Oklahoma City Thunder kulüp tarihi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bu sayfa Oklahoma City Thunder ve Seattle SuperSonics'ın uzun kulüp geçmişini ve tarihini anlatmaktadır.

İlk kez 1967 yılında Seattle SuperSonics adında kurulan Oklahoma şu anda NBA'in önemli takımlarından birisi konumundadır. Tarihinde sadece 1 kez NBA şampiyonluğu yaşama başarısı gösteren takım 3 kez de konferans şampiyonluğu sevinci yaşadı. Kulüp tarihinin en önemli oyuncuları arasında Gary Payton, Spencer Haywood, Lenny Wilkens, Jack Sikma, Ray Allen, Gus Williams, Shawn Kemp, Tom Chambers, Xavier McDaniel ve Dale Ellis bulunmaktadır.

1967-1968: SuperSonics'in kuruluşu[değiştir | kaynağı değiştir]

Seattle'ın iç saha maçlarını oynadığı Key Arena.

20 Aralık, 1966 tarihinde Los Angeles'lı iş adamı Sam Schulman ve Eugene V. Klein ve bir grup yatırımcı Seattle kenti için NBA'de bir takım kurmaya niyetlenip bunu hayata geçirdiler. Yatırımcıların en önlerinde gelenlerden Schulman takımın hem operasyonlarının başkanı yani genel menajer hem de ortağı rolündeydi. Takımın sponsoru yani ikinci adı için meşhur uçak üreticisi markası olan Boeing ile anlaşılsa da daha sonra iptal edilip yerine SuperSonics ile anlaşıldı. Böylece takımın adı Seattle SuperSonics olarak belirlendikten sonra NBA ligine girdiler. Ayrıca SuperSonics takımı Seattle şehrini basketbolda ABD'ye tanıtıp temsil edicek ilk takım olma unvanına erişti. 1967 yılının Ekim ayında sezona giren takım ilk maçını 144-116'lık skorla kaybetti. SuperSonics ilk yılını koç Al Bianchi, All-Star gard Walt Hazzard ve NBA Yılın Çaylak Beşine seçilen Bob Kural ve Al Tucker önderliğinde geçirdi. İlk sezonları olan 1967-68 sezonunu normal sezonda çıktıkları 82 maçta 23 galibiyet 59 mağlubiyet alarak kapattılar.[1]

1968-1975: Lenny Wilkens dönemi ve Spencer Haywood'ın gelişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Takımın menajeri Dick Vertlieb 1968 yılının yaz ayında sezon başlamadan önce oldukça önemli bir hamle yaparak Atlanta Hawks'tan Lenny Wilkens'i Walt Hazzard'ı verip karşılığında takasla kadroya kattı. Wilkens ilk sezonunda müthiş bir all-around performans sergileyip takımın lideri oldu ve maç başına 22.4 sayı 8.2 asist 6.2 ribaund ortalamalarıyla oynayarak 1968-69 sezonunu noktaladı. Ancak SuperSonics oyuncusunun bu harika performansına rağmen sezonu 30 galibiyetle noktalayarak kötü bir yılı geride bırakmış oldu. Sezon bittikten sonra takımın yıldız oyuncusu Wilkens kovulan Al Bianchi'nin yerine baş antrenörlük görevine getirildi. Böylece tarihte bir takıma hem oyuncu hem de koç olarak hizmet verecek nadir oyunculardan birisi oldu. Wilkens 1969-70 sezonunda Seattle'ı 1970 NBA All-Star karşılaşmasında temsil etmesinin yanında sezonu NBA'i asist lideri olarak tamamlama başarısı gösterdi. Sezonu da toplam 36 galibiyet 46 mağlubiyet ile kapatarak play-off yapamamışlardır.

Takımın yıldız oyuncusu Spencer Haywood. (solda)

1970 yılının Haziran ayında NBA yönetimi ABA ile birleşmek için harekete geçiceğini açıkladı. SuperSonics sahibi Sam Schulman'da ABA-NBA birleşme komitesine katılarak bu birleşmeye oldukça hevesli olduğunu göstermiştir. 1970 yazında takım çok önemli bir oyuncuyu daha kadrosuna kattı. 1969-70 sezonunu Denver Nuggets'ta tamamlayıp müthiş bir sezon geçirmiş yılın çaylağı ve sezonun MVP'si ödüllerini toplamayı başarmış Spencer Haywood ile sözleşme imzalandı. 1970-71 sezonunda Wilkens gösterdiği performansla All-Star maçının MVP'si seçilme başarısı gösterdi. Ayrıca o maç başına 9.2 ortalaması ile asist krallığında 2. sırada yer aldı ve takımı 38 galibiyet 44 mağlubiyet ile Pasifik Bölümünü 4. konferansını ise 8. sırada tamamladı. Haywood ise sezonda forma giydiği 33 karşılaşmada maç başına 20.6 sayı ortalaması ile iyi bir performans sergileyip beklentileri karşıladı. Ertesi sezon SuperSonics 47 galibiyet 35 mağlubiyet alarak ilk defa bir sezonda %50 galibiyet yüzdesini geçmeyi başardı. Takım oyuncu-koç Wilkens ve Yılın Birinci Beşine seçilmiş Haywood önderliğinde 46 galibiyet 26 mağlubiyet ile 1971-72 sezonuna devam ederlerken 3 Mart'ta Haywood, Dick Snyder ve Don Smith'in gelen geç sakatlıklarının etkisiyle son 9 maçın 8'ini kaybederek sezonu 47-35'lik dereceyle tamamladı.

1972 yazında takım son derece tartışmalı bir kararla takımın yıldız oyuncusu ve koçu Lenny Wilkens'i iyi olmayan bir takasla Cleveland Cavaliers'e gönderdi. Onun liderliği olmadan SuperSonics 1972-73 sezonunda oldukça zorlanarak 26-56 derece ile yılı noktaladı. Haywood ise maç başına 29.2 sayı (Seattle tarihinin bir sezondaki maç başına en fazla sayı ortalaması) ve 12.9 ribaund ile inanılmaz bir bireysel performans sergilese de bu takımının kötü bir sezon geçirdiği gerçeğini değiştirmiyordu. Haywood ayrıca gösterdiği performansla sezon bitiminde NBA Yılın En İyi 1. Beşine seçildi. 1973 yazında takım Boston Celtics'in efsane oyuncusu Bill Russell'ı baş antrenör ve genel müdürlük görevine getirerek önemli bir hamle yaparak sezona girdi. Russell'ın gelmesiyle önceki sezona göre biraz daha toparlanan SuperSonics takımı 1973-74 sezonunu 36-46'lık dereceyle noktaladı. 1974-75 sezonunda takım 7 maçlık bir galibiyet serisi yakalayarak en çok üst üste maç kazanma rekorlarını kırma başarısını gösterdiler. Ayrıca sezonda 43 galibiyet 39 mağlubiyet alarak kulüp tarihinde ilk kez play-off'a kalma başarısı gösterdiler. İlk turda Detroit Pistons ile eşleşen takım seriyi 3-0 süpürerek rahat geçti. Konferans yarı finalinde o sezonu şampiyon olarak bitirecek Golden State Warriors ile eşleşen SuperSonics seriyi altı maçta 4-2 kaybederek elenmiş oldu. Ayrıca 1975 yılında Portland Trail Blazers'ta forma giyen Seattle'ın efsane oyuncusu Wilkens basketbolu bıraktığını açıkladı. Basketbolu bıraktığı dönemde, Wilkens Oscar Robertson'ın ardından NBA lig tarihinin asist sıralamasında ikinci sıradaydı.

