Oktay Ekinci

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Oktay Ekinci, (d. 1952, Balıkesir - ö. 15 Ekim 2013 İstanbul) Türk mimar.

1952 yılında Balıkesir’de doğan, aslen Karslı olan Ekinci, ilkokulu Erzincan ve İstanbul’da okudu. Babası jandarma albay Süleyman Ekinci’dir. Orta öğrenimini İstanbul Pertevniyal Lisesi’nde tamamladı. 1969 yılında başladığı Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde Yüksek Mimarlık Bölümü’nü bitirdi. Öğrencilik yıllarında Politika gazetesinde ve çeşitli dergilerde yazarlık ve çizerlik yaptı. Karikatür çalışmalarıyla sergilere katıldı, ödüller aldı. Fatih Halkevi‘nde yöneticilik, Akademi‘de öğrenci temsilciliği görevlerinde bulundu. Mezuniyetinden sonra 1978‘de Muğla Belediyesi‘nde imar müdürü olarak kamu görevine başladı. Muğla kentsel sit alanı ve doğal / tarihsel çevrenin korunmasına yönelik planlama çalışmalarına katıldı, uygulamaları yönetti. 12 Eylül 1980‘den sonra belediyeye "atama" ile gelen yönetimle anlaşamayarak istifa etti. Muğla Devrim Gazetesi’nde köşe yazıları yazdı. İlerleyen yıllarda eşi yüksek mimar Zehra (Fıstıkoğulları) Ekinci ile birlikte serbest mimarlık yaptı.[1][2][3]

Mimarlar Odası‘nın çeşitli kademelerinde yöneticilik görevleri üstlendi. Mimarlar Odası 31. Dönem (1988-90) Genel Başkan Yardımcısı, 32. Dönem (1990-92) Merkez Yönetim Kurulu Üyesi, 36. Dönem (1998-2000), 37. Dönem (2000-02), 39. Dönem (2004-06) Genel Başkan; 38. Dönem (2002-04) Yayın Komitesi Üyesi ve Mimarlar Odası İstanbul Büyük Kent Şubesi 32. Dönem (1992-94) ve 33. dönemler (1994-96) Yönetim Kurulu Başkanı olarak görev aldı.

1993‘den itibaren sırasıyla İstanbul, Erzurum, İstanbul, Antalya ve yine İstanbul‘da Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulları‘nda görev yaptı. 1993 yılından itibaren MSÜ Mimarlık Fakültesi-Şehir ve Bölge Panlama Bölümü’nde yüksek lisans öğrencilerine “Kentsel Planlamada Yerel Kimlik” ve “Koruma Politikaları” dersi verdi. Ekinci, 2001 yılından beri Muğla Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu üyesiydi. 1980’lerden başlayıp vefat ettiği güne kadar Cumhuriyet gazetesinde köşe yazan Ekinci, çok sayıda televizyon programı da hazırladı.

15 Ekim 2013'te İstanbul'da beyin kanamasına bağlı komplikasyonlar sonucu Alman Hastanesi’nde vefat eden Ekinci'nin naaşı Kanlıca Mezarlığı'na defnedildi.

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Çevremiz de Demokrasi Bekliyor (1991)
  • Memleketimden Çevre Manzaraları (1991)
  • İnsan Hakları ve Çevre (1994)
  • İstanbul'u Sarsan 10 Yıl: 1983-1993 (1994)
  • Dünden Bugüne İstanbul Dosyaları (1995)
  • Bütün Yönleriyle Taksim Camisi Belgeseli (1997)
  • Yüzyılın Direnişçisi Küba Devrimi ve Tarih Bilinci (1997)
  • Çevreciliğin ABC'si (1997)
  • Şeriatın Kravatlı Başkanı (1998)
  • Rant Demokrasisi Çöktü: Deprem Yazıları (1999)
  • İstanbul'un "İslambol" On Yılı: Mart 1994 - Mart 2004 (2004)
  • Adanmış Yazılar Korumak Sevgidir! (2005)
  • Kars Kitabı (2006)

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1995 - "İstanbul'u Sarsan On Yıl" araştırma dizisiyle Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin başarı ödülünü aldı.
  • 1996 - Mimarlar Odası'nın "Kayaköyü Barış ve Dostluk Köyü" kampanyasındaki etkin çalışmaları nedeniyle "1996 yılı Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülünü" aldı.
  • 2001 - Mimarlık mirasının önemi için kamuoyu bilincine katkısı nedeniyle de 2001 yılında ICCROM'un (Uluslararası Kültürel Varlıkların Restorasyonu ve Korunması Çalışmaları Merkezi) dünya basınından örnek gösterdiği yazarlarla birlikte "Onur Ödülü" ne sahip oldu.
  • 2002 - Avrupa-İstanbul yayın grubunun "İstanbul - Kent Ödülü" nü aldı.
  • 2002 - Mimarlık sanatının tarihsel kaynaklarının korunmasındaki çabaları nedeniyle de Türk Sanat Kurumu'nun "Yılın Sanatçıları" ödül programı kapsamında "Sanat Onur Ödülü" verildi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "OKTAY EKİNCİ`Yİ KAYBETTİK". 
  2. ^ "Oktay Ekinci Hayatını Kaybetti". 17 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Biliyor musunuz, bu manzaranın bozulmaması için ben bir ömür verdim". 10 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2023.