Proxmox

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Proxmox VE 4.4

Proxmox Virtual Environment ya da Proxmox VE açık kaynaklı bir sanallaştırma ortamıdır. Debian tabanlı bir Linux dağıtımı olup değiştirilmiş bir RHEL çekirdeği kullanır ve sanal makineler ve konteynerlerin dağıtımına ve yönetimine imkân sağlar.[1][2]

Proxmox VE bir web konsolunu ve komut satırı araçlarını içerir ve üçüncü parti araçlar için bir REST API'si sağlar. İki tip sanallaştırma desteklenir: LXC ile konteyner tabanlı (3.4 sürümünden itibaren kullanılmakta olup 4.0 sürümünden itibaren tamamen OpenVZ'nin yerine geçmiştir[3]) ve KVM ile tam sanallaştırma.[4] Hiçbir şey kurulmamış bir sistem için bir kurulum uygulamasıyla birlikte gelmektedir ve web tabanlı bir yönetim arayüzü vardır.[5][6]

Proxmox VE, GNU Affero Genel Kamu Lisansı 3. sürümüne sahiptir.[7]

Proxmox kelimesinin herhangi bir anlamı yoktur. Seçilme sebebi bu isimde bir internet alan adının henüz kullanılmıyor olmasıdır.[8]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Proxmox VE'nin geliştirilmesine Linux geliştiricileri olan Dietmar ve Martin Maurer'in OpenVZ'nin bir yedekleme aracına ve yönetim arayüzüne sahip olmamasını fark etmeleriyle başlanmıştır. Aynı zamanlarda KVM de Linux dünyasında ortaya çıkmaya başlamış ve kısa sürede projeye eklenmiştir.[9]

İlk kamuya açık sürüm Nisan 2008'de çıkmış ve kendi benzeri ücretli kurumsal çözümler gibi doğrudan web arayüzüyle konteyner temelli ve tam sanallaştırma çeşitlerini sunan birkaç ücretsiz çözümden biri olması çabucak popülerlik kazanmasını sağlamıştır.[10]

Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Proxmox VE'nin ana özellikleri şunlardır:[11]

  • Açık kaynak
  • Canlı göçe imkân sağlama
  • Yüksek mevcudiyet
  • Köprülü ağlar
  • Esnek depolama
  • İşletim sistemi şablonu inşası
  • Zamanlanmış yedekleme
  • Komut satırı araçları

Yedekleme Modeli[değiştir | kaynağı değiştir]

Proxmox VE yerel depolamayı LVM grubu, klasör ve ZFS ile, ağ depolamasını iSCSI, Fibre Channel, NFS, GlusterFS, CEPH ve DRBD ile desteklemektedir.[12]

Yüksek Mevcudiyet Kümesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Proxmox VE birçok sunucu düğümü boyunca kümelenebilir.[13]

Uygulama 2.0 sürümünden itibaren Corosync iletişim yığını temelli kümeler için yüksek mevcudiyet çözümü sunmaktadır. Her bir sanal sunucu Red Hat küme takımı kullanılarak yüksek mevcudiyet için yapılandırılabilir. Eğer bir Proxmox düğümü kullanılamaz olursa ya da hata verirse otomatik olarak başka bir düğüme taşınabilir ve yeniden başlatılabilir.[14]

Veritabanı ve FUSE tabanlı Proxmox küme dosya sistemi (pmxcfs), Corosync iletişim yığını aracılığıyla her bir düğümün yapılandırılmasına olanak sağlar.[6]

Canlı Göç[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir HA kümesi dahilinde çalışmakta olan sanal makineler bir fiziksel sunucudan diğerine durdurulmasına gerek kalmadan taşınabilirler.[15]

Sanal Gereçler[değiştir | kaynağı değiştir]

Proxmox VE grafik arabirimle indirilebilen önceden paketlenmiş sunucu yazılımı gereçlerine sahiptir. Bu gereçleri Turnkey Linux Sanal Gereç Kütüphanesi'ni kullanarak indirmek ve dağıtmak mümkündür.[16][17][18]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Simon M.C. Cheng (31 Ekim 2014). Proxmox High Availability. Packt Publishing Ltd. ss. 41-. ISBN 978-1-78398-089-5. 
  2. ^ Plura, Michael (Temmuz 2013). "Aus dem Nähkästchen". iX Magazin. Heise Zeitschriften Verlag. 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015. 
  3. ^ "Proxmox VE 4.0 released!" 25 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ "Proxmox: The Ultimate Hypervisor". Ken Hess. 11 Temmuz 2011. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2015. 
  5. ^ Vervloesem, Koen.
  6. ^ a b Drilling, Thomas (Mayıs 2013). "Virtualization Control Room". Linux Pro Magazine. Linux New Media USA. 29 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2015. 
  7. ^ "Open Source – Proxmox VE". Proxmox Server Solutions. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2015. 
  8. ^ "Review: Proxmox Virtual Environment". Montana Linux Users' Group. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2015. 
  9. ^ "Proxmox VE 1.5: combining KVM and OpenVZ". Linux Weekly News. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2015. 
  10. ^ "Happy 5th birthday, Proxmox". Ken Hess. ZDNet. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2015. 
  11. ^ Simon M.C. Cheng (31 Ekim 2014). Proxmox High Availability. Packt Publishing Ltd. ss. 32-. ISBN 978-1-78398-089-5. 
  12. ^ "Roadmap". Proxmox. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014. 
  13. ^ Wasim Ahmed (14 Temmuz 2014). Mastering Proxmox. Packt Publishing Ltd. ss. 99-. ISBN 978-1-78398-083-3. 3 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2015. 
  14. ^ "High Availability Virtualization using Proxmox VE and Ceph". Jacksonville Linux Users' Group. 27 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2015. 
  15. ^ "Introduction to Proxmox VE". Linuxaria. 7 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014. 
  16. ^ "Announcing TurnKey OpenVZ optimized builds (+ Proxmox VE channel)". Alon Swartz. 24 Şubat 2012. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015. 
  17. ^ The Proxmox developers have released several virtual appliances, which are ready-made OpenVZ templates that can be downloaded directly from within the Proxmox web interface.
  18. ^ "The next server operating system you buy will be a virtual machine". Ken Hess. 15 Ekim 2013. 5 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015.