1975-1983: Şampiyonluk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Seattle SuperSonics takımının 1975-1995 yılları arasında 20 yıl boyunca kullandığı logosu.

Gelecek sezon başlamadan önce SuperSonics saldırgan bir takım kurmak istediği için sınırlarını zorlayarak takımın yıldız Pivot'u Spencer Haywood'u New York Knicks takımına takas etti. Kariyerinin beşinci sezonunu geçiren gard Fred Brown bu sezon kariyerinde ilk kez All-Star maçına seçilme başarısı gösterdi. Ayrıca sezonda maç başına tutturduğu 23.1 sayı ortalaması ile ligin en iyi 5 skorerinden biri olmasının yanında oyuncular arasında faul atışı yüzdesinde 1. sırada yer aldı. Watts'ta NBA'de asist ve top çalma lideri olmasının yanında Yılın Birinci Savunma Beşi'ne seçildi. Takımın önemli parçalarından Burleson'da oyununu her anlamda geliştirmeye devam etti. SuperSonics takımı 1975-76 sezonunda 43 galibiyet 39 mağlubiyetlik derecesiyle tekrar play-off yapma başarısı gösterdi. Ancak 6 maçta Phoenix Suns'a oyuncuları Brown'un seride maç başına (28.5) ve Burleson'ın (20.8) sayı ortalamalık harika bireysel performanslarına rağmen 4-2 elenmekten kurtulamaladılar.

1979 şampiyonluğunda önemli payı bulunan ve finallerin MVP'si seçilen Dennis Johnson.

Russell 40-42'lik dereceyle bitirdiği 1976-77 sezonundan sonra SuperSonics'teki görevlerinden gm ve koçluktan istifa ettiğini açıkladı. Yeni baş antrenör Bob Hopkins önderlğinde takım sezona 5-17'lik kötü bir dereceyle başladı. Daha sonra Hopkins görevinden kovulduktan sonra yerine takımın eski efsanesi Lenny Wilkens koç olarak geri getirildi ve takımın havası birden değişti. Wilkens döndükten sonra takım ilk 12 maçın 11'ini kazandı ve 1977-78 sezonunu da 47 galibiyet 35 mağlubiyet ile tamamladı. Play-off'larda 3 tur geçtikten sonra sezonda Batı Konferansı'nda şampiyon oldular ve tarihlerinde ilk kez NBA finaline yükselme başarısı gösterdiler. NBA finalindeki rakipleri Washington Bullets takımı olurken seriyi 4-3 kaybederek şampiyonluğu kaybetmişlerdir. 1978 yaz aylarında SuperSonics'in sezon öncesi New York'a gönderdiği Pivot Marvin Webster haricinde pek bir kaybı olmadı. SuperSonics 1978-79 sezonunu takım genellikle sağlam ve formda kalarak geçirdi. Yine bu sezonda play-off'larda 3 turu da geçerek konferans şampiyonluğuna ulaştılar ve bir kez daha Washington Bullets ile NBA finali oynama hakkı kazandı. Takım NBA finaline yükselmeden önce konferans finalinde Phoenix Suns'ı 4-3 ile 7 maçta çok zor elemişti. Bu kez SuperSonics rövanşı çok rahat 4-1 seriyi kazanıp intikamını alarak tarihinde ilk kez NBA şampiyonluğu sevinci yaşadı. Takımın şampiyon kadrosundan önemli parçalar olan Gus Williams ve Finaller MVP'si Dennis Johnson yan parçalar Jack Sıkma, John Johnson ve Lonnie Shelton Fred Brown ve Paul Silas yönetim tarafından kadroda tutularak önemli bir iş başarıldı.

SuperSonics 1979-80 sezonunda 56 galibiyet 26 mağlubiyetlik derece elde ederek Los Angeles Lakers'ın ardından Pasifik Bölümünü 2. sırada tamamladı. Takım sezonda bireysel ödüller ve başarılarda ise Fred Brown all-star üç sayı yarışmasında şampiyonu oldu. Jack Sikma kariyerinde 7. kez bu sezon Seattle'da düzenlenecek olan All-Star maçında yer aldı. Gus Williams ve Dennis Johnson gösterdikleri sağlam performanslarla Yılın İkinci Beşi'ne seçilme başarısı gösterdiler ve Johnson ayrıca Yılın Birinci Savunma Beşine seçildi. Bu sezonda da konferans finaline yükselme başarısı gösteren SuperSonics takımı üst üste 3. kez bunu başarmış oldu. Ancak konferans finalinde Los Angeles Lakers'a 5 maç sonunda 4-1 ile elenerek sezonu noktalamış oldular. Takımın en önemli 2 oyuncusundan Johnson 1980-81 sezonu öncesi Phoenix Suns'a takas edildi. Takımın en önemli oyuncusu Williams ile sözleşme uzatma konusunda anlaşılamadı ve takımdan ayrıldı. Bu ikilinin ayrılmasından sonra inanılmaz bir güç kaybı yaşayan takım sezonu 34-48'lik dereceyle bitirerek bölümlerinde son sırada yer alıp tamamladı. Gus Williams 1981-82 için takıma geri döndüğünü açıklasa da 1984 yılına kadar takım için forma giydi. 1981-82 normal sezonunda 52-30 derece elde eden SuperSonics play-off ilk turunda Houston Rockets ile eşleşip seriyi 3-0 geçse de konferans yarı finalinde San Antonio Spurs'e 5 maç sonunda elendiler. 1982-83 sezonunda ise 48-34 sonucunu elde eden takım ilk turda Portland Trail Blazers'a elenerek hayal kırıklığı yarattı.

