Resul (İslam)
Rasul (Arapça: رسول), İslam dininde insanları müjdelemek ve uyarmak[1][2] için Allah tarafından gönderilen kişilere verilen isimdir. Kelime anlamı olarak: "tasarrufa hakkı olmaksızın, birinin sözünü olduğu gibi bir başkasına bildiren kimse"[3] anlamına gelir. Rasuller konusunda günümüzde verilen bilgilerin çoğu, Kur'an dışındaki kaynaklardan alındığından İslam dininin asıl kaynağı olan Kur'an'ın esas alınması gerekmektedir.
Kur'an'a göre rasuller insanlardan,[4] cinlerden,[5] meleklerden[6] seçilebilir. Aynı dönemde birden çok Rasul'un bulunabileceği[7][8] ve bütün ümmetlere[9] kavimlere rasullerin o kavmin lisanı ile gönderildiği[10] bu rasullerin her defasında yalanlandığı[11] ve insanlara rasullerin hidayetle geldiği insanların inanmamasına ise "Allah, insan rasul mü gönderdi?" demelerinden başka bir şeyin mani olmadığı[4] beyan edilmiştir.
Zümer Suresinin 71. ayetinde ise cehenneme gidecek kimselere cehennemin bekçileri onlara kendilerinden bir rasulün gelip cehenneme gidecekleri konusunda uyarıp uyarılmadıklarına yönelik sorusuna hepsinin verdiği cevap "evet" olmuştur.[12] Cennete gidenler de kendilerine rasul geldiğini ve rasullerin doğru söylediklerini ifade etmişlerdir.[13]
Kur'an'a göre rasul:
- Nuh, 26: 106-107
- Salih, 26: 142-143
- Lut, 26: 161-162
- Şuayb, 26: 177-178
- Musa, 19: 51
- İsmail, 19: 54
- Hud, 11: 58-59
- İsa, z.B. 2: 253, 4: 171
- Muhammed, z.B. 33: 40
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Kehf Suresi 56. ayet
- ^ En'am Suresi 48.Ayet
- ^ Devellioğlu, Ferit (1993). Osmanlıca - Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları. ISBN 975-7519-02-2.
- ^ a b İsra Suresi 94. ayet
- ^ En'am Suresi 130. ayet
- ^ Hacc Suresi 75. ayet
- ^ Taha Suresi 47. ayet
- ^ Yasin Suresi 13-14. ayetler
- ^ Yunus Suresi 47. ayet
- ^ İbrahim Suresi 4. ayet
- ^ Mü'minun 44. ayet ve Bakara 87. ayet
- ^ Zümer Suresi 71. ayet
- ^ Araf Suresi 43. ayet