing'; The Royal College of Art, Londra'da ise, bir yıl boyunca Heykel Bölümü başkanlığı görevlerini yürüttü.

New British Sculpture[değiştir | kaynağı değiştir]

Siege, 1983–1984, Tate Modern

Wentworth, minimalist ve kavramsal sanata ortak tepkileri ile tanımlanan New British Sculpture sanatçılarından biri olarak[1] farklı malzemeleri ve objeleri bir araya getiren çalışmalar yapmıştır. Shower adlı çalışmasında Wentworth, sıradan bir masaya küçük bir pervane ekleyerek, mobilyanın uçuşa geçmek üzere olduğu izlenimini yarattı. Elektrik ampulleri, "aydınlanma anının" sembolü olarak sıkça eserlerinde yer aldı 1995'te galerinin Lisson Gallery'nin tavanına bir telle asılmış halde duran birçok kitaptan oluşan Sahte Tavan isimli bir çalışmayı meydana getirdi. Bu çalışmanın bir benzerinin 2005 Eylül'ünde İstanbul Modern'deki Çekim Merkezi adlı sergi için üretmiş ve eser, İstanbul Modern kütüphanesi ile özdeşleşmiştir.[2] 200'de Winchester Katedralindeki katedralin inşası sırasında nasıl desteklenmiş olabileceğini konu alan Recall adlı çalışmayı üretti.

Sergileri[değiştir | kaynağı değiştir]

1996'da County Durham'daki River Tees'deki Marking the Parish Boundaries sergisi, Milli Piyango tarafından mali olarak desteklenen ilk halka açık sanat projesiydi.

2000'de Fischli & Weiss ve Gabriel Orozco ile birlikte Patricia Martín'in küratörlüğünü yaptığı ve Centro de la Imagen, Mexico City'de sergilenen "Aprendiendo menos"ta (daha az öğrenmek) çalıştı.[3]

Wentworth uzun yıllar Londra'nın Kings Cross bölgesinde yaşadı ve 2002'de An Area of Outstanding Unnatural Beauty projesi için üç aylığına bir tesisat malzemeleri dükkânını devralarak, burayı ziyaretçilerin bölgeyi keşfedecekleri ve bölgeyle sıkı bağlar kuracakları bir yer haline getirdi.

Temmuz 2009'da Lisson Gallery'nin, kendisinin ve Lisson'un müdürü Nicholas Logsdail'in kişisel koleksiyonlarından çok sayıda çalışmayı kapsayan yaz şovunun küratörlüğünü yaptı.[4]

Kişisel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Richard Wentworth, markalama ve marka yönetimi şirketi Jane Wentworth Associates'in stratejik markalama danışmanı olan Jane Wentworth'le evlidir.

Sanat alanındaki hizmetlerinden dolayı 2011'de Britanya İmparatorluğu Nişanı'na (CBE) layık görüldü.[5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Referans ve notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Interview with Richard Wentworth". The White Review (İngilizce). 28 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2024. 
  2. ^ Şimşek, Fatih. "İstanbul Modern Müzesi.docx". 6 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2024. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2012. 
  4. ^ "Richard Wentworth Interviewed in ArtReview by Oliver Basciano". 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2012. 
  5. ^ "No. 59647". The London Gazette (invalid |supp= (help)). 31 Aralık 2010. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]