Oleg Grabar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Oleg Grabar
Doğum3 Kasım 1929(1929-11-03)
Strazburg, Fransa
Ölüm8 Ocak 2011 (81 yaşında)
Princeton, New Jersey
Mesleksanat tarihçisi, arkeolog
EvlilikTerry Grabar
Ebeveyn(ler)André Grabar

Oleg Grabar (3 Kasım 1929, Strazburg – 8 Ocak 2011, Princeton), Fransız asıllı sanat tarihçisi ve arkeologİslam sanatı ve mimarisinde önde gelen isimlerden biri olarak kariyerinin uzun bir dönemini Amerika Birleşik Devletleri'nde geçirmiştir.

Akademik kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Princeton'da İleri Araştırmalar Enstitüsü

1948 yılında ABD'ye taşınmadan önce Paris Üniversitesi'nde antik çağ, ortaçağ ve modern tarih üzerine eğitim almıştır. 1950'de hem Harvard Üniversitesi hem de Paris Üniversitesi'nden dereceler aldı. 1955 yılında Princeton Üniversitesi'nde doktorasını tamamladı.

1954-69 yılları arasında Michigan Üniversitesi'nde çeşitli pozisyonlarda çalıştıktan sonra tam zamanlı profesör olarak Harvard Üniversitesi'ne geçti. 1980 yılında Harvard'ın ilk Ağa Han İslam Sanat ve Mimarisi Profesörü oldu. 1983 yılında kurulan ve İslam görsel sanatları konusunda öncü dergilerden Muqarnas'ın kurucu editörleri arasında yer aldı.[1] 1990 yılında Harvard'dan emekli olduktan sonra Princeton Üniversitesi İleri Araştırmalar Enstitüsü'nün Tarihsel Çalışmalar Okulu'nda görev aldı ve 1998 yılında emekli oldu.

İslam Sanat Tarihçileri Derneği Başkanı'na göre, "Grabar sayısız bilimsel çalışmaları, yaygın ders kitapları, Michigan ve Harvard Üniversitesi'nde lisans ve lisansüstü düzeyde yetiştirdiği ve ilham verdiği öğrencileriyle İslam sanat, mimari ve arkeoloji çalışmalarının yönünü değiştirdi."

Araştırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Eski Şehir (Kudüs) içindeki Kubbetü's-Sahre.

Grabar'ın İslam araştırmaları için yaptığı arkeolojik ve bilimsel çalışmalar Afrika, Orta Doğu ve Müslüman Asya'yı içine alan geniş bir coğrafyayı kapsıyor.[2]

Grabar kariyerinin erken dönemlerinde, Kudüs içinde bulunan Amerikan Doğu Araştırmaları Okulu'nda iki yıl (1953 ve 1960-1961) geçirdi. 1964'ten 1972'ye kadar süren ve Suriye'de bir Emevi sarayı olan Qasr al-Hayr al-Sharqi kazılarını yönetti. Kazı ile ilgili buluntuları daha sonra iki ciltlik City in the Desert, Qasr al-Hayr East isimli bir kitapta başka yazarlarla beraber kaleme aldı. İngilizcede yayınlanan diğer başlıca kitapları The Shape of the Holy (Princeton, 1996), The Mediation of Ornament (Princeton, 1992), The Great Mosque of Isfahan (NYU, 1990) ve The Formation of Islamic Art (Yale, 1973) olarak sayılabilir.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "CURRICULUM VITAE: OLEG GRABAR" (PDF). Harvard University. Erişim tarihi: 14 Ocak 2011. In addition to two years (1953-54 and 1960-61) at the American School of Oriental research in Jerusalem, Archaeological expeditions and study trips to the Near East in 1955 (Spain), 1956 (Arab countries and Turkey), 1957 (Turkey), 1959 (Israel), 1961 (Iran and Egypt), 1963 (Syria), 1964 (Syria), 1966 (Syria and Jordan),1968 (Syria), 1969 (Syria, Egypt, Turkey), 1970 (Syria, Iran), 1971 (Syria, Spain), 1972 (Syria, Iran, Afghanistan, Israel, Soviet Central Asia), 1973 (Iran), 1974 (Jordan), 1975 and 1977 (Iran), 1980 (Egypt), 1978 (Turkey), 1979 (Indonesia), 1980 (Jordan), 1980 (Pakistan), 1980 (Saudi Arabia), 1981 (China), 1982 (Senegal, Tunisia), 1983 (Turkey, Pakistan), 1984 (India, Egypt), 1985 (Bangladesh, Egypt), 1986 (Morocco, Spain, Central Asia), 1987 (India), 1988 (Egypt, Morocco), 1989 (Tanzania, Kenya), 1990 (Bulgaria, Kuwait), 1991 (Morocco), 1992 (Russia), 1993 (Syria, Jordan, Israel), 1994 (Morocco), 1995 (Syria), 1996 (Syria, Jordan, Israel), 1997 (Jordan, Syria, Israel), 1998 (China, Central Asian republics), 2000 (Israel), 2001 (India and Turkey), 2002 (Jordan), 2006 (Israel, Turkey, Lebanon, Syria), and 2007 (Turkey) [ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ "Oleg Grabar". Institute for Advanced Study. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2011. Oleg Grabar’s research has had a profound and far-reaching influence on the study of Islamic art and architecture. His extensive archaeological expeditions and research trips cover the vast expanse of the Islamic world in Africa, the Middle East, and Muslim Asia.