Otto Schily

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Otto Schily (2015)
Petra Kelly ve Otto Schily 1983 Batı Alman federal seçimleri sonrasında

Otto Georg Schily (d. 20 Temmuz 1932) 1998-2005 yılları arasında Şansölye Gerhard Schröder'in kabinesinde Almanya İçişleri Bakanı olarak görev yaptı. Almanya Sosyal Demokrat Partisi (SPD) üyesidir.

Hayatının erken dönemi ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bochum'da demir işleri müdürünün oğlu olarak doğan Schily, bir antropolog ailesinde büyüdü. Küçük kardeşi, akademik ve aynı zamanda politikacı olan Konrad Schily'dir. Ergenliklerini savaş sırasında Bavyera'da geçirdiler. Ailesi, Adolf Hitler’e karşı çıktı.[1] 1962'de Münih, Hamburg ve Berlin'de hukuk ve politika okuduktan sonra ikinci devlet sınavını geçti, böylece baroya kabul edildi; bir yıl sonra kendi hukuk bürosunu açtı.

2 Haziran 1967'de Schily, Berlin’de İran’da insan haklarının ihlal edildiğine dair bir gösteriye gitti. Bir öğrenci olan Benno Ohnesorg, polis tarafından öldürüldü. Daha sonra öğrencinin ailesini temsil etmeye karar verdi.[1]

1970'lerde solcu Kızıl Ordu Fraksiyonu'nun birkaç gerilla eylemcisini savunan bir avukat olarak halka açık bir kişi oldu. 1971'de arkadaşı Horst Mahler'i (daha sonra faşist Ulusal Demokrat Partinin savunucusu olacak) temsil etti; Stammheim davası sırasında (1975-1977), Gudrun Ensslin'in kalan tek avukatıydı. Popülerliği ve kendi ahlaki ilkelerine göre davranmaya saygı duymasını sağlarken, bazıları onu radikallerin hedeflerini desteklemekle suçladı.

Politik kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeşil Parti'nin kurucu üyesi[değiştir | kaynağı değiştir]

1980'de Schily, Yeşil Parti'nin kurucu üyesi oldu. 1982'de Yeşil Parti'nin diğer üyelerine Libya lideri Muammer Kaddafi ile bir araya geldi ve Avrupa'daki nükleer karşıtı hareketle müttefik gruplara Avrupa'daki ABD askeri üslerini kapatmaya çalışmalarına yardım etti.

1983 seçimlerinde Schily, Alman Federal Meclisine seçildi ve Yeşiller'in parlamentoda temsil edildiği ilk seçim döneminde, Petra Kelly ve Marieluise Beck ile birlikte parlamento grubunun sözcülerinden biriydi. Parlamentoda, partinin 1987 seçimlerini takiben Sosyal Demokratlarla yöneten bir koalisyon için çaba göstermeyi tercih eden gerçek kanadının lideri oldu. 1986'da Flick meselesini araştıran Federal Meclis komitesinde Yeşillerin tek temsilcisiydi. Partinin temsilcilerini döndürme politikası nedeniyle 1986'da meclisten ayrılmak zorunda kaldı, ancak 1987'de yeniden seçildi.

Federal İçişleri Bakanı, 1998–2005[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerhard Schröder 1998’de şansölye olduktan sonra Schily’yi Federal İçişleri Bakanı olarak atadı. Kabinenin en eski üyesiydi.

29 Mart 2007'de Schily, 2001 yılında Pakistan'da tutuklanan Guantanamo'lu tutuklu Murat Kurnaz davasının ele alınmasından sorumluydu. ABD makamlarına devredildi ve Küba'daki ABD hapishane kampında terör zanlısı olarak tutuldu. Kurnaz 2006 yılında serbest bırakıldı ve Almanya'ya geri döndü.[2]

2005 seçimlerinin ardından ve Almanya Başbakanı Angela Merkel'in yeni hükûmetinin kurulmasının ardından Schily, Wolfgang Schäuble'nin görevinde başarılı oldu. Schily, 2009 yılına kadar milletvekili olarak kaldı ve Dış İlişkiler Komitesi'nde görev yaptı. 2008'de, 22 Nisan’daki Alman Federal Meclisinin, hukuk bürosunun müşterilerinin adlarını ifşa edemediği için 22.000 Avro para cezasına çarptırılmasıyla manşetlere neden oldu.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Roger Cohen (December 29, 1998), Schroder Aide Typifies New German Subtlety 3 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. New York Times.
  2. ^ "Ex-Interior Minister Takes Political Responsibility for Kurnaz Case" 5 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Deutsche Welle March 29, 2007. Accessed March 1, 2010
  3. ^ Bundestag’s Schily fine gives Kallas a boost 24 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. European Voice, April 30, 2008.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]