Panayot Benakis

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Panayot Benakis
Panagiotis Benakis'in portresi
Doğum1700
Kalamata, Osmanlı imparatorluğu
Ölüm1771
Livorno, Toskana Büyük Dükalığı
MilliyetOsmanlı Rumu
Etnik kökenRum
DinOrtodoksluk
Kariyeri
DalıSiyaset

Panayot Benakis (1700 - 1771), ateşli bir destekçisi olduğu Orlov İsyanı sırasında Kalamata valisiydi.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

1700'de Kalamata'da doğdu. Babası Stathoula Gerakaris, Giritli Benos Psaltis ve Stathoula Gerakaris'in oğluydu. Ticaretle uğraştı ve binlerce dönüm araziden oluşan büyük bir servet elde etti. Kısa sürede Mora'nın en güçlü adamlarından biri olarak ortaya çıktı, ancak çeşitli savaşlarda gösterdiği büyük cömertlik nedeniyle Türkler tarafından sevildi. Aslında, her paşaya gönüllü bir haraç sunan rahiplerin teslim olma güvencesi olan geleneğe uygun olarak, hediyeleri diğerlerinin yoksulluğunu vurgulayan Benakis de sunuyordu.[1] Buna rağmen, bu iyilik aynı zamanda Benakis tarafından savunulan Yunanlılar için güvenli bir koruma görevi gördü.

1767'de Yunanlıların ayaklanmasını organize etmek için Georgios Papazolis ile temasa geçti. Büyükbabasının ünvanını yeniden kazanma hırsıyla, evini Mora'nın diğer birçok piskoposu ve metropolüyle (metropoller: Korintli Makarios, Palaion Patras, Ananias gibi) gizli bir toplantı merkezine dönüştürerek Papazolis'in öğütlerini benimsedi. Lacedaemonia'dan, Patras'ın eskisi ve Kernikis ve Kalavryton Daniel'in başkanı, Sparta Ioannis Melitakis ve Ioannis Cafetzis'in amirleri, Korinthos Georgantas ve Spyridon Notaras, Patras'tan Ioannis Polos ve diğerleri[2] silah verdiler ve önce Rus gemilerini Mora kıyılarına gönderdiler.[3]

Nihayet üç yıl sonra, 1770'de Orlovian devrimi patlak verdiğinde, kendi parasıyla, isyanda yer alan Kalamata'nın güvenliği için, yaşı nedeniyle Kalamata'da kalan Maniatas'tan bir milis kuvveti oluşturup muhafaza etti. . Ancak isyanın sert bir şekilde bastırılmasından sonra, bir Rus gemisine bindi ve ailesi Kythira'ya gönderilirken kendisi de Nakşa'ya kaçtı.

1771'de Livorno'da 70 yaşında öldü. Ölümünün zehirlenme sonucu olduğu ileri sürüldü. Muhtemelen Orlov İsyanı'nda yaptıkları hataları ortaya çıkarmasından korkan Rus yetkililerin entrikalarından dolayı zehirlendi. Ancak bu, henüz mevcut tarihsel verilere dayanarak belgelenmemiştir.

Gözlemler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Benakis'in bu isyanı kışkırtması, Türklerden aldığı onur ve büyük güven dikkate alındığında, şüphesiz onun saf ve vatansever duygularından ve o zamanlar özellikle batı ve güney Balkanlardaki tüm Hıristiyanları büyüleyen ateşli bağımsızlık arzusundan kaynaklanıyordu. Ancak, en azından tüm Mora'yı kapsayacak böyle bir isyanın organizasyonu için çok yetersizdi.
  • Evindeki gizli toplantılarda, Türkler Lacedaemon Metropoliti Ananias'ı (Labardis) ya olası bir ihanetten ya da coşkulu konuşmalarındaki devrimci küstahlığından tutukladığında, Benakis, Trablus'un Osmanlı yönetimiyle[4] özel ilişkilere sahip olmasına rağmen, kendisini idam edilmekten kurtarmak için hiçbir şey yapmadı, diğer zulme uğrayan Yunanlılar için sözleri tek başına onları aklamak için yeterliydi.
  • Sonunda isyanın başarısızlığı ve bastırılması görünmeye başladığında, Kalamata'yı fatihin insafına bırakarak bir Rus gemisiyle kaçmayı tercih etti, bu da bölgenin sakinlerinin kendisine olan tüm sevgisini yok eden bir gerçekti. Bununla birlikte, belki de, önde gelen Türk aileleri tarafından meydana gelen bazı vahşet ve onlardan kaynaklanan Türklerin vahşi öfkesi, basit bir yatıştırma için en ufak bir anlayış alanı bırakmadı.

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Κ. Σάθας "Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα - Ιστορία των Ελλήνων από την Άλωση ως το 21" τομ.4 Εκδ. Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη Αθήνα 1995, τ.3ος, σ.138
  2. ^ Κ. Παπαρρηγόπουλος "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" τ.6ος, σ.610
  3. ^ Αναφέρθηκε ότι στην υποσχετική συνθήκη εκείνη κάποιες υπογραφές προκρίτων και επισκόπων είχαν πλαστογραφηθεί από τον Μπενάκη και τον Παπαζώλη, (που πιθανώς δεν παρευρίσκονταν στη σύνταξή της, αλλά είχαν ακούσει προηγουμένως τις θέσεις τους).
  4. ^ Ήταν ο μοναδικός πρόκριτος της Πελοποννήσου που είχε το δικαίωμα να παρουσιάζεται στην οθωμανική διοίκηση με πολυάριθμη συνοδεία