1983-1989: Gerileme dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

1983 yılının Ekim ayında takımın orijinal sahibi Sam Schulman SuperSonics takımını Barry Ackerley'e satarak gerileme dönemini başlatmış oldu. Takımın efsane oyuncusu Fred Brown 13 yıl formasını giydiği SuperSonics takımında kariyerini bitirerek 1983-84 sezonu sona erdikten sonra emekli olduğunu açıkladı. Brown'un Seattle'ın ilk kurulduğu sıradan play-off takımıykenki Wilkens ile geçirdiği çaylak zamanlarından şampiyonluk yılındaki kilit altıncı adam rolüne kadar takıma çok büyük katkılar vermiştir. Ayrıca onun 32 numaralı forması 1986 yılında takım tarafından emekli edilmiştir. 1984-85 sezonu sona erdiğinde Wilkens'te baş antrenörlük görevinden istifa ettiğini açıklasa da genel menajer olarak takıma geri döndürülmüştür. Ancak 1 sene sonra gm görevindende istifa ederek kulüpten ayrılmıştır. Şampiyon takımdan kalan son parça olan hem de en önemli oyunculardan birisi Jack Sikma'da 1986 yazında Milwaukee Bucks takımına takas edilmiştir ve onlarla sözleşme imzalamıştır. Asistan koçlardan birisi olan Frank Furtado'unda gidişiyle takımda şampiyon ekipten neredeyse kimse kalmamıştır.

1980'lerin ikinci yarısında SuperSonics'in yaptığı önemli başarılar arasında 1987 yılında Tom Chambers gösterdiği performansla All-Star karşılaşmasının MVP'si seçilme başarısı gösterdi. Ayrıca takım 1987 yılında sürpriz bir şekilde ilk 3 turu üst üste geçerek Konferans finaline kadar çıkma başarısı gösterdi ve bunda Chambers, Xavier McDaniel ve Dale Ellis'in harika performanslarının etkisi büyüktü. Üç oyuncuda 1987 NBA Playoffları'nda maç başına 20 sayı barajını aşmış Ellis 25.8 sayı, McDaniel 21.4, ve Chambers 20.4 ortalamalarıyla oynayarak takımlarını sırtlamışlardır. Chambers sezon bittikten sonra takımdan ayrılıp Phoenix Suns takımı ile sözleşme imzaladı ve bu hamleden sonra takım ciddi bir güç kaybetmiştir. Ellis sonraki sezonda maç başına 27.5 sayı ortalamayla oynamasının yanında üç sayı yüzdesinde lig 2. si olma unvanına erişmiş takımını ayakta tutmaya çalışmıştır. SuperSonics 1988-89 normal sezonunu 47 galibiyet 35 mağlubiyet ile kendi grubunu 3. konferansını ise 4. sırada bitirdi. Play-off ilk turunda Houston Rockets'ı 3-1 ile geçselerde ikinci turda L.A. Lakers'a direnemeyip 4-0 ile çok rahat süpürülmüşlerdir.

1989-1998: Payton/Kemp dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

George Karl Seattle'ın iddialı olduğu dönemlerde 6 sezon koçluğunu yapmıştır (1992-98).

1990 yılının yaz aylarında baş antrenörlüğe oyunculuk kariyerinde Boston Celtics ile bürsürü şampiyonluk yaşayan K.C. Jones'u getirdler. SuperSonics 1989 yılında Shawn Kemp'in, 1990 yılında Gary Payton'un draft edilişlerinin yanında, 1990-91 sezonunda diğer takımlara takımın önemli oyuncuları Dale Ellis'i Eddie Johnson karşılığında Phoenix'e ve Xavier McDaniel'ı ise Milwaukee Bucks'a takas ederek yeniden yapılanmaya girdi. 41-41 dereceyle bitirdikleri 1989-90 sezonunda takım ilginç bir maça imza attı, 9 Kasım tarihinde Milwaukee Bucks'la oynadıkları maç tam tamına 5 kez uzatmaya gitti ve karşılaşmadan 155-154 mağlup ayrıldılar. İyi bir antrenör olan George Karl'ın 1992 yılında baş antrenörlük görevine getirilmesiyle birlikte takımın yeniden play-off'larda rekabet içine gireceği belli olmaya başlamıştı. Takımın üzerine kurulması beklenen genç Payton ve Kemp ikilisinin de sürekli kendilerini geliştirmeye devam ediyordu. Nitekim 1992-93 sezonunda koç değişikliğininde etkisiyle 55 galibiyet 27 mağlubiyetlik bir derece elde ederek konferanslarını 3. sırada tamamladılar. İlk turda Utah Jazz'ı 3-2 ile geçen takım konferans yarı finalinde Houston Rockets'ı çok zorda olsa 4-3'lük seri sonucu eleyerek konferans finaline kadar ulaşma başarısı gösterdi. Konferans finalinde Phoenix Suns ile eşleşen SuperSonics çok çekişmeli geçen seride 6 maç sonunda 3-3'lük eşitlik durumu vardı ve her şey Suns'ın evinde oynanıcak olan son 7. karşılaşmaya kalmıştı. Suns'ı son maçta çok zorlamasına rağmen SuperSonics takımı rakibine yenilerek seriyi de 7 maç sonunda 4-3 kaybetmiş elenmekten kurtulamayarak sezona veda etmiştir.

Takımın 1990-2003 yılları arasında formasını giyen yıldız oyuncusu Gary Payton

Gelecek yıl 1993-94, kadrosuna Detlef Schrempf ve Kendall Gill'i ekleyerek daha da güçlenen takım normal sezonda 63 galibiyet 19 mağlubiyet alarak Batı Konferansı'nı ve NBA'i 1. sırada bitirdi. Play-off ilk turunda sezonu 8. sırada tamamlayan Denver Nuggets ile eşleşen SuperSonics net favori olduğu turu 3-2 ile kaybederek NBA tarihine geçti. NBA Play-offlar tarihinde normal sezonu 1. sırada tamamlayıp ilk turda 8. sırada bitiren takıma elenen ilk takım olma unvanına eriştiler. 1994-95 sezonunda bir sezonluğuna asıl kullandıkları salon olan Key Arena'da tadilat yapılacağı için Tacoma Dome'ye taşındılar. Kendi evlerinde oynamamalarına rağmen bu sezonda da iyi bir sezon geçiren SuperSonics 57-25'lik dereceyle konferansı 4. sırada tamamladılar. Play-off ilk turunda eski belalıları olan sezonu 5. tamamlamış Los Angeles Lakers takımı ile eşleştiler ve 4 maç sonunda yine 3-1 ile geçilmekten kurtulamadılar. Sezon sonunda önemli bir gelişme yaşayıp yeniden tadilatı biten orijinal salonları olan Key Arena'ya döndüler. SuperSonics 1995-96 normal sezonunda 64-18'lik bir derece elde ederek tarihinin en iyi sezon sonucunu elde etme başarısını gösterdi. Son derece güçlü bir kadroyla Yılın İkinci Beşine seçilmiş Kemp ve Payton'ın yanı sıra, takımın yan parçaları forvet Detlef Schrempf, pivot Sam Perkins, gard Her şey Hawkins, ve gard Nate McMillan'ında yardımlarıyla o sezon inanılmaz bir yıl geçirdiler. Play-off ilk turunda Sacramento Kings'i 3-1 geçtikten sonra konferans yarı finalinde Houston Rockets'ı 4-0 ile çok rahat süpürerek konferans finaline yükseldiler. Utah Jazz'ıda çok zorlansalar da 4-3 ile geçtikten sonra tarihlerinde 3. kez NBA finaline kaldılar. Finalde Michael Jordan önderliğindeki Chicago Bulls takımı ile eşleşen SuperSonics maçlar birbirine çok yakın ve çekişmeli geçse de seriyi 6 maç sonunda 4-2 ile yenilerek şampiyonluğuda rakiplerine kaybetmiş oldular.

