Pierre Arpaillange

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Pierre Arpaillange (d. 13 Mart 1924,[1] Carlux, Dordogne - ö. 11 Ocak 2017 Cannes (Alpes-Maritimes)) Fransız hukukçu, eski bakan.

Hukuk eğitimi görüp, 1949 yılında yargı kariyerine başlamış ve 1949-1965 yılları arasında çeşitli görevlerde bulunmuştur. 1965-1974 yılları arasında Adalet Bakanlığında teknik danışmanlık, kabine direktörlüğü, ceza işleri ve af müdürlüğü yapmıştır. Jean Taittinger'in kabine direktörü olduğu döneminde cezaevlerinin modernizasyonu için mücadele etmiş ve 1973 yılında hücrelere ısıtmalar yerleştirilmiştir. 1974 yılında Valéry Giscard d'Estaing'in cumhurbaşkanı, Jean Lecanuet'nin adalet bakanı olmasıyla beraber bakanlıktaki görevi son bulmuş ve 7 Eylül 1974'te Yargıtay'da görev almıştır. Le Monde'da adalet üzerine iki dizi makale yazmıştır. 1977-1981 yıllarında Adalet Bakanlığı yapan Alain Peyrefitte'e karşı muhalefetin bayraktarlığını yapmış, bilhassa 1981 yılında yürürlüğe giren Özgürlük ve Güvenlik Kanunu'ndan sonra bu muhalefet gittikçe artmıştır. Robert Badinter kendisi hakkında "Ceza Adaletimizi en iyi bilen insanlardan biri" değerlendirmesinde bulunmuştur. 1981 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimleri sürecinde Marie-France Garaud'un kampanya direktörlüğünü üstlenmiştir. Yine aynı yıl Paris İstinaf Mahkemesi Başsavcısı olmuştur. 22 Şubat 1984-13 Mayıs 1988 tarihleri arasında Yargıtay Başsavcılığı yapmıştır. 13 Mayıs 1988-2 Ekim 1990 tarihleri arasında 1. ve 2. Rocard Hükûmetlerinde Adalet Bakanlığı görevinde bulunmuştur. Cumhurbaşkanı François Mitterrand tarafından, 8 Ekim 1990'da Sayıştay 1. Başkanlığına atanmış ve bu tarihten emekli olduğu 13 Mart 1993 tarihine değin bu görevini sürdürmüştür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Adalet Bakanlığı Arşivi". 23 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2015. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]