Reseptörler listesi
Periferal membran protein reseptörleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Transmembran reseptörler[değiştir | kaynağı değiştir]
Transmembran reseptörleri metabotropik ve iyonotropik reseptörler olarak ikiye ayrılırlar.
Metabotropik reseptörler[değiştir | kaynağı değiştir]
G protein-kenetli reseptörler[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu reseptörler ayrıca "yedi transmembran reseptörler" veya "7TM" reseptörler olarak da bilinirler, çünkü polipeptit zincirleri membranı yedi kere aşar.
- Muskarinik asetilkolin reseptörüler (Asetilkolin and Muskarin)
- Adenozin reseptörüleri (Adenozin)
- Adrenoseptörler (Adrenerjik reseptörler olarak da bilinir; adrenalin ve diğer benzer yapılı hormonlar ve ilaçlar)
- GABA reseptörleri, Tip-B (γ-Aminobutirik asit veya GABA)
- Anjiyotensin reseptörleri (Anjiyotensin)
- Kannabinoid reseptörleri (Kanabinoidler)
- Kolesistokinin reseptörleri (Kolesistokinin)
- Dopamin reseptörleri (Dopamin)
- Glukagon reseptörleri (Glukagon)
- Metabotropik glutamat reseptörleri (Glutamat)
- Histamin reseptörleri (Histamin)
- Koku reseptörleri (koku duyusu için)
- Opioid reseptörleri (Opioidler)
- Rodopsin (bir fotoreseptör)
- Sekretin reseptörleri (Sekretin)
- Serotonin reseptörleri, Tip-3 hariç (Serotonin, 5-Hidroksitriptamin veya 5-HT olarak da bilinir)
- Somatostatin reseptörleri (Somatostatin)
- Kalsiyuma duyarlı reseptörüler (Kalsiyum)
- Kemokin receptors (Kemokinler)
- ve başkaları ...
Reseptör tirozin kinazlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu reseptörler ligandları algılayıp hücre dışı bölgelerindeki tirozin kinaz aracılığıyla sinyal yayarlar. Bu reseptör ailesine şunlar dahildir:
- Eritropoetin reseptörleri
- İnsülin reseptörleri
- Eph reseptörleri
- İnsülin-benzeri büyüme faktörü 1 reseptörleri
- Diğer çeşitli büyüme faktörü reseptörleri ve sitokin reseptörleri
- ve başkaları...
Guanilil siklaz reseptörleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- GC-A ve GC-B: Atrial-natriüretik peptit (ANP) ve diğer natriüretik peptit reseptörleri
- GC-C: Guanilin reseptörü
İyonotropik reseptörler[değiştir | kaynağı değiştir]
İyonotorfik reseptörler homomerik ve heteromerik oligomerlerdir.[1] Hücre dışı ve ücre içi ligandlara cevap veren reseptörler olmak üzere ikiye ayrılırlar.
Hücre dışı ligandlar[değiştir | kaynağı değiştir]
| Reseptör | Ligand | İyon akımı |
| Nikotinik asetilkolin reseptörler | Asetilkolin, Nikotin | Na+, K+, Ca2+[1] |
| Glisin reseptörleri (GlyR) | Glisiin, Striknin | Cl- > HCO-3[1] |
| GABA reseptörleri: GABA-A, GABA-C | GABA | Cl- > HCO-3[1] |
| Glutamat reseptörleri: NMDA reseptörleri, AMPA reseptörleri ve Kainat reseptörleri | Glutamat | Na+, K+, Ca2+[1] |
| 5-HT3 reseptörleri | Serotonin | Na+, K+[1] |
| P2X receptors | ATP | Ca2+, Na+, Mg2+ [1] |
Hücre içi ligandlar[değiştir | kaynağı değiştir]
| Reseptör | Ligand | İyon akımı |
| siklik nükleotit-kapılı iyon kanallari | cGMP (görme), cAMP ve cGTP (Koku alma) | Na+, K+[1] |
| IP3 reseptörleri | IP3 | Ca2+[1] |
| Hücre içi ATP reseptörleri | ATP (kanalı kapar)[1] | K+[1] |
| Riyanodin reseptörleri | Ca2+ | Ca2+[1] |
Hücre içi reseptörleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Transkripsiyon faktörleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Çeşitli[değiştir | kaynağı değiştir]
- İyonotropik reseptörler (bkz. yukarıda IP3 reseptörleri)
- sigma1 (neurosteroidler)
- G protein-kenetli reseptörler[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d e f g h i j k l Medical Physiology, Boron & Boulpaep, ISBN 1-4160-2328-3, Elsevier Saunders 2005. Updated edition. Page 90.
- ^ Gobeil F, et al. (2006) G-protein-coupled receptors signalling at the cell nucleus: an emerging paradigm. Can J Physiol Pharmacol. 2006 Mar-Apr;84(3-4):287-97. PMID 16902576