Logo, 1995-2001

Takım bundan sonra 1998 yılına kadar Batı Konferansı'nda iddialı görünmüş ve sürekli liderliğe oynamıştır. 1996-97 sezonunda SuperSonics 57 galibiyet 25 mağlubiyet ile kendi grubunu 1. konferansını 2. sırada tamamlamıştır. Takımın yıldızı Payton sezonda Yılın Birinci Savunma Beşi ve Yılın En İyi İkinci Beşi'ne seçilme başarısı gösterdi. Play-off ilk turunda Phoenix Suns ile eşleşen takım bu seriyi 5 maç sonunda zorda olsa 3-2 ile geçme başarısı gösterdi. Konferans yarı finalinde Houston Rockets ile eşleşselerde 7 maça uzayan seriyi çok zorlayıp inatlaşsalar da 4-3 ile yenilip play-off'lardan elenmekten kurtulamadılar. Bir sonraki sezon öncesi takım kadrosuna önemli bir oyuncuyu kadrosuna kattı o isimde Milwaukee Bucks'ın uzun yıllar formasını giymiş f/p Vin Baker'di. Normal sezonu 61 galibiyet 21 mağlubiyet ile Utah Jazz'ın ardından 2. sırada bitiren takımın oyuncularından Payton'da bu sezon gösterdiği performansla kariyerinde ilk defa Yılın En İyi Birinci Beşi'ne seçilmesinin yanında üst üste 4. kez All-Star olma başarısı gösterdi. Ayrıca müthiş bir sezon geçiren Shawn Kemp bu sezon kariyerinde 3. kez All-Star seçilme başarısı gösterdi. İlk turda Minnesota Timberwolves ile eşleşen takım bu seriyi 3-2 ile geçti. Konferans yarı finalinde yine Los Angeles Lakers ile eşleşen SuperSonics yine seriyi 4-1 kaybederek büyük hedeflerle başladıkları sezonu hayal kırıklığıyla kapatarak noktaladılar. 1997-98 sezonu sonunda SuperSonics'in en iyi savunmacılarından, önemli oyuncularından birisi olan ve takımın uzun zamandır formasını giyen swingman Nate McMillan basketbolu bırakıp emekli olduğunu açıkladı. Ayrıca takımın koçu George Karl yönetimle yaşadığı anlaşmazlıklardan dolayı görevinden istifa ettiğini açıkladı. 1998 yılının yaz aylarında takımın Karl'dan boşalan baş antrenörlük görevine eskiden oyunculuk kariyerinde Supersonics'inde 1 sezon formasını giymiş Paul Westphal getirildi.

Rashard Lewis Seattle'da oynadığı dönemde Ray Allen ile birlikte takımının lideri olmuştur.

1998-2008: Kötü geçen on yıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezon başlamadan önce bu yıl ileride büyük bir üçlükçüye dönüşecek Rashard Lewis 2. turda draft edildi. 1998-99 sezonuyla birlikte SuperSonics tekrar sıradan ve başarısız günlerine geri dönmeye hazırlanıyordu. Nitekim lokavt nedeniyle geç başlayan ve daha az karşılaşma yapılan sezonda 25 galibiyet 25 mağlubiyet elde ederek konferanslarında 9. sırada yer alarak play-off'un dışında kaldılar. Bu başarısız sonuçlar karşısında koç Paul Westphal'ın koltuğu sallanmaya başlamıştı ve bunun sonucunda 2000 yılında yönetim tarafından görevinden kovuldu. Onun yerine takımın eski efsane oyuncusu Nate McMillan baş antrenörlük görevine getirildi. 2002-03 sezonunda takımın All-Star oyuncusu ve lideri konumundaki Gary Payton Milwaukee Bucks'a takas edildi. 11 yıl boyunca takımın formasını giyen ve Seattle'ın tüm zamanlar skor liderliğini de eline geçiren Payton oynadığı dönemde 500 galibiyet yüzdesi tutturarak bu alanda takım rekorunu kırdı.

2004-05 sezonunda takım Rashard Lewis ve Ray Allen önderliğinde 52 galibiyet 30 mağlubiyet alarak herkesi şaşırtmıştı. Çünkü takımın play-off'u bile zar zor yapacağı düşünülürken konferanslarını 3. sırada bitirmeleri ve kendi bölümleri olan Pasifik Bölümü'nü şampiyon olarak tamamlamaları herkes için sürpriz niteliğindeydi. Play-off ilk turunda Sacramento Kings ile eşleşen SuperSonics bu seriyi 5 maç sonunda 4-1 ile fazla zorlanmadan geçti. Konferans yarı finalinde sezonun en büyük şampiyonluk adaylarından San Antonio Spurs ile eşleştiler. Tim Duncan, Tony Parker ve Manu Ginóbili üçlüsünün sürüklediği Spurs'e 6 maç sonunda 4-2 ile elenerek sezona veda ettiler. Daha sonra Spurs 2005 NBA Finalleri'nde Detroit Pistons'u 4-3 yenerek şampiyon olacaktı. 2004-05 sezonunda başardıkları konferans yarı finali onların kulüp tarihlerindeki son play-off sonucu olarak tarihteki yerini edindi. 2005 yılının yaz aylarında takımın baş antrenörü Nate McMillan'ın Portland Trail Blazers'a gitmesi için izin verildi. Onun ayrılmasından sonra takım güç kaybederek 2005-06 sezonunu 35-47 dereceyle tamamladı.

