Para karşılığı rütbe uygulaması
Para karşılığı rütbe uygulaması, yoğunluklu olarak 17.yüzyıl ile 19.yüzyıl arasında Avrupa Ordularında görülen bir uygulamadır. Buna göre zengin ve asiller para karşılığında ordu bünyesinde rütbe satın alırdı. Sistem Avrupa’da sadece Rus İmparatorluğu ve Prusya’da kullanılmamıştır. Fransız Devriminin ardından Fransız Ordusunda kaldırılmışsa da Napolyon Bonapart tarafından uygulama yeniden yürürlüğe konmuştur. Uygulama en çok Büyük Britanya Ordusunda kullanılmış ve en geç de bu ülke tarafından yürürlükten kaldırılmıştır.
Britanya Ordusundaki uygulama[değiştir | kaynağı değiştir]
Para karşılığı rütbe uygulaması ilk olarak II. Charles döneminde başlatılmış ve 1871 yılındaki Cardwell Reformlarına kadar yürürlükte kalmıştır.
Satın alınabilen rütbeler[değiştir | kaynağı değiştir]
Para karşılığı rütbe sadece süvari ve piyade sınıflarında albay rütbesine kadar alınabiliyordu. İstihkâm ve topçu sınıflarında rütbe satın almak için Woolwich’deki Kraliyet Askerî Akademisinden mezun olma şartı aranmaktaydı. Rütbesini satın alan subaylar ve olağan yoldan rütbe almış subaylar arasında sürekli bir çekişme yaşanmaktaydı. Benzer bir durum Britanya Doğu Hindistan Şirketi ordusundaki subaylar için de söz konusuydu.
Sebepler[değiştir | kaynağı değiştir]
Para karşılığında rütbe uygulamasının ardındaki belli başlı sebepler aşağıda sıralanmıştır:
- Subay sınıfının sadece tek bir sosyal sınıftan oluşması isteğini yerine getiriyordu
- Uygulama yetkinin kötüye kullanılması veya ihmallere karşı güvence oluyordu. Başarısız komutanlar rütbe için ödedikleri ücreti geri almaksızın tasfiye edilebiliyorlardı.
- Uygulama sayesinde kurulu düzenin sürmesinden yana olanların komuta etmesi sağlanarak ordu birliklerinin herhangi bir darbe, ayaklanma veya isyana katılma ihtimalleri azaltılıyordu.
- Uygulama subayların zengin olmasını öngördüğü için bu kişilerin yağmalama, hırsızlık, askerlerin maaşlarına göz dikmek veya ordu mallarını satmak gibi işlere bulaşmayacakları öngörülüyordu
- Emekli olmuş subaylara bu yolla ek gelir sağlanıyordu
Ücretler[değiştir | kaynağı değiştir]
Subaylık rütbe fiyatları birliklere göre değişiklik göstermekle beraber genellikle aşağıdaki gibiydi. Örnek ücretler 1837 yılına dairdir:
| Rütbe | Muhafız | Süvari | Piyade |
|---|---|---|---|
| Asteğmen | 1260£ | 840£ | 450£ |
| Teğmen | 1785£ | 1190£ | 700£ |
| Yüzbaşı | 3500£ | 3225£ | 1800£ |
| Binbaşı | 5350£ | 4575£ | 3200£ |
| Yarbay | 7250£ | 6175£ | 4500£ |
- Yukarıdaki para birimlerinin günümüzdeki değerleri için 1£ yaklaşık olarak 290$ alınmalıdır.
Bir üst rütbeyi satın almak isteyen subay sadece kendi rütbesiyle satın almak istediği rütbe arasındaki ücreti ödemekteydi. Teorik olarak rütbe sadece belirli fiyata ve öncelikle o birlikteki en üst rütbeliye satılmak durumundaydı.[1] Ancak uygulamada rütbe en çok parayı verene neredeyse bir açık artırma sonucunda verilirdi. Borç batağına düşen veya emeklilikten sonrasını düşünen subayların rütbelerini sattıkları görülmüştür.
