Olan-olması gereken sorunu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
David Hume, olan-olması gereken sorununu İnsan Doğası Üzerine bir Deneme'de ortaya koymuştur

Olan-olması gereken sorunu, İskoç filozof David Hume tarafından ortaya atılmıştır. Birinin olması gerekenleri olanlara veya daha doğru bir tabirle olgusal önermelere dayandırmasıdır. Hume, olgusal önermeler ile (yani olan) ahlaki önermeler (yani olması gereken) arasında önemli bir fark olduğunu ve olgusal alandan ahlaki alana geçişin muğlak olduğunu buldu. Hume yasası veya Hume'un giyotini de denen bu yasa,[1] ahlaki ve değerlendirici olmayan olgusal önermelerden mantıksal olarak ahlaki önermelerin çıkamayacağını söyler.[2]

G. E. Moore'un açık soru argümanı da ahlakın doğal özelliklerle tanımlanmasını çürütmeye çalışır. Bu, ahlaki natüralistlerin görüşlerine zıt bir şekilde doğalcılık yanılgısı olarak bilinir.

Olan-olması gereken sorunu bilgi kuramında olgu-değer ayrımıyla doğrudan ilişkilidir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Black, Max (1964). "The Gap Between "Is" and "Should"". The Philosophical Review. 73 (2): 165-181. doi:10.2307/2183334. ISSN 0031-8108. JSTOR 2183334. 
  2. ^ Cohon, Rachel, "Hume's Moral Philosophy", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2018 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL = <https://plato.stanford.edu/archives/fall2018/entries/hume-moral/ 25 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..>