2007-2008: Kevin Durant'in gelişi ve final sezonu[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Mayıs, 2007 tarihinde düzenlenecek olan 2007 NBA Seçmeleri'nde takım şimdiye kadarki en yüksek sıralı draft seçimini 2. sırayı elde etti. SuperSonics o hakkını Texas Üniversitesi forvet'i Kevin Durant'i seçerek kullandı. Yeniden yapılanma kararı alan ekip ayrıca takımın yıldız oyuncusu Ray AllenGlen Davis ile birlikte Delonte West, Wally Szczerbiak ve 2007 NBA Draft'ının 5. sıra seçimi Jeff Green karşılığında Boston Celtics'e takas etti. Takımın en önemli 2. oyuncusu Rashard Lewis'ide bir tane 2. tur draft hakkı ve 9.500.000 $ karşılığında Orlando Magic'e gönderdiler.

Bunca takas sonucu önemli oyuncuların kaybedilmesiyle hem moral olarak hem de güç olarak inanılmaz düşen SuperSonics koç PJ Carlesimo ile birlikte sezona üst üste 8 mağlubiyetle başladı. Sezon sonunda Durant maç başına 20.3 sayı ortalamasıyla beklentileri karşılayıp Yılın Çaylağı ve Yılın Birinci Çaylak Beşi ödüllerini kazansa da takımı yılı 20 galibiyet 62 mağlubiyet ile tamamlayarak kulüp tarihinin en kötü sezonunu geçirdi. Bu takımın final sezonu olmuştu, çünkü takımı 2006'da satın alan Clay Bennett SuperSonics'i başka bir şehre taşımaya karar vermişti.

Oklahoma City Thunder'a geçiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Takımın 2008 yılından bu yana maçlarını oynadığı salon olan Chesapeake Energy Arena.

2006 yılında Seattle SuperSonics kulübünün başkanı Howard Schultz takımı ve WNBA'de mücadele eden Seattle Storm'u Oklahoma City şehrinde bulunan Clay Bennett'in başkanlığını yaptığı bir grup yatırımcıya NBA yöneticilerininde onayıyla 350 milyon dolar karşılığında sattığını açıkladı.[2] 2007 yılında kulübün yeni sahibi Bennett takımın salonlarının bomboş kalması nedeniyle bir sene sonra Washington'dan taşınıp Oklahoma şehrine gideceğini açıkladı.[3]

Takımın salonu Süpersonics'kenki salonu Key Arena'da ekibin kullandığı salon olarak iptal edilmeye çalışılıyordu. Başkan Bennett Seattle kent yönetimiyle uzun süren pazarlıkları sonucu Key Arena'yla kalan 2 yıllık leasing anlaşmasının iptal edilmesi için 45 milyon dolar ödemeyi kabul etti. Belirli koşullar sağlandığı takdirde 2013 yılında Seattle'a 30 milyon dolar daha kazanç sağlanabilir. Takımın sahipleri gelecekteki olası bir NBA takımı için Seattle SuperSonics adını, logosunu ve renklerinden ayırmayı kabul etti.[4] Yani SuperSonics'in logosu, renkleri ve hakları Seattle şehrinde kalacaktı. Ancak olası bir şampiyonluk durumunda afiş ve kupa dahil olmak üzere Oklahoma City takımının tüm özellikleri olacaktı.[5] 3 Eylül 2008 tarihinde takımın rekleri ve daha sonra ismi Oklahoma City Thunder olarak kamuoyuna açıklandı. Takımın 2. isminin Thunder olmasının sebebi şehirde çok sık yıldırım ve kasırga olmasındandı.[6]

2008-2012: Kevin Durant dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

2008-2009: Oklahoma City açılış sezonu[değiştir | kaynağı değiştir]

Kevin Durant 2007 NBA Draftında 2. sıradan draft edilmiştir. Kariyerinde 4 kez sayı kralı 1 kez'de MVP seçilme başarısı göstermiştir.

Takım 2008-09 sezonuna 2008 NBA Seçmeleri'nde 4. sıradan Russell Westbrook'u draft ederek başlamıştır. Birçok kişi bu seçimi çok ciddi biçimde eleştirip bu draftta kendisinden daha potansiyelli oyuncuların olduğunu söyleyip beğenmese de Westbrook gösterdiği performansla eleştirilerin haksız olduğunu göstermiştir. Ayrıca aynı drafttan 1. tur 24. sıradan Serge Ibaka draft edilse de 1 sezon daha Avrupa'da oynaması için çağrılmadı. Free agent'tan ise Sırp Pivot Nenad Krstić ile de anlaşılıp sözleşme imzalandı. Thunder 2008-09 sezonu başlamadan önce birçok hazırlık maçı yapmıştır. Hazırlık turnuvalarında görücüye ilk kez Minnesota Timberwolves'e 88-82 kaybettikleri maçta çıkmışlardır.[7] Thunder takımı Ford Center'da ilk kez 14 Ekim'de Los Angeles Clippers'la oynadıkları hazırlık maçında oynamışlardır.[8]

Oklahoma City 2008-09 normal sezonunda görücüye ilk kez 29 Ekim, 2008'de oynanan ve kendi evlerinde 87-98 kaybedilen Milwaukee Bucks maçında çıktı. Takımın bu maçta ve NBA tarihindeki ilk sayısını turnikeyle Earl Watson attı. Oklahoma takımı bu maçtan 3 gün sonra Minnesota Timberwolves'ı 88-85 skorla yenerek sezondaki ilk galibiyetiyle tanıştı. Sezona 1-10 gibi kötü dereceyle başladıktan sonra ekip daha sonra baş antrenörü PJ Carlesimo ve yardımcısı Paul Westhead'ı 22 Kasım tarihinde görevinden kovdu. Daha sonra baş antrenörlük görevine yardımcılardan geçici olarak Scott Brooks getirildi.[9] 19 Şubat 2009 tarihinde Chicago Bulls ile yaptıkları takasta 2009 NBA Seçmeleri 1. tur draft hakkını Bulls'a vererek karşılığında swingman Thabo Sefolosha'yı aldılar. Bulls o hakkını 19. sıradan Taj Gibson'u seçerek kullandı.

2 Kasım 2008 günü Thunder ile Minnesota oynanan maçta salon.

Sezon devam ederken Thunder takımı düzelmeye başladı. 3 galibiyet 29 mağlubiyet ile devam ederlerken sonraki 50 maçın 20'sini kazandılar ve sezonu 23 galibiyet 59 mağlubiyet ile batı konferansını 11. sondan 3. sırada bitirdiler.[10] Thunder'ın eski takımı Seattle ekibi ise önceki sezon 2007-08 sezonunda normal sezonda 82 maçta 20 galibiyet 62 mağlubiyet almıştı. Ayrıca sezon bittiğinde Scott Brooks ile takımın daima baş antrenörü olması konusunda anlaşıldı. Takımın sezona felaket başladıktan sonra biraz daha derli toplu görünmesi koçun kadroda tutulmasında etkili oldu.

