Nikolay Yevgenyeviç Markov
Nikolay Markov | |
|---|---|
 Nikolai Markov, 1913 | |
| Doğum | Nikolay Yevgenyeviç Markov 2 Nisan 1866 Kursk |
| Ölüm | 25 Nisan 1945 (79 yaşında) Wiesbaden |
| Milliyet | Rus |
| Meslek | Mühendis |
| Tanınma nedeni | Siyasetçi, yazar |
| Başlık | Rus Halk Birliği Lideri |
| Dönem | 1910 - 1917 |
| Yerine geldiği | Aleksandr Dubrovin |
| Yerine gelen | dağıldı |
Nikolay Yevgenyeviç Markov (Rusça: Никола́й Евге́ньевич Ма́рков), İkinci Markov olarak da bilinir (Rusça: Марков Второй)[1] (2 Nisan 1866 - 25 Nisan 1945, Wiesbaden),[2] Rusya Halk Birliği'nin önde gelen isimlerinden biri olan Rus sağcı siyasi figür.
Kursk'ta doğan Markov, toprak sahibi bir aileden geliyordu ve aynı zamanda eğitimli bir mühendisti. 1905'te Sivil Düzen Partisi olarak adlandırılan üst orta sınıflar için bir savunma grubu oluştururken, aynı zamanda Kurskaia Byl ve Zemschina dergilerini de çıkararak siyasete girdi.[3] Rus Halk Birliği'nin kurucusu oldu ve Rus İmparatorluğu Devlet Duması üyeliğini hem kapitalizme hem de sosyalizme saldırmak için kullandı ve bunun yanı sıra, kitlesel bir katliamla ortadan kalkacaklarını tahmin ettiği Yahudilere sık sık saldırılar düzenledi.[3] 1911'de, yeni Askerlik Hizmet Tüzüğü taslağı tartışılırken, Yahudilerin ordudan çıkarılmasını tavsiye ederek askerlik hizmetindeki Yahudilere saldırı başlattı.[4]
Aleksandr Dubrovin ve takipçilerinin ayrılmasının ardından 1910'da URP lideri oldu ve Vladimir Purişkeviç yanlısı dergi Vestnik Soyuza Russkogo Naroda'nın editörlüğünü devraldı.[3] Uzun zamandır Purişkeviç ile ilişkilendirildi ve UPR muhalifi bir grup olan "Başmelek Mikail Birliği"nin bir üyesiydi.[5] Lider olarak konumunu mutlakiyetçiliğin yeniden kurulmasını savunmak için kullandı ve Birinci Dünya Savaşı'nda Rusya ile Almanya arasında ayrı bir barış anlaşmasını destekledi, hatta devrimlerden sonra Romanov Hanedanı'nı kurtarmak için Almanları bir komploya dahil etmeye çalıştı.[3] General Nikolay Yudeniç'e yakındı ve Bolşevik karşıtı faaliyetlerini destekledi.
Ekim Devrimi'nin ardından Almanya'ya kaçtı ve İtalyan faşizmine olan hayranlığını ifade ettiğinde monarşist hareketin aşırı sağıyla daha fazla ilişkilendirilmesine rağmen, göçmen Rus Monarşist Birliği'ni kurdu.[3] Markov, Anayasal Demokrat Parti siyasetçisi Vladimir Dmitrieviç Nabokov'un öldürülmesiyle sonuçlanan komploda da başrol oynadı.[3] Rus Ortodoks Kilisesi'nin dindar bir üyesi olarak, Rusya Dışında Rus Ortodoks Kilisesi'nin kurulmasına yol açan bir sinod olan Karlovtsi Sobor'a katıldı.[5]
Anılarını "Voiny temnykh sil" adıyla (Kara Kuvvetlerin Savaşları) 1928'de yayınladı ve kısa süre sonra Nazi Partisi'nin takipçisi oldu.[3] URP'nin antisemitizm konusunda Nazi Partisi'nden biraz daha ileri bir seviyede olduğu göz önünde olmasında rağmen Nazi Partisi tarafından reddedildi, ancak URP'nin Nazi Partisi ile birçok özelliği paylaştığını iddia etmeye devam edecekti.[6] Musevi karşıtlığı 1930'larda daha belirgin hale geldi ve Nazilere bu konuda konferans turları ve propaganda görevleri yaptı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Because he was the younger of two Duma members named Markov.
- ^ Марков Николай Евгеньевич (1866-1945) 27 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Roman Romov (Rusça)
- ^ a b c d e f g Philip Rees, Biographical Dictionary of the Extreme Right Since 1890, p. 255
- ^ Yohanan Petrovsky-Shtern, "The "Jewish Policy" of the Late Imperial War Ministry: The Impact of the Russian Right", in "Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History 3.2 (2002) pp. 217-254" - "Talmud bize, gözlemci Yahudilerin herhangi bir söz veya yemini yerine getirmekten nasıl kaçınması gerektiğini açıklığa kavuşturan sayısız bölümler sağlar. Yahudiler alay ediyor ve yemin ediyorlar. Şimdi, eğer bir asker bir yeminine saygı duymazsa, bir yeminini çiğnerse ve hatta dini anlayışının yeminini küçümsemesini onayladığını düşünürse, ondan kötülükten başka bir şey alamayacağımız açıktır... Savaş Bakanlığının, Rus İmparatorluk Ordusunun asil saf vücudundaki bu yarayı kesmekte tereddüt etmesi şok edicidir."
- ^ a b Jeanne Vronskaya & Vladimir Chuguev, The Biographical Dictionary of the Former Soviet Union - Prominent People In All Fields From 1917 to the Present, London: Bowker-Saur, 0862916216, p. 326
- ^ H. Rogger, Jewish Policies and Right Wing Politics in Imperial Russia, 1986