Subaylar arasındaki sosyal sınıf yapısının bozulmaması birliğin en yetkili komutanın ilave sorumluluğuydu. Buna göre bir rütbe satın alınsa bile eğer rütbeyi satın alan kişi beklenen sosyal sınıf özelliklerine ve geçmişine sahip değilse reddedilebilirdi. Özellikle sadece aristokratların kabul edildikleri muhafız birliklerinde durum böyleydi. Ayrıca birlikte belli bir güveni sağlamış astsubayların subay olması için birlik komutanları tarafından maddi olarak desteklendikleri de görülmüştür.[2]
Tüm rütbeler para karşılığında satılamazdı. Eğer bir subay muharebede ölmüş veya kurmay heyete atanmışsa birlik içinde yeri para karşılığında doldurulamazdı. Ancak hastalık sonucu ölüm, emeklilik veya istifa ile boşalan rütbeler parayla satılabilirdi.[3]
Uygulamanın kötü etkileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Uygulamaya dair en kötü etkiler yoğun savaşlar döneminde yaşanmıştır. Bunlardan Napolyon Savaşları sırasında subaylar arasında yaşanan yoğun kayıplar uygulamanın en kötü yanlarının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Yaşanan kayıpların ardından kadroların boş kalması ve zenginlerin cephe görevinden kaçması nedeniyle rütbeler çok az bir ücrete satın alınır hale gelmiştir. Bu halde komuta kademesine getirilen zenginler savaş meydanında ciddi kayıplara sebep olacak, başarısızlıkları çoğunlukla sorgulanmayacaktır.
Bu dönemde ordu içinde hızla yükselme olanağı da belirmiş, astsubaylar ve erat içinde cephede yararlılık gösterenler kendilerini göstererek rütbe almıştır. Hatta birlikler arasında yer değiştirerek rütbelerini artıran subaylar da görülmüştür.
Napolyon Savaşlarının ardından sonra Kırım Savaşına kadar görece barış içinde geçen dönemde sürdürülen uygulamayla Kırım Savaşı sırasında efsaneleşecek olan Hafif Süvari Alayının Hücumu başarısızlığının temelleri atılacaktır. Yaşanan kötü şöhretli mağlubiyetin ardından 1855 yılında toplanan komisyon uygulamanın aleyhine görüş bildirecek ve para karşılığı rütbe uygulaması Cardwell reformları ile sona erecektir. Benzer bir sistemin kullanıldığı ve Birleşik Krallık sömürge yönetimi altındaki Hindistan’da denetimi sağlayan Doğu Hindistan Şirketi silahlı kuvvetleri de 1857 Hindistan Ayaklanması sırasında subayların yetersizliği ve başarısızlıklarının görülmesi üzerine uygulamaya son verecektir.
Skandal[değiştir | kaynağı değiştir]
Orduyu ilgilendiren önemli bir kurumda rütbelerin parayla alınıp satılması uygulaması çok çeşitli yolsuzlukların yaşanmasına sebep olmuştur. Bunlardan en çok bilineni 1806 yılında ortaya çıkartılan olaydır. Bu olayda York Dükünün metresi olan Mary Ann Clark adlı kadının rütbe alım satımıyla ilgili aracılık yaptığı ve aracılık yaptığı kişilerden komisyon aldığı ortaya çıkmıştır.[4]
Değerlendirme[değiştir | kaynağı değiştir]
Başlıca eksikliği parası olan deneyimsiz kişilere komutanın verilmesi ve parasız başarılı komutanların önünün kapanması olan para karşılığı rütbe uygulaması Britanya’daki toplumsal yapının korunması için güvence olarak değerlendirilmiştir. Silahlı kuvvetlerin komuta kademesi sadece zenginlere ve asillere açılarak ordunun darbe veya isyan gibi toplumsal düzeni değiştirecek eylemlerde bulunması önlenmiştir.[a]
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Modern dönemde Britanya Ordusundaki en büyük ve etkili ayaklanma 1916 yılında I. Dünya Savaşı sırasında Fransa’daki birlikler arasında yaşanmıştır. Etaples İsyanı olarak bilinen olaylar sonrasında disiplin ancak idam cezalarıyla sağlanabilmiştir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Holmes, s.161
- ^ Holmes, s.166-167
- ^ "The Purchase of Officers' Commissions in the British Army". 3 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011.
- ^ Holmes, s.82
Konuyla ilgili yazılan eserler[değiştir | kaynağı değiştir]
- Cecil Woodham-Smith, The Reason Why: The Story of the Fatal Charge of the Light Brigade, Penguin, 1953, Reprint edition (July 1, 1991) ISBN 0140012788
- Byron Farwell, Queen Victoria's Little Wars, Wordsworth Military Library, 1973, ISBN 1840222166
- Richard Holmes, Redcoat, Harper Collins, Hammersmith, 2001, ISBN 0-00-653152-0
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- South Africa Defence Journal 29 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 25 Ekim 2010 tarihinde erişilmiştir