Thunder takımı Seattle, Washington'dan Oklahoma City'ye taşındıktan sonra takımın ekonomisinde çok ciddi bir yükselme olmuştur. Takımın toplam değeri geçen sezon 268.000.000 $'ken bu sezon %12'lik büyük bir artış olarak 300.000.000 $ milyon değere ulaştı.[11] Bilet satışlarındada çok ciddi bir artış olduğu belirtildi. Forbes dergisinin açıkladığına göre Washington şehrinde Suppersonics takımı adında geçen sezon salon doluluğu %78'ken bu sezon Oklahoma kentinde Thunder takımıyla %100'e kadar yükseldi.[12]

Thabo Sefolosha 2009-10 sezonunda en iyi ikinci savunma beşine seçilmiştir.

2009-2010: Ayağa kalkış sezonu[değiştir | kaynağı değiştir]

2009-10 sezonunun öncesinde birçok değişiklik yapan Thunder takımı ligdeki 2. sezonunda önceki seneye göre daha başarılı olmayı umuyordu. Oklahoma 2009 NBA Seçmeleri'nde 3. sıradan James Harden'ı draft etmesi haricinde sezon öncesi büyük bir hamle yapmadı. Aynı draftta 25. sıradan Rodrigue Beaubois'i seçselerde onu 24. sırada Dallas Mavericks'in seçtiği Byron Mullens karşılığında takas ettiler. Önceki sene draftta seçtikleri Serge Ibaka İspanya'dan takıma çağrılıp kadroya eklendi. Takım daha sonra kariyerinin son günlerini geçiren Etan Thomas ve Kevin Ollie'yi kadroya kattı. Son hamle olarak Russell Westbrook'un yedeğini arıyan Oklahoma Eric Maynor'u kadrosuna kattı.

Kevin Durant'in liderlik ettiği gelecek all-star Russell Westbrook, Serge Ibaka ve James Harden gibi genç oyuncularla artan momentumla Thunder önceki sezona göre çok büyük bir sıçrama yaptı. 2009-10 sezonu Doğu Konferansı şampiyonu Orlando Magic'e 26 sayı fark atması, son şampiyon Los Angeles Lakers'ıda 16 sayıyla yenmesi ve NBA'in en elit takımlar içinde yer alan takımlara karşı birkaç zaferler dahil, San Antonio Spurs, Utah Jazz, Miami Heat, Boston Celtics ve Dallas Mavericks galibiyetleri Oklahoma City'nin NBA'deki itibarını arttırmıştır.[13] Art arda 9 galibiyet alarak harika bir kazanma serisi oluşturmuş birçok otoriteyi şaşırtmışlardır. Sezon sona erdiğinde Thunder'ın yıldız oyuncusu Kevin Durant 82 maçta maç başına 30.1 sayı ortalamasıyla oynayarak NBA tarihinde sayı kralı olan en genç oyuncu olma unvanına erişmiştir.

Thunder bu sezonu önceki sezondan iki kattan daha fazla maç kazanmayla 50 galibiyet 32 mağlubiyet alarak önceki sezona göre inanılmaz bir geri dönüş yaptı. Takım batıda play-off klasmanında ise kendi grubunu 4. Batı Konferansını ise 8. sırada bitirerek ilk kez play-off'lara kalmaya hak kazandı. 2010 NBA Playoffları'ndaki ilk turda rakipleri savunma kralı ve son NBA şampiyonu Los Angeles Lakers takımı oldu. Serideki ilk 2 maçı kazanan ekip L.A. Lakers oldu ve seride 2-0 öne geçtiler. 22 Nisan'da kendi evlerindeki maçı Oklahoma 101-96 kazandı ve bu onların kendi evlerindeki ilk play-off galibiyetleri oldu.[14] Serideki 4. maçıda Kevin Durant'in etkili oyunuyla Thunder kazandı ve seride durum 2-2 oldu. Daha sonra iyi savunma yapan ve Oklahoma'nın yıldızlarını iyi tutan Lakers sonraki 2 maçı kazanıp seriyi 4-2 kazandı ve böylece Oklahoma elenip sezonu noktalamış oldu.

2010-2011: Üne kavuşma[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezon öncesi 2010 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 18. sıradan Eric Bledsoe draft edilse de daha sonra Miami Heat ve Los Angeles Clippers'ında bulunduğu 3'lü takasta takas edildi. Thunder ise bu takastan Miami'den 2009 yılında All-Star'da üçlük yarışması şampiyonu olmuş Daequan Cook'u kadrosuna kattı. Aynı drafttan 21. sıradan Craig Brackins ve Quincy Pondexter'da 26. sıradan seçilseler de New Orleans Hornets'e Cole Aldrich ve Morris Petterson karşılığında takas edildiler. Atlanta Hawks'ın draftta 31. sıradan seçtiği Alman uzun Tibor Pleiß'ın draft haklarıda takasla alındı. Free agent'tan ise Royal Ivey bench oyuncusu olarak kadroya eklendi. Emektar uzun Etan Thomas ise Atlanta'ya takas edildi.

Oklahoma sezona iyi bir giriş yaptı. 26 Aralık, 2010 tarihinde oynanan Denver Nuggets maçında Kevin Durant 44 sayı atarak kariyer rekorunu kırdı ve Oklahoma'nın bir maçta en çok sayı atan oyuncusu olarak tarihe geçti. 24 Şubat, 2011 tarihinde Thunder takımı Boston Celtics takımıyla büyük bir takasa imza attı. Ellerindeki parlayan değer Jeff Green, Sırp oyuncuları Nenad Krstić ve 2012 yılında 2. tur draft hakkını Celtics takımına vererek karşılığında Nate Robinson ve Kendrick Perkins'i aldılar. Normal sezonun sonlarına doğru 4 Nisan tarihinde oynanan Minnesota Timberwolves maçında Russell Westbrook 16 asist yaparak bir maçta en çok asist yapan Thunder'lı oyuncu olarak Oklahoma City'nin kulüp tarihine geçti. Oklahoma 2010-11 normal sezonu 55 galibiyet 27 mağlubiyet ile Batı Konferansı'nda 4. sırada kapadı ve üst üste 2. kez play-off'lara yükselme başarısı gösterdi.

