Piridin
Piridin | |
---|---|
Azabenzen | |
Diğer adlar Azin Azinin 1-Azasiklohekza-1,3,5-trien | |
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 110-86-1 |
PubChem | 1049 |
EC numarası | 203-809-9 |
KEGG | C00747 |
ChEBI | 16227 |
SMILES |
|
InChI |
|
ChemSpider | 1020 |
Özellikler | |
Kimyasal formül | C5H5N |
Molekül kütlesi | 79,10 g mol−1 |
Görünüm | Renksiz sıvı[2] |
Yoğunluk | 0.9819 g/mL[3] |
Erime noktası |
−41.6 °C |
Kaynama noktası |
115.2 °C |
Çözünürlük (su içinde) | Su ile karışır |
log P | 0.73 [4] |
Tehlikeler | |
R-ibareleri | R20 R21 R22 R34 R36 R38 |
NFPA 704 | |
Parlama noktası | 21 °C |
ABD maruz kalma limiti (PEL) |
TWA 5 ppm (15 mg/m3)[5] |
LD50 | 891 mg/kg (sıçan, oral) 1500 mg/kg (fare, oral) 1580 mg/kg (sıçan, oral)[6] |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgi kutusu kaynakları |
Piridin, C5H5N kimyasal formüllü, temel bir heterosiklik organik bileşiktir. Yapısal olarak benzen ile ilişkilidir, bir metin grubu (=CH−) bir nitrojen atomu ile değiştirilir. Kendine özgü, hoş olmayan balık benzeri bir kokuya sahip, oldukça yanıcı, zayıf alkali, suda çözünür bir sıvıdır. Piridin renksizdir, ancak eski veya saf numuneler sarı renkte görünebilir. Piridin halkası, tarım kimyasalları, farmasötik ürünler ve vitaminler dahil olmak üzere birçok önemli bileşikte ortaya çıkar. Tarihsel olarak piridin, kömür katranından üretilmiştir. Bugün dünya çapında yılda yaklaşık 20.000 ton ölçekte sentezlenmektedir.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Bir karbonlu 6 üyeli aromatik halkalar, başka bir grup ile değiştirilir: borabenzen, benzen, silabenzen, germabenzen, stannabenzen, fosforin, arsabenzen, pirilyum tuzu
- İki azot atomlu 6 üyeli halkalar: diazinler
- Üç nitrojen atomuna sahip 6-üyeli halkalar: triazinler
- Dört azot atomlu 6 üyeli halkalar: tetrazinler
- Beş azot atomlu 6 üyeli halkalar: pentazin
- Altı azot atomlu 6 üyeli halkalar: heksazin
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Nomenclature of Organic Chemistry : IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: The Royal Society of Chemistry. 2014. s. 141. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;ul
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Lide, p. 3–474
- ^ "pyridine_msds". 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2019.
- ^ "NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0541". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;IDLH
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
Bibliyografi[değiştir | kaynağı değiştir]
- Joule, J. A.; Mills, K. (2010). Heterocyclic Chemistry (5th bas.). Chichester: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-3300-5. 4 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2019.
- Lide, D. R., (Ed.) (2009). Handbook of Chemistry and Physics (90th bas.). Boca Raton: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Synthesis and propierties of pyridines 27 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at chemsynthesis.com
- International Chemical Safety Card 0323 16 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards 19 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Synthesis of pyridines (overview of recent methods) 16 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.