2011 NBA Playoffları ilk turundaki rakipleri kendilerinin ardından sezonu hemen 5. sırada tamamlayan Denver Nuggets oldu. Kevin Durant serinin ilk maçında 41 sayı atarak play-off kariyer rekorunu kırmasının yanında play-off'larda en çok sayı atan Thunder'lı oyuncu oldu. Serinin son karşılaşması olan final maçında Serge Ibaka 9 blok yaparak Mark Eaton, Hakeem Olajuwon'un 10 bloğu ve Andrew Bynum'un 9 blokluk performanslarından sonra bir play-off maçında en çok blok yapan oyunculardan birisi oldu. Ayrıca serinin final maçında Durant yine 41 sayı atarak rekorunu egale etti ve takımının maçı 100-97 seriyide 4-1 rahatça tur atlamasına yardımcı oldu. Konferans yarı finalindeki rakipleri ise sezonu 8. sırada bitirip 1. sırada tamamlayan San Antonio Spurs'ü ilk turda eleyerek tarihe geçen Memphis Grizzlies oldu. Bir kez daha tur atlayan taraf 7 maç sonunda 4-3'lük zor bir serinin ardından Kevin Durant ve Russell Westbrook'un sürüklediği Oklahoma oldu. Takım Batı Konferansı finallerine kaldı ve finaldeki rakipleri Dallas Mavericks oldu. Seriyi 4-1 ile rahat kazanan Dallas NBA finallerine yükselen takım oldu ve böylece Thunder'ın sezonu noktalandı.

2011-2012: İlk kez NBA finali[değiştir | kaynağı değiştir]

James Harden takımının 2011-12 sezonunda final oynamasında önemli rol oynamıştır.

2011-12 sezonu öncesi Thunder takımı kadrosuna pek fazla hamle yapmadı. İlgi çekici olarak takım 2011 NBA Seçmeleri'nden Reggie Jackson'ı 1. tur 24. sıradan draft etti. Ayrıca free agent'tan Lakers'ın eski önemli oyuncularından kariyerinin son baharını yaşayan Derek Fisher kadroya katıldı. Nazr Mohammed'in kontratı 1 yıl uzatıldıktan sonra Byron Mullens serbest bırakıldı. Bench oyuncusu olarak Lazar Hayward Minnesota'dan Robert Vaden ve 2.tur draft hakkı karşılığında takasla kadroya eklendi. Durant'in yedeği Daequan Cook'un sözleşmesi 1 yıl daha uzatıldı. 2011 NBA Lokavtı süresince takım oyuncuları formda kalmak için başka takımlarda veya hazırlık maçlarında oynama kararı aldı.[15][16][17][18] Oklahoma lokavt süresince sağlam bir liste yaparak tüm oyuncularla lokavt süresince eğitim kampı yaptı. Ayrıca takım oyuncularından Kendrick Perkins 30'dan fazla kilo kaybetti. Lokavt bittikten sonra Thunder 2011-12 normal sezonuna beklenildiği gibi çok iyi başladı. İlk maçlarında Orlando Magic'i fazla zorlanmadan yendiler. Thunder oyuncuları Durant, Westbrook, Harden, Perkins ve Ibaka 2012 All -Star Maçı için oylamalara kaldılar. 11 Şubat 2012 tarihinde Utah Jazz galibiyetinden sonra takımın koçu Scott Brooks 2012 NBA All - Star Maçı için Batı Konferansı All-Star kadrosuna Baş Antrenör olarak seçildi. Daha sonra son 3 sezonun sayı kralı Kevin Durant, Russell Westbrook, James Harden ve Serge Ibaka gibi önemli genç oyuncularıyla çok iyi bir ivme yakalayan takım, Batı liderliğini San Antonio Spurs'a kaptırsa da normal sezonu 2. sırada tamamlamıştır.

Play-off ilk turunda, sezonu 7. sırada bitiren son şampiyon Dallas Mavericks takımı ile eşleşen Thunder, seriyi 4-0 kazanarak herkesi şaşırtmıştı. Çünkü, tecrübeli oyuncularla dolu kadrosuyla son şampiyon Dallas'ı elese bile 4-0 ile süpüreceğini kimse tahmin etmiyordu. Yarı finalde ise yine NBA'in 2009 ve 2010 şampiyonu Los Angeles Lakers'i 4-1 ile geçen Thunder, Batı Konferansı finalinde San Antonio Spurs takımı ile karşılaştı. Teksas'taki ilk iki maçı kaybeden Oklahoma, ardından oynanan 4 maçı da alarak seriyi 4-2 kazanmış ve NBA finaline yükselmiştir. Kulüp, tarihinde 4. kez NBA finaline yükselmiştir. Thunder'in NBA finalindeki rakibi ise, Boston Celtics'i 4-3 ile geçen Miami Heat olmuştur. Birçok otorite ile basketbolsever tarafından serinin ve şampiyonluğun favorisi Thunder olarak gösteriliyordu. Finalin ilk maçını kazanan Thunder, seriyi 1-0'a getirse de arkasından oynanan 4 maçta da yenilerek seriyi 4-1 kaybetmiş ve şampiyon Miami Heat takımı olmuştur.

2012-günümüz: Büyük üçlü[değiştir | kaynağı değiştir]

2012-2013: Hayal kırıklığı[değiştir | kaynağı değiştir]


Ekip 2012-13 sezonuna girilmeden önce ilk hamlesini 2012 NBA Seçmeleri'nde 2. tur 28. sıradan Perry Jones'u draft ederek gerçekleştirdi. Bench oyuncusu olarak free agent'tan Hasheem Thabeet, Daniel Orton, DeAndre Liggins ile sözleşme imzaladı. Takımın en önemli oyuncularından geçen yıl en iyi altıncı adam ödülünü kazanan James Harden ile de yeniden anlaşma zemini aramaya başlasalarda anlaşma sağlanamaması sonucu onu takaslamaya karar verdiler. 27 Ekim, 2012 tarihinde Thunder takas konusunda gelen en iyi teklife Jeremy Lamb, Kevin Martin ve 2 tane 1.tur draft hakkı karşılığında Harden'ı Daequan Cook, Lazar Hayward, Cole Aldrich ve 2. tur draft hakkıyla birlikte Houston Rockets'a takas etti. Böylece takımın iskeleti üzerine kurulması beklenen Durant, Westbrook, Ibaka takımda tutulup yeni büyük üçlü kurulmuş oldu. Thunder 2012-13 normal sezonunda 60 galibiyet 22 mağlubiyet alarak Kuzeybatı Grubunu ve Batı Konferansı'nı 1. sırada tamamladı. Onlar play-off ilk turunda eski oyuncuları James Harden'ın liderlik yaptığı 8 numaralı seribaşı Houston Rockets takımı ile eşleştiler. Serinin 2. maçında takımın Oyun kurucu'su Russell Westbrook Rockets oyuncusu Patrick Beverley ile çarpışarak sakatlanıp yerde kaldı ve sahayı terk etti. Thunder maçı kazanıp seride 2-0 öne geçselerde maç sonunda sakatlığı ile ilgili söylenen sözler moralleri bozdu. Yapılan açıklamada Wesbrook'un dizinde ciddi bir problem olduğu ve ameliyat olup play-off'ların geri kalanını kaçıracağı açıklandı. Bu talihsizliğe rağmen takımın en önemli 2. oyuncusu olmadan takım play-off serisi 3. maçını kazanarak seride 3-0 öne geçseler de sonraki 2 maçı kaybederek durum 3-2'ye kadar geldi. Ancak Thunder son maçı kazanıp bir sürpriz olmasına izin vermeyerek seriyi 6 maç sonunda 4-2 kazanıp konferans yarı finaline yükselen takım oldu. Konferans yarı finalinde ligin en iyi savunma takımlarından Memphis Grizzlies ile eşleştiler. Thunder gardı Westbrook'un yokluğunda Memphis'e karşı ilk maçı kazansa da sonraki 4 maçta yenilip seriyi de 4-1 kaybederek elenmiş ve sezona erken veda etmişlerdir.

2013-2014: Konferans finaline geri dönüş[değiştir | kaynağı değiştir]

Reggie Jackson Westbrook'un sakatlığında iyi bir performans sergiledi.

Thunder 2013 NBA Seçmeleri'nde 12. sıradan Steven Adams, 21. sıradan Andre Roberson ve 47. sıradan Grant Jerrett'i draft etti. Takımın altıncı adamı Kevin Martin'in sözleşmesi bitince takımdan ayrılıp Timberwolves ile anlaştı. Oklahoma City sezon öncesi hareketlere ek olarak free agent'tan Ryan Gomes'i kadroya katmasının yanında Derek Fisher ile 1 yıl daha kontrat yeniledi. Sezon ortasında Gomes gönderildikten sonra Caron Butler kadroya katıldı. Takım normal sezonda Russell Westbrook'un bir kez daha sakatlanmasıyla moral bozucu bir haber aldı. Fakat Kevin Durant takımını müthiş ötesi performansıyla adeta tek başına sırtlayıp liderlik ederek birçok maç kazandırdı. NBA'deki 3. yılını geçiren genç Reggie Jackson'da Westbrook'un yokluğunu iyi bir şekilde idare etti. Sezon sonunda takım Westbrook'un dönüşüyle biraz daha toparlanıp play-off'a hazır halde girdi. Durant sezon bittiğinde NBA En Değerli Oyuncu Ödülü'nü kazanarak bunu yapmayı başaran ilk Thunder oyuncusu oldu. Thunder takımı ise normal sezonu 59-23'lük dereceyle Batı Konferansı'nı San Antonio'nun ardından 2. sırada tamamladı. Play-off ilk turunda geçen sene yarı finalde elendikleri sezonu 7. sırada bitiren Memphis Grizzlies takımı ile eşleştiler. Thunder çok zorlu geçen seriyi 7 maç sonunda bir şekilde 4-3 ile kazanarak turu geçen taraf oldu. Konferans yarı finalindeki rakipleri Chris Paul'un liderlik ettiği Los Angeles Clippers takımı oldu. Thunder ilk maçı kendi evinde farklı bir skorla kaybetse de sonraki 5 maçın 4'ünü alarak seri ile turu 4-2 ile geçen taraf oldu ve böylece konferans finaline yükseldiler. Rakipleri şampiyonluğun en büyük 2 favorisinden biri olan San Antonio Spurs oldu. Seri başlamadan Oklahoma tarafı için üzücü bir haber geldi. Takımın en önemli 3 oyuncusundan birisi olan Serge Ibaka'nın bacağından geçirdiği rahatsızlık nedeniyle play-off'ları kapattığı açıklandı. Seride ilk 2 maçı çok rahat kazanan Spurs 2-0 öne geçti. 3. maçta çok büyük bir risk alan Thunder takımı biraz da mecburiyetten sakat Ibaka'yı sahaya sürdü. Bununda meyvesiyle takım büyük bir toparlanma yaşayarak sonraki 2 maçı kendi evinde rahatça yenerek seride 2-2 eşitliği sağladı. Ancak sonraki 2 maçı kazanan Spurs 2 yıl önceki mucizevi geri dönüşe izin vermeyerek 4-2 ile NBA finaline yükselen taraf oldu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Andrieson, David (13 Ekim 2007). "Sonics ushered Seattle into the big time 40 years ago Saturday". The Seattle Post-Intelligencer. 
  2. ^ "NBA approves sale of Sonics, Storm". ESPN. 24 Ekim 2006. 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2008. 
  3. ^ Johns, Greg (2 Kasım 2007). "Bennett says Sonics going to Oklahoma". Seattle Post-Intelligencer. 18 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2008. 
  4. ^ "SuperSonics, Seattle reach last-minute settlement". ESPN. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2008. 
  5. ^ Allen, Percy (6 Temmuz 2008). "Seattle and Oklahoma City will share the Sonics' franchise history". The Seattle Times. 27 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2008. 
  6. ^ "Oklahoma City will be named Thunder, wear blue, orange, yellow". ESPN. 4 Eylül 2008. 9 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2008. 
  7. ^ Sites, Phil (8 Ekim 2008). "T'Wolves Play Spoiler". Billings Gazette. Erişim tarihi: 9 Ekim 2008. [ölü/kırık bağlantı]
  8. ^ "Oklahoma City NBA team to face hectic pace in preseason". 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2014. 
  9. ^ Sheridan, Chris (22 Kasım 2008). "Carlesimo fired; Brooks to take over Thunder in interim". ESPN. 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2008. 
  10. ^ Associated Press (22 Kasım 2008). "Thunder snap 14-game losing streak behind Durant's 30". USA Today. 2 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2008. 
  11. ^ "NBA Team Valuations". Forbes Magazine. 3 Aralık 2008. 4 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2010. 
  12. ^ "Oklahoma City Thunder". Forbes magazine. 3 Aralık 2008. 29 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2010. 
  13. ^ Pimentel, Roger. "NBA Playoffs in Numbers: Eight Statistics You Weren't Expecting". How To Watch Sports. 11 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2011. 
  14. ^ "2009-2010 NBA Attendance". ESPN. 11 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2010. 
  15. ^ Torres, Adry (2 Ağustos 2011). "Kevin Durant scores 66 at Rucker Park". ESPNNewYork.com. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2014. 
  16. ^ "Lockout added water to grass roots". ESPNLosAngeles.com. 10 Ekim 2011. 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2014. 
  17. ^ "Kevin Durant, Washington win city battle". ESPN.com. 21 Ağustos 2011. 12 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011. 
  18. ^ "Drew-Goodman game lives up to hype". ESPNLosAngeles.com. 21 Ağustos 2011. 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2014.